Lophodermium pinastri
Lophodermium pinastri (Schrad.) Chevall. – gatunek grzybów z rodziny łuszczeńcowatych (Rhytismataceae)[1]. Pasożyt, jeden z patogenów wywołujących choroby sosny (Pinus) o nazwie wiosenna osutka sosny i jesienna osutka sosny[2].
Apotecja na igłach sosny | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Lophodermium pinastri |
Nazwa systematyczna | |
Lophodermium pinastri Fl. gén. env. Paris (Paris) 1: 436 (1826) (Schrad.) Chevall. |
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lophodermium, Rhytismataceae, Rhytismatales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1799 r. Heinrich Adolph Schrader nadając mu nazwę Hysterium pinastri. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1826 r. François Fulgis Chevallier, przenosząc go do rodzaju Lophodermium[1].
Ma 15 synonimów. Niektóre z nich:
- Hysterium thujae (Roberge) House 1921
- Lophiostoma pinastri Niessl 1876
- Lophodermium laricis Dearn. 1926
- Lophodermium pinicola Tehon 1935[3].
Anamorfa: Lophiostoma pinastri, dawniej opisywana jako odrębny gatunek, obecnie synonim[4].
Morfologia i rozwój
edytujAnamorfa jest pasożytem. Owocniki typu pyknidia tworzy na żywych igłach (ponad 20% po stronie odosiowej), w stanie wilgotnym są czarne, w stanie suchym czarne w środku na ponad połowie całkowitej powierzchni owocnika, pozostała część jest szara otoczona czarną linią o długości 700–1200 µm. Pyknidia tworzą się po zewnętrznej stronie skórki igieł, rzadko tylko zrastają się z sobą i są częściowo pokryte naskórkiem żywiciela. Mają długość 300–400 µm. Konidia pałeczkowate o długości 4,5–6 µm[4].
Teleomorfa jest saprotrofem. Apotecja powstają dopiero na martwych igłach mających ponad 1 rok. Są czarne, eliptyczne, nieco wypukłe, o długości 0,5–1,5 mm. Powstają pojedynczo w podkładce, która początkowo rozwija się pod skórką igieł, potem wnika do jej komórek. Tylko szpara ujściowa apotecjum znajduje się na zewnątrz skórki. Tworzy się ona równolegle do dłuższej osi apotecjów i ma zdolność otwierania się lub zamykania w zależności od wilgotności otoczenia. Wnętrze apotecjów wypełnia gruba warstwa worków zmieszanych ze wstawkami[2]. Worki unitunikowe, cylindryczne, 8-zarodnikowe, o długości 110–155 µm i szerokości 9,5–11,5 µm. Wstawki nitkowate, tej samej długości co worki, o końcach zazwyczaj prostych i nienabrzmiałych. Askospory nitkowate, czasami zwinięte spiralnie na końcu worka, o długości 70–110 µm długości i szerokości około 2 µm, otoczone galaretowatą osłonką.
Infekcji dokonują unoszące się w powietrzu askospory. Dochodzi do tego podczas wilgotnej pogody[4].
W hodowli na 2% agarze słodowym kolonie rosną wolno. W temperaturze pokojowej ich tempo przyrostu rzadko przekracza 3 mm dziennie. Kolonie są białe, ewentualnie z czarnymi obszarami i czarną aureolą otaczająca kolonię. Konidia tworzą się obficie[4].
Występowanie
edytujLophodermium pinastri jest szeroko rozprzestrzeniony. Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji, Australii, w Afryce, na Nowej Zelandii i niektórych wyspach Oceanu Indyjskiego[5]. Rozwija się na licznych gatunkach sosen, głównie dwu- i trzyigłowych. sporadycznie tylko odnotowano jego występowanie na sosnach pięcioigłowych[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-09-04] (ang.).
- ↑ a b Karol Manka , Fitopatologia leśna, Warszawa: PWRiL, 2005, ISBN 83-09-01793-6 .
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-09-04] (ang.).
- ↑ a b c d e Lophodermium pinastri [online], Mycobank [dostęp 2022-09-04] (ang.).
- ↑ Mapa występowania Lophiodermum pinastri na świecie [online], gbif.org [dostęp 2022-09-04] (ang.).