Wikipedia

Liam Williams

rugbysta

Liam Williams (ur. 9 kwietnia 1991 r. w Morriston[1][5][6] w hrabstwie Swansea) – walijski rugbysta występujący na pozycji obrońcy lub skrzydłowego. Reprezentant kraju, dwukrotny uczestnik pucharu świata, członek drużyny British and Irish Lions.

Liam Williams
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Liam Brian Williams[1]

Pseudonim

Sanjay[2][3][4]

Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1991
Morriston

Wzrost

185 cm[3][5]

Rugby union
Pozycja

obrońca, skrzydłowy

Kariera juniorska
Lata Zespół
Waunarlwydd
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
2010–2011 Llanelli[6] 18 (10)
2011–2017 Scarlets[7] 75 (140)
2017– Saracens[1][8] 21 (80)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2011  Walia U-20
2012–  Walia[1] 58 (60)
2017 British and Irish Lions[1] 3 (0)
  1. ↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 1 czerwca 2019 r.
  2. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 7 września 2019 r.

Młodość

edytuj

Pierwszy kontakt z rugby Williams miał w wieku lat sześciu[9] w młodzieżowych grupach miejscowego klubu Waunarlwydd R.F.C.[3][4] Ze swoją pierwszą drużyną dotarł do finału West Wales Cup[2], jednak w ocenie sztabu szkoleniowego Ospreys był zbyt mało uzdolniony, by otrzymać zaproszenie do klubowej akademii[4][10][11]. W ekipie Waunarlwydd zadebiutował w rozgrywkach seniorów[12], jednocześnie przez trzy lata praktykując jako monter rusztowań w zakładach metalurgicznych Margam w Port Talbot[4][11][12].

Uczęszczał do Gowerton Comprehensive School[11][12].

Kariera klubowa

edytuj

Latem 2010 roku dołączył do półamatorskiego Llanelli R.F.C.[2][3] W trakcie sezonu wystąpił w 22 meczach pierwszej drużyny[2].

W 2011 roku podpisał kontrakt z ekipą Scarlets z Pro12, debiutując w spotkaniu z Connacht Rugby[2]. W pierwszym sezonie w 26 występach zdobył osiem przyłożeń[3]. Był także nominowany do miana odkrycia turnieju podczas zmagań o Anglo-Welsh Cup[3][13][5]. W europejskich rozgrywkach zadebiutował w spotkaniu z Castres Olympique już w listopadzie 2011 roku[14]. W drużynie Scarlets występował przez sześć sezonów, w trakcie których w czerwonej koszulce zanotował 140 punktów w 75 ligowych spotkaniach[7]. Swój największy sukces osiągnął jednak w ostatnim meczu, kiedy to po zwycięstwie nad irlandzkim Munster Scarlets sięgnęli po pierwszy od 2004 roku tytuł mistrzowski. Williams zdobył wówczas pierwsze przyłożenie finału[5][15][16].

Wraz z początkiem sezonu Williams przeniósł się do angielskiej drużyny Saracens F.C. Informację tę podano do publicznej wiadomości już w styczniu 2017 roku[17]. W debiutanckim sezonie występował głównie na skrzydle, skąd zdobył siedem przyłożeń[8]. Ze swoim nowym zespołem wywalczył mistrzostwo Anglii, jednak wobec urazu ramienia, jakiego doznał w ostatnim meczu sezonu zasadniczego, nie był w stanie wystąpić w fazie pucharowej[18][19][20]. Podobnie we wcześniejszej fazie rozgrywek kontuzja pachwiny zmusiła go do niemal trzymiesięcznej przerwie w grze[20]. W pierwszym spotkaniu nowego sezonu 2018/2019, przeciw Bristol Bears Williams jako rezerwowy zdobył hattrick przyłożeń; wyczyn ten powtórzył – już jako zawodnik podstawowego składu – w meczu z Bath[8]. Ostatecznie Saracens ponownie okazali się najlepsi w kraju, a Williams zdobył jedno z przyłożeń w finałowym pojedynku z Exeter Chiefs wygranym 37:34[5][21]. Drużyna spod Londynu sięgnęła wówczas po „podwójną koronę”, niespełna miesiąc wcześniej zdobywając także trofeum na arenie międzynarodowej, European Rugby Champions Cup. W finale zespół Williamsa pokonał Irlandczyków z Leinster 20:10[14][22]. W ciągu sezonu Walijczyk przedłużył kontrakt z Saracens na kolejny rok[4].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W obozach młodzieżowych reprezentacji uczestniczył co najmniej począwszy od 2002 roku i kadry do lat 11[23]. Choć zdarzało mu się grać w grupach do lat 15 czy 16[11], na dobre w drużynach młodzieżowych przebił się dopiero w zespole U-20. W 2011 roku brał udział w Pucharze Sześciu Narodów oraz mistrzostwach świata we Włoszech[5], gdzie Walia zajęła 7. miejsce[24]. Spotkanie z Nową Zelandia zakończyło się rekordową porażką 0:92[11].

