Libanomancja
Libanomancja (także: liwanomancja, knissomancja) – metoda wróżenia polegająca głównie na obserwacji dymu palonego kadzidła i interpretacji wzorów, które tworzy on w powietrzu. Może ona obejmować również sposób opadania popiołu z kadzidła[1]. Podobnie jak w przypadku większości metod wróżenia, podczas libanomancji konieczne jest zadanie konkretnego pytania. Odpowiedź daje dym kadzidła, ale jego interpretację musi przeprowadzić wróżbita.
Słowo „libano-” w słowie „libanomancy” pochodzi od greckiego słowa libanos, które oznacza „kadzidło”.
Historia libanomancji
edytujOryginalne poradniki dotyczące libanomancji pochodzą z okresu starobabilońskiego, datowanego mniej więcej na 2000–1600 r. p.n.e.[2] Ta metoda wróżenia, która w tamtych czasach była bardzo popularna, z czasem zaczęła zanikać, jednak wyszkoleni wróżbiarze zachowali wiedzę na jej temat. Z Mezopotamii libanomancja przywędrowała do Egiptu, a później stała się znana w Europie.
Interpretacja dymu
edytujTeksty libanomantyczne wspominają o możliwych interpretacjach niektórych znaków widocznych w dymie. Na przykład w Trzech Zestawionych Tekstach Libanomancji można przeczytać, że jeśli kadzidło rozrzuci się nad otwartym ogniem, a dym będzie unosił się w prawo, pokonasz wroga[2]. Jeżeli dym się gromadzi, oznacza to sukces finansowy[2]. Unoszący się dym tworzący dwie kolumny oznacza utratę zdrowego rozsądku[2].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Del Rio, Martín Anton. Investigations Into Magic. P.G. Maxwell-Stuart, trans. Reprint ed. Manchester, U.K.: Manchester University Press, 2000, p. 160.
- ↑ a b c d Dunwich, Gerina. Candlelight Spells: The Modern Witch’s Book of Spellcasting, Feasting, and Healing. Secaucus, N.J.: Citadel Press, 1988, s. 51.