Marceli Tureczek

polski historyk

Marceli Tureczek (ur. 1979) – polski historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych[1], absolwent a obecnie pracownik Instytutu Historii Uniwersytetu Zielonogórskiego, uczeń prof. Joachima Zdrenki.

Marceli Tureczek
Data urodzenia

1979

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia średniowieczna i nowożytna
Alma Mater

Uniwersytet Zielonogórski

Doktorat

22 listopada 2005

Habilitacja

12 grudnia 2016

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Zielonogórski

Odznaczenia
Odznaka „Za opiekę nad zabytkami”

Członek stowarzyszenia niemieckich kampanologów Deutsches Glockenmuseum e. V. w Gescher (Westfalia), Stowarzyszenia Czas Art we Wschowie, a także prezes Stowarzyszenia Regionalistów Środkowe Nadodrze[2], sekretarz zielonogórskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego[3].

Autor, współautor oraz redaktor ponad stu publikacji naukowych, popularnonaukowych i prasowych poświęconych problematyce szeroko rozumianych zagadnień dotyczących Międzyrzecza, ziemi lubuskiej, ochrony zabytków, a także kampanologii historycznej. W obrębie swoich badań zajmuje się zagadnieniami ochrony dziedzictwa kulturowego i krajobrazu szeroko rozumianego współczesnego regionu lubuskiego.

Szczególnym przedmiotem jego badań są dzwony. W obrębie tej problematyki opublikował trzy książki oraz szereg artykułów, w tym w ramach projektu badawczego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w latach 2009–2011 opracował listę tzw. Leihglocken znajdującą się w Deutsches Glockenarchiv w Norymberdze, czyli dzwonów, które były zarekwirowane przez Niemców w czasie II wojny światowej i do dziś znajdują się w kościołach na terenie byłej Republiki Federalnej Niemiec. Badania te dostarczyły wiedzy o ponad 2000 obiektów z terenu współczesnej Polski, z czego około 1200 fizycznie zachowało się. Książka, wydana w 2011, spotkała się z zainteresowaniem w Niemczech, gdzie opublikowano na jej temat kilka recenzji[4].

Jest autorem aktualnych programów opieki nad zabytkami województwa lubuskiego[5] oraz powiatu międzyrzeckiego[6]. Stypendysta Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej w Warszawie, laureat nagród naukowych i samorządowych, uczestnik i organizator regionalnych, krajowych i międzynarodowych konferencji naukowych. W latach 2011–2013 z nominacji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego członek jury ds. nagrody Sybilla, przy Narodowym Instytucie Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów w Warszawie[7]. Uczestnik i współautor projektów badawczych.

Obecnie współrealizuje w zespole naukowym prof. Joachima Zdrenki projekt badawczy Komitetu Badań Naukowych „Inskrypcje na terenach Polski Zachodniej – województwo lubuskie”[8].

Wybrane publikacje

edytuj
  • Quae Mezerici dicitur: Międzyrzecz w kręgu dyskusji nad eremem Pięciu Braci Męczenników i początkami polskiego chrześcijaństwa, Wydawnictwo Adam Marszałek, Warszawa 2019. ISBN 978-83-8180-135-5.
  • Campanae, quae in confinio sonant. Studium z dziejów ludwisarstwa na pograniczu śląsko-brandenbursko-pomorskim w XIII-XVIII wieku, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2015.
  • Zabytkowe parki w okolicach Międzyrzecza: zarys historii założeń oraz walory przyrodniczo-kulturowe, Urząd Miejski w Międzyrzeczu, Międzyrzecz 2014, ISBN 978-83-939532-7-1.
  • Ziemia Lubuska. Społeczny wymiar dialogu o przeszłości i tożsamości, Stowarzyszenie Czas A.R.T., Polskie Towarzystwo Historyczne oddział Zielona Góra, Międzyrzecz – Wschowa – Zielona Góra 2014, ISBN 978-83-63363-16-1.
  • Zabytki w krajobrazie kulturowym Międzyrzecza i okolic, Agencja Reklamowa BM, Międzyrzecz 2012. ISBN 978-83-935668-0-8.
  • Leihglocken: dzwony z obszaru Polski w granicach po 1945 roku przechowywane na terenie Niemiec = Bells from territories within post – 1945 borders of Poland stored in Germany, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Departament Dziedzictwa Kulturowego, Warszawa 2011, ISBN 978-83-62622-13-9.
  • Zabytkowe dzwony na Ziemi Lubuskiej: dokumentacja – ochrona – badania, Arcanum, Zielona Góra 2010. ISBN 978-83-928267-5-0.
  • Inskrypcje powiatu międzyrzeckiego do 1815 roku, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2006. ISBN 83-7441-354-9.
  • Najstarsze dzwony na Ziemi Międzyrzeckiej do 1815 roku, Księgarnia Akademicka, Zielona Góra 2005. ISBN 83-60218-03-X.
  • Brójce – zarys dziejów miasta 1428-1946, Księgarnia Akademicka, Zielona Góra 2003. ISBN 83-918060-2-2.
  • Stary Dwór. Kronika małej ojczyzny (red.), Księgarnia Akademicka, Stary Dwór – Zielona Góra, Księgarnia Akademicka 2004. ISBN 83-918060-7-3.

Przypisy

edytuj
  1. Strona Instytutu Historii Uniwersytetu Zielonogórskiego.
  2. Stowarzyszenie Regionalistów Środkowe Nadodrze na stronie krs.wyborcza.biz. krs.wyborcza.biz. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-10)].
  3. Polskie Towarzystwo Historyczne. Oddział w Zielonej Górze.
  4. Marceli Tureczek, Leihglocken. Dzwony z obszaru Polski w granicach po 1945 roku przechowywane na terenie Niemiec = Bells from territories within post – 1945 borders of Poland stored in Germany, Thaddeus Mirecki (tłum.), Warszawa: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Departament Dziedzictwa Kulturowego, 2011, ISBN 978-83-62622-13-9, OCLC 804167336.
  5. Program opieki nad zabytkami województwa lubuskiego na lata 2013–2014.
  6. Program opieki nad zabytkami powiatu międzyrzeckiego na lata 2014–2017.
  7. Konkurs Sybilla 2011.
  8. Pracownia Epigraficzna. Redakcja Studiów Epigraficznych. Instytut Historii, Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Zielonogórskiego.

Linki zewnętrzne

edytuj