W listopadzie 2011 roku, po zakończonym pucharze świata otrzymał powołanie na zgrupowanie pierwszej pierwszej reprezentacji[1][2]. Był w 25-osobowym składzie podczas Pucharu Sześciu Narodów, kiedy Walijczycy zdobyli wielki szlem, jednak nie wystąpił w żadnym spotkaniu[25][26]. Swój pierwszy mecz rozegrał dopiero w sparingu z Barbarians w czerwcu 2012 roku, który to walijska federacja zakwalifikowała jako mecz oficjalny[2][3]. Bezpośrednio po tym spotkaniu znalazł się w składzie reprezentacji na serię meczów w Australii[4] (rozegrał sparing z ekipą Brumbies)[5]. Pomimo początkowych trudności[27] Williams niedługo później stał się pewnym punktem drużyny, uczestnicząc w kolejnych zmaganiach o Puchar Sześciu Narodów 2014 i 2015[28].

Pomimo pośpiesznego powrotu do zdrowia po kontuzji (pęknięcie kości stopy)[9][5], znalazł się w składzie Walijczyków na puchar świata 2015[29]. Nie w pełni zaleczony uraz odnowił się w trzecim spotkaniu grupowym z Australią. Kontuzja po raz kolejny oznaczała kilkumiesięczną rehabilitację[9]. Tuż po odzyskaniu pełnej sprawności wziął udział we wszystkich pięciu meczach kolejnej edycji Pucharu Sześciu Narodów, jednak w ostatnim spotkaniu ponownie doznał urazu, tym razem mięśni uda[28][9]. W czerwcu był jednym z podstawowych zawodników reprezentacji Walii podczas serii spotkań z Nową Zelandią[28].

W kolejnym sezonie reprezentacyjnym, mimo nieudanych rozgrywek w zimowym Pucharze Sześciu Narodów[26][28], Williams znalazł się w składzie British and Irish Lions, mieszanej reprezentacji Wysp Brytyjskich, na tournée po Nowej Zelandii. W czasie spotkań na antypodach imponował wysoką formą. Wystąpił w sześciu spotkaniach, w tym w podstawowym ustawieniu we wszystkich trzech meczach z zespołem All Blacks[26][30], notując przy tym godny odnotowania udział przy pamiętnym przyłożeniu Seána O’Briena[4][10][20][25].

Jesienią 2018 roku Williams, w wieku 27 lat rozegrał swój 50. mecz w narodowych barwach[4][27]. Pojedynek z Tonga na Millennium Stadium zakończył się wysokim zwycięstwem gospodarzy, a sam jubilat zdobył w nim dwa przyłożenia[26]. Spośród listopadowych spotkań Walijczycy wygrali wszystkie i z dziewięcioma zwycięstwami z rzędu umocnili się na trzecim miejscu w światowym rankingu[31]. W lutym i marcu Williams pełnił rolę podstawowego obrońcy reprezentacji, która wygrywając wszystkie pięć spotkań sięgnęła po wielki szlem podczas Pucharu Sześciu Narodów 2019[26][32]. Jego imponujące występy sprawiły, że po zakończeniu rozgrywek był jednym z nominowanych do tytułu zawodnika turnieju[33]. We wrześniu tego samego roku znalazł się w składzie na swój drugi puchar świata, który rozgrywany miał być w Japonii[34].

Statystyki

edytuj

Stan na dzień 7 września 2019 r.[26]

