Lyncar 006, znany także jako Lyncar L006 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Martina Slatera. Jedyny samochód Lyncar ścigający się w Formule 1.

Lyncar 006
Kategoria

Formuła 1
Brytyjska Formuła 1

Konstruktor

Lyncar

Projektant

Martin Slater

Dane techniczne
Nadwozie

monocoque z aluminium

Silnik

Ford DFV 3.0 V8

Skrzynia biegów

Hewland, ręczna, 5 biegów + wsteczny

Paliwo

Duckhams

Opony

Firestone
Goodyear

Historia
Debiut

Grand Prix Wielkiej Brytanii 1974

Kierowcy

John Nicholson

Używany

19741975

Wyścigi

1

Wygrane

0

Pole position

0

Najszybsze okrążenie

0

Historia

edytuj

Lyncar został założony przez Martina Slatera w 1971 roku. Po sukcesach Johna Nicholsona w Brytyjskiej Formule Atlantic zdecydowano się na zbudowanie szóstego samochodu Lyncar, przeznaczonego do wyścigów Formuły 1.

Lyncar 006 był samochodem zbudowanym wokół silnika Cosworth DFV i miał aluminiowe monocoque zbudowane przez Maurice'a Gomma. Samochód miał nos pełnej szerokości.

Modelem 006 Nicholson był niesklasyfikowany w Race of Champions i zajął szóste miejsce w International Trophy. W Mistrzostwach Świata Formuły 1 miał zadebiutować w Grand Prix Belgii 1974, ale do tego nie doszło. Zadebiutował za to w Grand Prix Wielkiej Brytanii, ale w kwalifikacjach zajął 31 miejsce i nie zakwalifikował się do wyścigu.

W 1975 roku Nicholson wziął również udział w Grand Prix Wielkiej Brytanii i zakwalifikował się na 26 pozycji. Na 52 okrążeniu wziął udział w zbiorowym karambolu i wycofał się z wyścigu, ale został sklasyfikowany na 17 miejscu.

Lyncar 006 został później sprzedany Emiliowi de Villocie. De Villota zmodyfikował samochód i ścigał się nim w serii Aurora F1 w latach 1976–1977. Wygrał w tym okresie jeden wyścig, na Mallory Park.

Wyniki w Formule 1

edytuj
Rok Zespół Silnik Opony Kierowcy 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Pkt. Msc.
1974 Pinch (Plant) Ltd Ford F ARG BRA RSA ESP BEL MCO SWE NLD FRA GBR DEU AUT ITA CAN USA 0 NS
  John Nicholson WD NZ
1975 Pinch (Plant) Ltd Ford G ARG BRA RSA ESP MCO BEL SWE NLD FRA GBR DEU AUT ITA USA 0 18
  John Nicholson 17

Bibliografia

edytuj