Lista posiadaczek WWE Divas Championship

lista w projekcie Wikimedia

WWE Divas Championship było tytułem mistrzowskim kobiet w amerykańskiej federacji wrestlingu World Wrestling Entertainment (WWE) w latach 2008–2016. Słowo „Divas” w nazwie mistrzostwa odnosiło się do określenia, jakim przez wiele lat WWE opisywało swój kobiecy roster[1]. Podobnie jak w przypadku większości tytułów mistrzowskich we wrestlingu, zdobywczyni WWE Divas Championship była wyłaniana na podstawie ustalonego wcześniej scenariusza[2].

Trzykrotna mistrzyni, AJ Lee, z największą łączną liczbą dni panowania (406 dni)

Powstanie WWE Divas Championship ogłosiła 6 czerwca 2008 generalna menadżerka SmackDown Vickie Guerrero w odpowiedzi na WWE Women’s Championship, funkcjonujące w konkurencyjnym brandzieRaw[3]. Pierwszą mistrzynią była Michelle McCool, która pokonała Natalyę na gali The Great American Bash (20 lipca 2008). W wyniku draftu z 2009 Maryse została przeniesiona wraz z tytułem ze SmackDown na Raw. Na gali Night of Champions (19 września 2010) Michelle McCool (WWE Women’s Championka) pokonała Melinę (WWE Divas Championka), unifikując oba tytuły na rzecz WWE Divas Championship i usuwając Women’s Championship z listy aktywnych tytułów mistrzowskich WWE.

WWE Divas Championship zostało usunięte z listy istniejących tytułów WWE na WrestleManii 32 (3 kwietnia 2016) po tym, jak członkini WWE Hall of Fame, Lita, przedstawiła nowy tytuł – WWE Women’s Championship, zastępujący Divas Championship. Tego dnia panująca mistrzyni Charlotte pokonała Becky Lynch i Sashę Banks w Triple Threat matchu, stając się pierwszą Women’s Championką i ostatnią Divas Championką.

Tytuł mistrzowski posiadało 17 zawodniczek. Eve Torres i AJ Lee sięgały po niego trzykrotnie. Największa łączna liczba dni wszystkich panowań należała do AJ Lee (406 dni), najdłuższym pojedynczym posiadaniem legitymowała się Nikki Bella (301 dni), natomiast najkrótszym Jillian Hall (5 minut[4]).

Historia tytułu

edytuj
Nazwa Lata
WWE Divas Championship 2008-2016
Unified WWE Divas Championship 2010

