Maria Krzymuska-Iwanowska
Maria Krzymuska-Iwanowska (ur. 1878, Budzisław Kościelny, zm. 6 maja 1923, Płock) – polska pisarka działająca w czasach Młodej Polski.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
|
Życiorys
edytujJej matką była krytyk literacka Maria Krzymuska. Krzymuska-Iwanowska posługiwała się pseudonimem Theresita. Ukończyła szkołę klasztorną w Beaugency koło Orleanu, jednak nie mogła wstąpić do tej wspólnoty z powodu jej rozwiązania. Przez wiele lat uczyła prywatnie języka francuskiego, wiele podróżując po Europie, a następnie Stanach Zjednoczonych. Wyszła za mąż za dziennikarza Feliksa Iwanowskiego. Ok. 1898 przebywała w Krakowie, gdzie zaprzyjaźniła się z Dagny i Stanisławem Przybyszewskim.
Twórczość
edytujTwórczość Krzymuskiej-Iwanowskiej łączyła charakterystyczne dla epoki elementy mistycyzmu i psychologicznego ekshibicjonizmu. W swoich utworach łączyła religijność z erotyzmem. W powieści "U źródeł" (1914 r.) zawarła m.in. wrażenia z rewolucji w Warszawie[1]. Widoczne są u niej wpływy Przybyszewskiego. Napisała m.in. tom nowel Stygmat (1906) i powieść U źródeł (1913).
-
Stygmat (1906)
-
U źródeł (1914)
-
In memoriam (1917)
Przypisy
edytuj- ↑ Teresa Michałowska , Literatura polskiego Średniowiecza: leksykon, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 270, ISBN 978-83-01-16675-5 [dostęp 2023-09-28] .
Bibliografia
edytuj- Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska. Wyd. IX - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 430, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13850-9.
- Dawni pisarze polscy od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. Przewodnik biograficzny i bibliograficzny. T. Tom drugi I–Me. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2001, s. 293–294. ISBN 83-02-08101-9.