Występy na arenie międzynarodowej
Przyłożenia na arenie międzynarodowej
Lp. Data Miejsce Przeciwnik Rozgrywki
1. 15 marca 2014 Millennium Stadium, Cardiff   Szkocja Puchar Sześciu Narodów 2014
2. 21 marca 2015 Stadio Olimpico, Rzym   Włochy Puchar Sześciu Narodów 2015
3. 19 marca 2016 Millennium Stadium, Cardiff   Włochy Puchar Sześciu Narodów 2016
4. 18 czerwca 2016 Wellington Regional Stadium, Wellington   Nowa Zelandia mecz towarzyski
5. 12 listopada 2016 Millennium Stadium, Cardiff   Argentyna mecz towarzyski
6. 5 lutego 2017 Stadio Olimpico, Rzym   Włochy Puchar Sześciu Narodów 2017
7. 11 lutego 2017 Millennium Stadium, Cardiff   Anglia Puchar Sześciu Narodów 2017
8. 25 lutego 2017 Murrayfield Stadium, Edynburg   Szkocja Puchar Sześciu Narodów 2017
9. 17 marca 2018 Millennium Stadium, Cardiff   Francja mecz towarzyski
10. 17 listopada 2018 Millennium Stadium, Cardiff   Tonga mecz towarzyski
11.
12. 24 listopada 2018 Millennium Stadium, Cardiff   Południowa Afryka mecz towarzyski

Styl gry

edytuj

Williams słynie z wytrzymałości fizycznej oraz ambitnej, zaangażowanej postawy na boisku, zwłaszcza w obronie[2][11][35][36]. W ataku stałym elementem jego gry są dynamiczne wbiegnięcia z głębi pola regularnie dające zdobycz punktową[12][36]. Jego szczególnie silną stroną jest walka o górne piłki i ich łapanie w wyskoku[12][35][36] – sam siebie nazywa „rozbrajaczem bomb” (od ang. bomb kick – zagranie piłki nogą, po którym ta spada na ziemię z dużej wysokości)[11][25].

Z równym powodzeniem występuje jako obrońca oraz skrzydłowy[13][36] – w swoich pierwszych pięćdziesięciu spotkaniach w reprezentacji Walii na obu pozycjach występował niemal w równych proporcjach[5][27]. Choć sam niejednokrotnie wskazywał, że lepiej czuje się jako obrońca[11][27][37][38], na pozycji tej w kadrze przyszło mu rywalizować chociażby z Leigh Halfpennym[11][38][35].

Już na początku swojej kariery porównywany był do J.P.R. Williamsa, legendarnego reprezentanta Walii z lat 70.[11][12][37] Po serii imponujących występów w latach 2018–2019 przez część tytułów prasowych i ekspertów sportowych zaczął być określany mianem najlepszego lub jednego z najlepszych zawodników na swojej pozycji[12][25][39][40].

