Marcin Górski

Marcin Górski (ur. 13 marca 1915 w Radziwoniszkach, zm. 27 lipca 2002 w Warszawie) – generał brygady WP, wieloletni szef Departamentu Finansów MON (1962-1984)

Marcin Górski

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	13 marca 1915 Radziwoniszki pow. Lida
Data i miejsce śmierci	27 lipca 2002 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1934–1935, 1939, 1944–1985
Siły zbrojne	Wojsko Polskie ludowe Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	wojna obronna 1939
Odznaczenia

Życiorys

W 1933 ukończył Państwowe Gimnazjum im. A. Mickiewicza w Nowogródku, potem był kancelistą w miejscowym Biurze Ubezpieczeń. W 1934 został powołany na przeszkolenie do WP i skierowany na Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy przy 20 Dywizji Piechoty w Słonimiu. Następnie odbył praktykę w 78 Pułku Piechoty w Baranowiczach. Od 1937 referent urzędu skarbowego w Wołożynie. W latach 1938–1939 zaliczył rok studiów na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Brał udział w wojnie obronnej 1939 jako dowódca plutonu ckm w stopniu kaprala podchorążego w 1 Brygadzie Górskiej Armii „Kraków” pod Pcimiem, Myślenicami, Oleszycami i Tomaszowem Lubelskim.

Po zakończeniu udziału w wojnie i powrocie do domu został zatrudniony na poprzednio zajmowanym stanowisku w Izbie Skarbowej w Wilnie, jednak już w październiku 1939 został zwolniony z pracy. Od kwietnia 1940 pracował jako robotnik rolny na Litwie, w miejscowości Sagowo, a po zajęciu Litwy przez ZSRR jako księgowy w przedsiębiorstwie "Wojentorg" w miejscowości Alytus (aż do napaści Niemiec na ZSRR). W latach 1941–1944 był księgowym w Nadleśnictwie Wołożyn, a od czerwca 1944 w przedsiębiorstwie państwowym w Lidzie. 20 września 1944 powołany do służby w WP i skierowany do 4 zapasowego pułku piechoty w Białymstoku. W listopadzie 1944 ukończył Kurs Oficerów Finansowych i na mocy uchwały Krajowej Rady Narodowej został mianowany chorążym służby inkasenckiej (promowany 25 listopada 1944 w Żytomierzu). Po wojnie pracował w Oddziale Finansowym WP, a od 1946 w Departamencie Finansów MON, gdzie był kolejno starszym buchalterem, pomocnikiem szefa wydziału zaopatrzenia pieniężnego i kierownikiem sekcji wydziału uposażeń. W latach 1947–1950 studiował w Akademii Nauk Politycznych w Warszawie. Po ukończeniu studiów w czerwcu 1950 został szefem wydziału uposażeń i świadczeń w Departamencie Finansowym MON, a od grudnia 1953 szefem Oddziału Uposażeń i Świadczeń (przekształconego w 1956 w Oddział Uposażeń). W marcu 1957 został zastępcą szefa tego departamentu w stopniu pułkownika w korpusie osobowym oficerów kwatermistrzostwa grupy finansowej. W maju 1960 skończył studia II stopnia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki z tytułem magistra ekonomii. Od 31 marca 1962 szef Departamentu Finansów MON. Funkcję tę pełnił przez ponad 22 lata. 3 października 1967 na mocy uchwały Rady Państwa PRL mianowany generałem brygady – nominację wręczył mu 10 października 1967 w Belwederze przewodniczący Rady Państwa Edward Ochab. W marcu 1985 przeniesiony w stan spoczynku ze względu na osiągnięcie wieku emerytalnego.

Podczas służby wojskowej otrzymywał bardzo dobre opinie służbowe. Jest pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera BII-12-3).

Awanse

W trakcie wieloletniej służby w WP i ludowym Wojsku Polskim otrzymywał awanse na kolejne stopnie wojskowe:

• kapral podchorąży – 1939
• chorąży – 1944
• podporucznik – 1945
• porucznik – 1946
• kapitan – 1946
• major – 1948
• podpułkownik – 1952
• pułkownik – 1957
• generał brygady – 1967

Życie prywatne

Syn Piotra (1872-1953), ekonoma folwarcznego i Doroty (1872-1940). Po wojnie mieszkał w Warszawie. Od 1949 był żonaty z Janiną z domu Głowacką (1918-1993). Małżeństwo miało córkę.

Odznaczenia

• Order Sztandaru Pracy I klasy (1980)
• Order Sztandaru Pracy II klasy (1968)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1973)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1964)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1959)
• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi (dwukrotnie – 1946 i 1949)
• Brązowy Krzyż Zasługi (1945)
• Medal za Warszawę 1939–1945 (1946)
• Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk (1946)
• Medal „Za udział w walkach o Berlin” (1970)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1968)
• Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1973)
• Srebrny Medal Za zasługi dla obronności kraju
• Brązowy Medal Za zasługi dla obronności kraju
• Order Czerwonej Gwiazdy (ZSRR, 1968)
• Medal „Za wyzwolenie Warszawy” (ZSRR, 1946)
• i inne

Bibliografia

• Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990, tom I: A-H, Toruń 2010, s. 461-463