Posiadania

edytuj
Panowanie Numer panowania przez daną mistrzynię na liście
Miejsce Miasto, w którym tytuł został zdobyty
Gala Gala, na której mistrzyni zdobyła tytuł
Nr. Mistrzyni Panowanie Data Dni Liczba dni uznanych przez WWE[5] Miejsce Gala Notka Odn.
1 Michelle McCool 1 2008-07-20 20 lipca 2008(dts) 155 158 Uniondale, Nowy Jork The Great American Bash McCool pokonała Natalyę, zostając pierwszą mistrzynią. [6]
2 Maryse 1 2008-12-22 22 grudnia 2008(dts) 216 211 Toronto, Ontario SmackDown Maria była sędzią specjalną. Mistrzostwo przeznaczono wyłącznie dla brandu Raw 13 kwietnia 2009, kiedy to Maryse została przeniesiona ze SmackDown. Odcinek wyemitowano 26 grudnia 2008. [4][7]
3 Mickie James 1 2009-07-26 26 lipca 2009(dts) 78 78 Filadelfia, Pensylwania Night of Champions [8]
4 Jillian Hall 1 2009-10-12 12 października 2009(dts) <1 <1 Indianapolis, Indiana Raw [9]
5 Melina 1 84 83
Zawieszenie 2010-01-04 4 stycznia 2010(dts) Dayton, Ohio Raw WWE zawiesiło tytuł po tym, jak Melina odniosła kontuzję kolana. [10]
6 Maryse 2 2010-02-22 22 lutego 2010(dts) 49 48 Indianapolis, Indiana Raw Pokonała Gail Kim w finale ośmioosobowego turnieju, zdobywając zawieszony tytuł. [11]
7 Eve Torres 1 2010-04-12 12 kwietnia 2010(dts) 69 68 Londyn, Anglia Raw [12]
8 Alicia Fox 1 2010-06-20 20 czerwca 2010(dts) 56 55 Uniondale, NY Fatal 4-Way Był to Fatal 4-Way match, w którym również brały udział Gail Kim i Maryse. Fox przypięła Maryse i zdobyła tytuł. [13]
9 Melina 2 2010-08-15 15 sierpnia 2010(dts) 35 34 Los Angeles, Kalifornia SummerSlam [14]
10 Michelle McCool 2 2010-09-19 19 września 2010(dts) 63 62 Rosemont, Illinois Night of Champions Był to Lumberjill match, w którym Women’s Championship zostało zunifikowane z Divas Championship. Tytuł mógł być broniony w obu brandach, zaś jego nazwa została zmieniona na Unified Divas Championship, kontynuując tradycję Divas Championship i dezaktywując tytuł Women’s Championship. Layla była nieoficjalnie współmistrzynią podczas tego panowania; broniła mistrzostwa przy różnych okazjach. [4]
11 Natalya 1 2010-11-21 21 listopada 2010(dts) 70 69 Miami, Floryda Survivor Series Był to Handicap match, w którym również brała udział Layla jako partnerka McCool. [15]
12 Eve Torres 2 2011-01-30 30 stycznia 2011(dts) 71 70 Boston, Massachusetts Royal Rumble Był to Fatal 4-Way match, w którym również brały udział Layla i Michelle McCool. Eve przypięła Laylę i zdobyła tytuł. [16]
13 Brie Bella 1 2011-04-11 11 kwietnia 2011(dts) 70 70 Bridgeport, Connecticut Raw [17]
14 Kelly Kelly 1 2011-06-20 20 czerwca 2011(dts) 104 103 Baltimore, Maryland Raw Był to specjalny odcinek Raw zatytułowany Power to the People, gdzie przeciwniczka Brie Belli została wybrana poprzez głosowanie fanów. Kelly Kelly zdobyła najwięcej głosów, pokonując w nim Beth Phoenix i Eve Torres. [18]
15 Beth Phoenix 1 2011-10-02 2 października 2011(dts) 204 203 Nowy Orlean, Luizjana Hell in a Cell [19]
16 Nikki Bella 1 2012-04-23 23 kwietnia 2012(dts) 6 5 Detroit, Michigan Raw Był to Lumberjill match. [20]
17 Layla 1 2012-04-29 29 kwietnia 2012(dts) 140 139 Rosemont, Illinois Extreme Rules Gdy uwaga sędziego została rozproszona, Brie Bella zamieniła się miejscami podczas walki z siostrą bliźniaczką. Chwilę później została przypięta przez Laylę. [21]
18 Eve Torres 3 2012-09-16 16 września 2012(dts) 120 120 Boston, Massachusetts Night of Champions [22]
19 Kaitlyn 1 2013-01-14 14 stycznia 2013(dts) 153 152 Houston, Teksas Raw 20th Anniversary Special Jeśli Eve zostałaby wyliczona lub zdyskwalifikowana, straciłaby tytuł. [23]
20 AJ Lee 1 2013-06-16 16 czerwca 2013(dts) 295 295 Rosemont, Illinois Payback [24]
21 Paige 1 2014-04-07 7 kwietnia 2014(dts) 84 84 Nowy Orlean, Luizjana Raw [25]
22 AJ Lee 2 2014-06-30 30 czerwca 2014(dts) 48 47 Hartford, Connecticut Raw [26]
23 Paige 2 2014-08-17 17 sierpnia 2014(dts) 35 35 Los Angeles, Kalifornia SummerSlam [27]
24 AJ Lee 3 2014-09-21 21 września 2014(dts) 63 63 Nashville, Tennessee Night of Champions Był to Triple Threat match, w którym również brała udział Nikki Bella. [28]
25 Nikki Bella 2 2014-11-23 23 listopada 2014(dts) 301 300 St. Louis, Missouri Survivor Series [29]
26 Charlotte 1 2015-09-20 20 września 2015(dts) 196 195 Houston, Teksas Night of Champions Jeśli Nikki zostałaby wyliczona lub zdyskwalifikowana, straciłaby tytuł. [30]
Dezaktywacja 2016-04-03 3 kwietnia 2016(dts) Arlington, Teksas WrestleMania 32 WWE Hall of Famerka Lita ogłosiła, że zwyciężczyni Triple Threat matchu pomiędzy Charlotte, Becky Lynch i Sashą Banks zostanie posiadaczką nowego WWE Women’s Championship, tym samym dezaktywując WWE Divas Championship. [31]