W maju 2021 roku ogłoszono, że zawodnik znalazł się w składzie British and Irish Lions na serię spotkań w Południowej Afryce[41].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f Liam Williams. ESPN Scrum. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-12)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h Rob Lloyd: The secret to Liam Williams' cult hero status and why this weekend will be such an emotional goodbye. Wales Online, 2017-05-05. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g Liam Williams. Saracens F.C.. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-28)]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e f g h Gareth Griffiths, 'I'm a scaffolder living the dream' - Liam Williams set for 50th Wales cap [online], BBC Sport, 16 listopada 2018 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-09] (ang.).
  5. ↑ a b c d e f g h i Liam Williams. Welsh Rugby Union. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-11)]. (ang.).
  6. ↑ a b Liam Williams. Llanelli R.F.C.. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-13)]. (ang.).
  7. ↑ a b Player archive | Liam Williams [online], Pro14 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-11] (ang.).
  8. ↑ a b c Liam Williams [online], Premiership Rugby [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-11] (ang.).
  9. ↑ a b c d Gareth Griffiths, The Liam Williams interview: 'This season has been an absolute nightmare at times, but I'm still the scaffolder living the Welsh rugby dream' [online], Wales Online, 19 kwietnia 2016 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-19] (ang.).
  10. ↑ a b Nik Simon, Liam Williams was a £130-a-week labourer six years ago and was told he would never make it in rugby but now he's secured his place in Lions folklore and is ready to rock at Saracens, „Daily Mail”, 26 sierpnia 2017 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-02].
  11. ↑ a b c d e f g h i j Andy Howell, Six Nations: Liam Williams stirs memories of 1970s, „The Scotsman”, 1 lutego 2015 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-12] (ang.).
  12. ↑ a b c d e f g Mark Orders, The making of Liam Williams, the humble Welsh boy who has become a world rugby giant [online], Wales Online, 2 czerwca 2019 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-02] (ang.).
  13. ↑ a b Liam Williams. Scarlets. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-31)]. (ang.).
  14. ↑ a b Liam Williams [online], European Professional Club Rugby [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-11] (ang.).
  15. ↑ Pro12 final: Munster 22-46 Scarlets [online], BBC Sport, 27 maja 2017 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-28] (ang.).
  16. ↑ Scarlets score six tries to sweep aside Munster and win Pro12 title, „The Guardian”, Press Association, 27 maja 2017 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-27] (ang.).
  17. ↑ Wales’ Liam Williams joins Saracens from Scarlets on three-year deal. [w:] The Guardian [on-line]. 2017-01-09. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-21)]. (ang.).
  18. ↑ Duncan Bech, Premiership final: Billy Vunipola set to start Saracens showdown with Exeter, „The Independent”, 22 maja 2018 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-11] (ang.).
  19. ↑ Adam Williams, Premiership final: Exeter Chiefs 10-27 Saracens [online], BBC Sport, 26 maja 2018 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-25] (ang.).
  20. ↑ a b c Gareth Griffiths, Liam Williams: Lions star hopes for World Cup success with Wales [online], BBC Sport, 14 lipca 2018 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-21] (ang.).
  21. ↑ Match Report: Exeter Chiefs 34-37 Saracens [online], Premiership Rugby, 1 czerwca 2019 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-01] (ang.).
  22. ↑ Gerry Thornley, Saracens dethrone Leinster in Champions Cup final, „The Irish Times”, 11 maja 2019 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-10] (ang.).
  23. ↑ Gareth Griffiths, Liam Williams: Wales and Saracens back aims to complete dream season [online], BBC Sport, 10 maja 2019 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-07] (ang.).
  24. ↑ 2011: Four in a row for New Zealand [online], Międzynarodowa Rada Rugby [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-16] (ang.).
  25. ↑ a b c d Mick Cleary, Exclusive Liam Williams interview: 'I’m not sure if I fancy going back to the steelworks', „The Daily Telegraph”, 20 marca 2019 [dostęp 2019-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-05] (ang.).
  26. ↑ a b c d e f Statsguru - Player analysis - Liam Williams - Match list. ESPN Scrum. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-23)]. (ang.).
  27. ↑ a b c d Rob Lloyd, Liam Williams at 50: My goosebumps, speech therapy and the position I'd prefer to play [online], Wales Online, 17 listopada 2018 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-18] (ang.).
  28. ↑ a b c d Statsguru - Player analysis - Liam Williams - Tournament list. ESPN Scrum. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-23)]. (ang.).
  29. ↑ RWC squad announced [online], Welsh Rugby Union [dostęp 2015-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2015-08-31] (ang.).
  30. ↑ Liam Williams [online], British and Irish Lions [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-12] (ang.).
  31. ↑ Michael Alwyn, Liam Williams leads Wales to South Africa win and first clean sweep, „The Guardian”, 24 listopada 2018 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-08] (ang.).
  32. ↑ Paul Rees, Wales crush Ireland to win third Six Nations grand slam in 11 years, „The Guardian”, 16 marca 2019 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-31] (ang.).
  33. ↑ Liam Williams:Guinness Six Nations Player of the Championship nominee [online], Puchar Sześciu Narodów, 18 marca 2019 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-20] (ang.).
  34. ↑ Luke Broadley, Wales reveal RWC 2019 squad [online], Welsh Rugby Union, 1 września 2019 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-02] (ang.).
  35. ↑ a b c Gareth Griffiths, Liam Williams: Saracens back tipped to answer Wales' Six Nations full-back call [online], BBC Sport, 11 stycznia 2019 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-16] (ang.).
  36. ↑ a b c d Gareth Griffiths, The making of Liam Williams as Wales star shines against All Blacks to win over hardened New Zealand critics [online], Wales Online, 19 czerwca 2016 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-28] (ang.).
  37. ↑ a b Paul Rees, Liam Williams hopeful of new heights in replacing George North for Wales, „The Guardian”, 12 lutego 2015 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-14] (ang.).
  38. ↑ a b Liam Williams: Ambition to win trophies fuelled move to Saracens [online], BBC Sport, 22 lutego 2017 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-26] (ang.).
  39. ↑ Rugby great hails 'world's best fullback' Williams [online], za: Agence France Presse, sport24.co.za, 24 lutego 2019 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-25] (ang.).
  40. ↑ James Candy, Liam Williams says it's 'nearly been the perfect year' as he sets sights on winning fourth trophy at World Cup, „The Daily Telegraph”, 4 sierpnia 2019 [dostęp 2019-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-06] (ang.).
  41. ↑ British and Irish Lions 2021: Sam Simmonds in 37-man squad but Billy Vunipola misses out [online], BBC Sport, 6 maja 2021 [dostęp 2021-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-06] (ang.).
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Liam_Williams&oldid=71652648”