Narciarstwo klasyczne
Narciarstwo klasyczne (lub dawniej także: norweskie) – dyscypliny narciarstwa, które wykształciły się, w dużej mierze w krajach skandynawskich, bazując na tradycyjnych nartach „z wolną piętą” – z wiązaniem przytrzymującym jedynie przednią część buta[1]. Określenie: „narciarstwo norweskie” wywodziło się z dużego wkładu Norwegów w kształtowanie tych dyscyplin[2][3].
Głównymi dyscyplinami sportowymi narciarstwa klasycznego są:
- Biegi narciarskie
- Kombinacja norweska, składająca się z biegów i skoków narciarskich.
- Skoki narciarskie
Od 1925 rozgrywane są Mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Stanisław Ziemba, Śladami dwóch desek. Zarys dziejów narciarstwa, s. 310, Kraków 1955.
- ↑ Stanisław Ziemba, Śladami dwóch desek. Zarys dziejów narciarstwa, s. 342, Kraków 1955.
- ↑ a b Wojciech Lipoński, Krzysztof Sawala: Encyklopedia sportów świata. T. 9: na-pe. 2008, s. 42. ISBN 978-83-7552-136-8.