Linia kolejowa Durrës – Peqin

linia kolejowa w Albanii

Linia kolejowa Durrës – Peqin (alb. Hekurudha Durrës – Peqin) – jednotorowa, niezelektryfikowana linia kolejowa w Albanii, łącząca portowe miasto Durrës ze śródlądowym miastem Peqin.

Linia kolejowa
Durrës – Peqin
Dane podstawowe
Zarządca

Hekurudha Shqiptare

Długość

42,6 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Zdjęcie LK
Stacja kolejowa w Rrogozhinë
Historia
Lata budowy

1940–1947

Historia

edytuj

Przed II wojną światową

edytuj

Przed II wojną światową w Albanii nie było ani jednej normalnotorowej linii kolejowej[1]. 27 kwietnia 1940 r. okupujące Albanię Włochy rozpoczęły w Kavai budowę normalnotorowej linii kolejowej, mającej połączyć Durrës z Elbasanem. W uroczystej inauguracji prac budowlanych wziął udział premier Shefqet Vërlaci i inni przedstawiciele rządu jak np. Xhafer Ypi i Maliq Bushati. Plan zakładał otwarcie linii do końca 1941 r., jednak takie zamierzenie nie mogło zostać zrealizowane. Niepowodzenia armii włoskiej w wojnie z Grecją i dalszy przebieg wojny nie pozwoliły na szybkie ukończenie prac[2][3]. Mimo trudności prace były jednak prawdopodobnie kontynuowane, gdyż w 1943 r. Wehrmacht dostarczył do Albanii lokomotywę parową typu Bayerische BB II, która miała pomóc w budowie linii[4]. Nie jest pewne, czy V36 – pierwsza normalnotorowa lokomotywa spalinowa w Albanii – dostarczona została do kraju w czasie wojny, czy już w 1948 r. w ramach reparacji[5].

Po II wojnie światowej

edytuj

Budowę linii do Peqinu wznowiono z pomocą Jugosławii, po tym, jak w lipcu 1946 r. zawarto dwustronne porozumienie między Albanią a tym krajem. W zamian za udzielone kredyty i pomoc ekspertów, Albania miała dostarczać Jugosławii towary[6]. Jugosłowianie byli zainteresowani importem ropy naftowej drogą kolejową z Kuçovy do Adriatyku. Jugosławia dostarczyła Albanii materiały niezbędne do dokończenia budowy linii i jej eksploatacji, w tym lokomotywy (dwie typu SHS 20 i jedną lokomotywę-cysternę z 1911 r. produkcji Hohenzollern)[7] oraz 69 wagonów należących wcześniej do Jugoslovenskich Državnych Železnic i 24 kilometry szyn. Związek Radziecki przekazał z kolei Albanii cztery lokomotywy parowe typu BBÖ 270 z Austrii[8].

Prace budowlane rozpoczęto 1 maja 1947 r.[9] Szybkie zakończenie budowy było możliwe dzięki pracom wykonanym w czasie włoskiej okupacji. Na budowie linii pracowało 30 000 ochotników, pracujących w zamian za podstawowe produkty spożywcze[7]. Wielu z nich było nastolatkami, dlatego też linię nazywano „koleją młodych”[6]. W uroczystości uruchomienia linii wziął udział premier Enver Hoxha[2].

Dworzec w Durrës z 1947 r.[10] znajdował się pierwotnie w śródmieściu miasta, w bezpośrednim sąsiedztwie portu. Zimą 1981 r. dworzec przeniesiono o 700 metrów na północ[11].

Infrastruktura linii, podobnie jak pozostałych odcinków albańskiej sieci kolejowej, jest w bardzo złym stanie technicznym[12].

Przypisy

edytuj
  1. Gerhard Gürsch, Mit Bus und Bahn durchs Land der Skipetaren Reiseeindrücke von Albanien ; d. alban. Eisenbahn, Egglham 1986, s. 96, ISBN 978-3-922138-28-0, OCLC 74803010 [dostęp 2021-08-30] (niem.).
  2. a b :: T669.net – Hekurudha Shqiptare [online], www.t669.org [dostęp 2021-08-30].
  3. Owen Pearson, Albania in Occupation and War From Fascism To Communism 1940-1945., I B Tauris & Co Ltd, 2006, s. 5, ISBN 978-1-84511-104-5, OCLC 149451907 [dostęp 2021-08-30].
  4. Romano Mölter, Die vergessene Eisenbahn eine Reise in die Geschichte der albanischen Eisenbahnen 1916-2020, wyd. 1, Wien 2020, s. 82, ISBN 978-3-902894-87-8, OCLC 1152709421 [dostęp 2021-08-30] (niem.).
  5. Mölter, s. 87.
  6. a b Elidor Mëhilli, From Stalin to Mao: Albania and the socialist world, Ithaca 2017, s. 39, ISBN 978-1-5017-0959-3, OCLC 987070654 [dostęp 2021-08-30] (ang.).
  7. a b Gürsch, s. 78.
  8. Mölter, s. 50–58.
  9. Pandeli Çaçi, Fjalor enciklopedik shqiptar, Tirana: Akademia e Shkencave e RPSSH, 1985, s. 364 (alb.).
  10. Armand Vokshi, Tracce dell’architettura italiana in Albania, 1925-1943, Firenze: DNA Editrice, 2014, s. 122–125, ISBN 978-88-903947-4-4, OCLC 909387478 [dostęp 2021-08-30] (wł.).
  11. Gürsch, s. 85.
  12. S.O.S i Hekurudhës Shqiptare | [online], Revista Monitor, 17 kwietnia 2016 [dostęp 2021-08-30] (alb.).