Łączna liczba posiadań

edytuj
 
Najdłużej panująca mistrzyni – Nikki Bella (301 dni)
Miejsce Mistrzyni Liczba panowań Razem dni Razem dni uznawanych przez WWE
1 AJ Lee 3 406 405
2 Nikki Bella 2 307 305
3 Maryse 2 265 259
4 Eve Torres 3 260 258
5 Michelle McCool 2 218 220
6 Beth Phoenix 1 204 203
7 Charlotte 1 196 195
8 Kaitlyn 1 153 152
9 Layla 1 140 139
10 Melina 2 119 118
Paige 2 119
12 Kelly Kelly 1 104 103
13 Mickie James 1 78
14 Brie Bella 1 70
Natalya 1 70 69
16 Alicia Fox 1 56 55
17 Jillian Hall 1 <1 <1

Przypisy

edytuj
  1. Jonathan Vanian: How social media got WWE to stop calling its female wrestlers ‘Divas’. si.com, 2017-07-19. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  2. Co to jest wrestling? Rzeczywistość czy fikcja. wrestling.pl. [dostęp 2017-08-06].
  3. WWE SmackDown 06 06 2008. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  4. a b c Kyle Schadler: Wrestling Gold: The History of the WWE Divas Championship. bleacherreport.com, 2012-05-02. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  5. Divas Championship [online], wwe.com [dostęp 2020-08-30] (ang.).
  6. WWE Great American Bash 2008. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  7. WWE SmackDown 12 26 2008. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  8. WWE Night of Champions 2009. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  9. WWE Monday Night RAW 10 12 2009. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  10. WWE Monday Night RAW 01 04 2010. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  11. WWE Monday Night RAW 02 22 2010. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  12. WWE Monday Night RAW 04 12 2010. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  13. WWE Fatal 4-Way 2010. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  14. WWE SummerSlam 2010. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  15. WWE Survivor Series 2010. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  16. WWE Royal Rumble 2011. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  17. WWE Monday Night RAW 04 11 2011. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  18. WWE Monday Night RAW 06 20 2011. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  19. WWE Hell in a Cell 2011. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  20. WWE Monday Night RAW 04 23 2012. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  21. Robert Leighty Jr: From the Bowery: WWE Extreme Rules 2012. onlineworldofwrestling.com, 2012-05-28. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  22. WWE Night of Champions 2012. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  23. Sabinq: Raporty. wrestlefans.pl. [dostęp 2020-10-11].
  24. WWE Payback 2013. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  25. WWE Monday Night RAW 04 07 2014. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  26. WWE Monday Night RAW 06 30 2014. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  27. WWE SummerSlam 2014. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  28. WWE Night of Champions 2014. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  29. WWE Survivor Series 2014. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  30. WWE Night of Champions 2015. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).
  31. Scott Slimmer: 411’s WWE WrestleMania 32 Report. 411mania.com, 2016-04-03. [dostęp 2020-10-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj