Maciej Stanisław Zięba

polski filozof, historyk filozofii orientalnych
(Przekierowano z Maciej St. Zięba)

Maciej Stanisław Zięba (ur. 27 kwietnia 1957 w Gdańsku[1]) – polski filozof, historyk filozofii orientalnych (indyjskiej, tybetańskiej, chińskiej, japońskiej, koreańskiej, wietnamskiej, malajo-indonezyjskiej itp.) oraz afrykańskiej etnofilozofii. Urzędnik służby cywilnej. Esperantysta.

Życiorys

edytuj

Ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Marynarki Wojennej w Gdyni. Absolwent studiów w zakresie filozofii teoretycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1981), studiował pod kierunkiem m.in. ks. Mariana Kurdziałka[2][3][4], o. Mieczysława Alberta Krąpca OP, ks. Stanisława Kamińskiego. W zakresie filozofii orientalnych kontynuuje prace zapoczątkowane przez ks. Franciszka Tokarza, uczeń Leona Cyborana, Tadeusza Margula i Tomasza Rucińskiego. Studiował także w Paryżu (1985–86: INALCO, Centre Sèvres SJ[5], Sorbona; 1990: IIAP[6]), w Montrealu (1995–97: Uniwersytet McGill), Rzymie (1999–2000: LUISS Guido Carli[7]) oraz na Tajwanie (2012–13: Uniwersytet Tunghai[8] w Taizhong).

W KUL uzyskał w 1989 stopień naukowy doktora. W latach 1984–2013 był pracownikiem naukowym Zakładu Historii Filozofii KUL[9]. Był redaktorem działu filozofii Wschodu w Powszechnej Encyklopedii Filozofii (PTTA: Lublin, 2000–2009, t. 1–10: A–Ż + Suplement), a także Encyklopedii Filozofii Polskiej (PTTA: Lublin 2011, t. 1–2, ISBN 978-83-60144-46-6).

W latach 1991–1997 był konsulem Rzeczypospolitej Polskiej w Paryżu i Montrealu; w latach 1993–1997 równolegle – kierownikiem Szkoły Polskiej im. Mikołaja Kopernika w Montrealu. Od 1998 pracuje w Lubelskim Urzędzie Wojewódzkim, w latach 1998–2007 był dyrektorem odpowiedzialnym za współpracę zagraniczną, integrację europejską i rozwój regionalny, w latach 2008–2012 za sprawy obywatelskie i cudzoziemców; od 2000 – mianowany urzędnik służby cywilnej.

W latach 1998–2013 zaangażowany w wiele projektów pogranicza polsko-ukraińskiego i polsko-białoruskiego, zwłaszcza na obszarze Euroregionu Bug, badania migracji, kształcenia kadr administracji w zakresie etyki i typografii i innych. Współpracował m.in. z Fundacją Młoda Demokracja, z Brzeskim Centrum Informacji Transgranicznej TRIC, z Deutsch-Weißrussisches Haus z Karlsruhe, z Fundacją Nowy Staw i z Fundacją Instytut na rzecz Państwa Prawa – m.in. w ramach Lubelskiej Regionalnej Sieci Wsparcia Imigrantów.

W 2012 został odznaczony Medalem Złotym za Długoletnią Służbę.

Od 2018 pracuje jako distinguished visiting professor w Uniwersytecie Zaozhuańskim w mieście Zaozhuang w prowincji Szantung w Chinach, nauczając esperanta, języka polskiego i in. języków obcych.

Publikacje

edytuj

Książki

edytuj

Ważniejsze artykuły lub rozdziały w pracach zbiorowych

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj