M17 MGMC
M17 MGMC – amerykańskie samobieżne działo przeciwlotnicze wykorzystujące podwozie transportera opancerzonego M5 Half-track. W tylnej części podwozia umieszczono platformę M45 Quadmount z czterema wkm-ami M2. Naprowadzanie broni na cel – ręcznie.
 M17 MGMC w Muzeum Czołgów w Kubince | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
International Harvester Co. |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
pólgasienicowa |
| Załoga |
5 osób |
| Dane techniczne | |
| Długość |
610 cm |
| Szerokość |
220 cm |
| Wysokość |
235 cm |
| Prześwit |
0,28 m |
| Masa |
9400 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość |
62 km/h |
| Zasięg pojazdu |
320 |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
bez przygotowania: 0,8 m |
| Rowy (szer.) |
1 m |
| Ściany (wys.) |
0,3 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 × wkm M2 | |
| Użytkownicy | |
| US Army, Armia Czerwona, Ludowe Wojsko Polskie | |
M17 MGMC miał konstrukcję zbliżoną do M16 MGMC wykorzystującego podwozie M3 Half-track i został przyjęty do uzbrojenia w 1942 roku. Duże ilości tych pojazdów zostało dostarczone w ramach Lend-Lease ZSRR, skąd trafiły do Ludowego Wojska Polskiego. Po II wojnie światowej M14 MGMC były używane przez US Army jeszcze podczas wojny koreańskiej zarówno jako pojazdy przeciwlotnicze, jak i pojazdy zwalczające cele naziemne.
Bibliografia
edytuj- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, Encyklopedia współczesnej broni palnej, Warszawa: WiS, 1994, ISBN 83-86028-01-7, OCLC 169820275.