Marian Kopko
Marian Kopko (ur. 7 marca 1951 w Nowej Rudzie)[1] – polski duchowny katolicki, prałat, dziekan dekanatu Kamienna Góra Wschód, kawaler Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego, Honorowy Obywatel Miasta Bielawa[2], były duszpasterz Solidarności Zagłębia Miedziowego, organizator Mszy św. za Ojczyznę, inicjator wykładów, spotkań i wystaw o tematyce patriotycznej. Za swoje zasługi odznaczony przez prezydenta RP Andrzeja Dudę Krzyżem Wolności i Solidarności oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W latach 2008–2024 proboszcz oraz kustosz sanktuarium w Krzeszowie.
| Prałat | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 marca 1951 |
| Proboszcz parafii Wniebowzięcia NMP w Krzeszowie | |
| Okres sprawowania |
2008 - 2024 |
| Kanonik Generalny Kapituły Legnickiej | |
| Okres sprawowania |
od 1993 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
23 maja 1981 |
| Odznaczenia | |
  
| |
Młodość
edytujUrodził się 7 marca 1951 r. w Nowej Rudzie[1] jako pierwsze z czworga dzieci (Henryk, Bogusława i Grażyna) Józefa Kopko (ojciec walczył na froncie II wojny światowej) i Kingi z domu Plata. Jego rodzice w 1948 r. przybyli na "ziemie odzyskane" - Józef z okolic Przemyśla, Kinga spod Nowego Sącza. Poznali się w 1950 r. w Nowej Rudzie i zawarli sakrament małżeństwa w kościele św. Mikołaja[3]. Ochrzczony w kościele parafialnym św. Mikołaja. W 1965 r. ukończył Szkołę Podstawową w Nowej Rudzie i tam też podjął naukę w zasadniczej szkole poligraficznej. Po zdobyciu zawodu drukarza rozpoczął pracę w drukarni, najpierw w Koszalinie, a później w Przemyślu[4]. W latach 1969–1971 odbył zasadniczą służbę wojskową we Wrocławiu[5]. Po odbyciu służby wojskowej w 1971 r. podjął pracę w Domu Pomocy Społecznej w Jugowie i równocześnie kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących w Nowej Rudzie. W 1975 r. zdał maturę i wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu. Jego proboszcz ks. Zdzisław Ostapiuk (1928-1992) tak napisał o nim w testimonium morale:
... rodzice Mariana Kopko stanowią wzorową rodzinę w naszej wspólnocie parafialnej i to pod każdym względem. Marian Kopko cieszy się również bardzo dobrą opinią wśród swoich rówieśników jak i całej parafii... Na pierwszym miejscu zawsze stawiał obowiązek względem Boga i Kościoła... Jest dobrym kandydatem, by w przyszłości służyć jako kapłan[6].
4 lipca 1975 r. do Rektoratu Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu złożył podanie o przyjęcie, pisząc m.in.:
... najlepiej czułbym się w przyszłości, by służyć Bogu i ludziom jako kapłan[7].
Został przyjęty i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne (1975-1981). Lata seminaryjne jak to sam mówił, były najpiękniejszym czasem w jego życiu.
Kapłaństwo
edytuj23 maja 1981 r. otrzymał święcenia kapłańskie we Wrocławiu[1] z rąk kard. Henryka Gulbinowicza[5]. Po święceniach w latach 1981-1985 pracował jako wikariusz w parafii Świętej Trójcy w Legnicy[8]. Aktywnie wspierał NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał poszukiwanych przez władze działaczy związku oraz przechowywał i kolportował podziemne wydawnictwa[9]. Następnie w latach 1985-1991 pracował w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie[10]. W parafii inicjował wykłady, spotkania i wystawy o tematyce patriotycznej. Zorganizował Duszpasterstwo Ludzi Pracy i odprawiał Msze św. za Ojczyznę[11]. W 1987 r. został skazany przez kolegium ds. wykroczeń za zorganizowanie mszy św. 1 maja w Górach Sowich[9]. W 1989 r. zaangażował się w działalność Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” Ziemi Dzierżoniowskiej[11]. Inicjator wmurowania tablic pamiątkowych poświęconych: marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu – w katedrze św. Ap. Piotra i Pawła w Legnicy oraz Konfederatom Barskim – w kościele parafialnym Wniebowzięcia NMP w Bielawie[12]. 25 czerwca 1991 r. po przemianach ustrojowych został skierowany przez kard. Henryka Gulbinowicza do Polkowic w celu zorganizowania życia parafialnego w nowo powstającej parafii oraz wybudowania kościoła. 3 czerwca 1992 r.[1] rozpoczęto budowę kościoła Matki Bożej Królowej Polski[13], który został pomnikiem Roku Jubileuszowego w 2000 r.[1] Inicjator budowy kościołów parafialnych w Polkowicach, Guzicach i Moskorzynie[10]. Wieloletni kierownik Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę z Diecezji Legnickiej, spowiednik w Wyższym Seminarium Duchownym w Legnicy. Od 1993 r. kanonik generalny Kapituły Legnickiej. 23 czerwca 2008 r.[14] ustanowiony proboszczem i kustoszem w Krzeszowie[15]. Od 31 sierpnia 2013 r. dziekan Kapituły Krzeszowskiej[16]. Organizator wielu festiwali (organowych, jasełkowych, kolędniczych, piosenki religijnej i patriotycznej). Systematycznie organizuje spotkania Rodziny Radia Maryja oraz Jerycha Różańcowe a także Nieustanny Różaniec Diecezji Legnickiej. Aktywny członek komitetu organizacyjnego polsko-czeskich Dni Kultury Chrześcijańskiej. Organizator wielu imprez w ramach współpracy transgranicznej z Czechami i Niemcami[3]. Gra na akordeonie[17].
Odznaczenia
edytuj- 31 sierpnia 2000 r. Rada Miasta Polkowic nadała tytuł "Honorowego Obywatela Gminy Polkowice"
- 25 sierpnia 2010 r. podczas nadzwyczajnej sesji Rady Miasta Bielawy otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Bielawa[10].
- 15 grudnia 2015 r. odznaczony we Wrocławiu przez prezydenta RP Andrzeja Dudę Krzyżem Wolności i Solidarności. W imieniu prezydenta odznaczenie wręczył prezes IPN Łukasz Kamiński[18].
- 31 sierpnia 2017 r. postanowieniami Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za wybitne zasługi we wspieraniu przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy duszpasterskiej i społecznej ks. Marian Kopko został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[19].
- prałat (1995)
- kanonik gremialny kapituły legnickiej (1993)
- dziekan kapituły krzeszowskiej (2013)
- rektor Bractwa św. Józefa w diecezji legnickiej (2014)
- kawaler Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie (2015)
- diecezjalny duszpasterz rolników (2022)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Schematyzm Diecezji Legnickiej, Legnica 2002, s. 597
- ↑ Honorowi Obywatele Miasta Bielawa. um.bielawa.pl. [dostęp 2018-11-29].
- ↑ a b c ks. Marian Kopko oprac., 40-lecie kapłaństwa 1981-2021, Wrocław-Krzeszów 2021, s. 63-65.
- ↑ Władysław Bochnak oprac., Początki diecezji legnickiej, Legnica 2004, s. 392-393.
- ↑ a b Prezydent RP odznaczył kapelana Solidarności. legnica.gosc.pl. (pol.).
- ↑ ks. Władysław Bochank: Początki diecezji legnickiej. Legnica: 2004, s. 392.
- ↑ ks. Władysław Bochank: Początki diecezji legnickiej. Legnica: 2004, s. 392-393.
- ↑ Barbara Skoczylas - Stadnik, 100 lat Kościoła Trójcy Świętej w Legnicy, Wydawnictwo Edytor, Legnica 2004, str. 57 ISBN 83-88214-61-6
- ↑ a b Legendarny ksiądz z państwowym odznaczeniem. fakty.lca.pl. (pol.).
- ↑ a b c Ks. Marian Kopko został Honorowym Obywatelem Miasta Bielawa. bielawa.archidiecezja.wroc.pl. (pol.).
- ↑ a b Zasłużony dla Ojczyzny. www.reczpol.pl. (pol.).
- ↑ Krzyże Wolności i Solidrności. solidarnosc.org.pl. (pol.).
- ↑ Historia parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski w Polkowicach. parafiambkp.polkowice.pl.
- ↑ trzej proboszczowie. marian.gabrowski.eu. (pol.).
- ↑ Potrzebujemy silnego przylgnięcia do Chrystusa. naszdziennik.pl. (pol.).
- ↑ Ks. Piotr Nowosielski, "Działalność Kapituły Krzeszowskiej zainaugurowana", w: Niedziela legnicka, 37/2013, s. VI-VII
- ↑ 25 lat kapłaństwa. solidarnosc.org.pl. (pol.).
- ↑ Ks. Marian Kopko odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności. opactwo.eu. [dostęp 2018-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-24)]. (pol.).
- ↑ Odznaczeni za zasługi na rzecz przemian demokratycznych w Polsce. solidarnosc.org.pl. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Schematyzm diecezji legnickiej, Legnica 2002.
- ks. Marian Kopko oprac., 40-lecie kapłaństwa 1981-2021, Wrocław-Krzeszów 2021.
- ks. Władysław Bochnak oprac., Początki diecezji legnickiej, Legnica 2004.
Linki zewnętrzne
edytuj- ks. Marian Kopko odbierający odznaczenie od Prezydenta RP Andrzeja Dudy
- Proboszcz na str. opactwo.eu