Linijka (pojazd)
prosty pojazd zaprzęgowy o jednym siedzeniu
Linijka – lekki, jednokonny, czterokołowy gospodarski pojazd zaprzęgowy z długim pojedynczym siedzeniem.
Był rodzajem prostego wózka na wysokich kołach, ze stosunkowo wąskim, podłużnym, tapicerowanym siedzeniem, opartym wprost na osiach lub na poprzecznych resorach, oraz z przednim oparciem dla stóp powożącego. Podróżowało się nim, siedząc okrakiem lub bokiem[1][2][3].
Znany jako pojazd charakterystyczny dla polskiej wsi XIX i XX wieku, najczęściej używany do objeżdżania pól przez ekonomów i zarządców majątków[4]. Także jako wózek myśliwski stosowany od drugiej połowy XIX wieku do podjazdu na polowania[5]. Dla użytku zamożnych dworów często wykonywany w okazalszej i wygodniejszej postaci[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987, s. 601.
- ↑ linijka w Wielki słownik języka polskiego (pod red. W. Doroszewskiego). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996-1997.
- ↑ Słownik języka polskiego (pod red. M. Szymczaka). T. 2 (L-P). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988, s. 36.
- ↑ Linijka na stronie Muzeum Galowice (pol.) [dostęp 2024-12-10].
- ↑ Marek P. Krzemień: 1000 słów o łowiectwie. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1986, s. 82.
- ↑ Por. Linijka myśliwska na stronie Muzeum Galowice (pol.) [dostęp 2024-12-10]