Laetitia Maria Szembek
Maria Szembek, w zakonie siostra Maria Laetitia od Miłości Bożej, herbu Szembek, (ur. 4 czerwca 1909 w miejscowości Wysocko Wielkie, zm. 23 sierpnia 1944 w miejscowości Rusiłów pod Jazłowcem) – polska zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP (niepokalanki).
| ||
| Data i miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Inkardynacja |
Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP (niepokalanki) | |
| Śluby zakonne | ||
Życiorys
edytujUrodziła się jako Maria Szembek, była córką Bogdana Mieczysława Szembek (1880–1956) herbu Szembek i Zofii Ponińskiej (1883–1930) herbu Łodzia. Uczyła się u sióstr urszulanek w Poznaniu, następnie w liceum w Ostrowie Wielkopolskim, a w latach 1929–1930 w Seminarium Gospodarczym Sióstr Niepokalanek w Jazłowcu. Do Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP (niepokalanki) wstąpiła w 1931 roku. W zgromadzeniu znana była pod zakonnym imieniem Maria Laetitia od Miłości Bożej. Była m.in. ekonomką w domu generalnym w Szymanowie i tam 8 grudnia 1939 roku złożyła śluby wieczyste. W czasie II wojny światowej była asystentką przełożonej na ulicy Kazimierzowskiej w Warszawie, gdzie wtajemniczoną ją w prace konspiracyjne, w tym w akcję pomocy Żydom. Jesienią 1943 roku wyjechała do klasztoru do Jazłowca. Została zamordowana wraz z s. Marią Zofią Stefanią Ustyanowicz w miejscowości Rusiłów pod Jazłowcem 23 sierpnia 1944 przez nacjonalistów ukraińskich. Zwłoki zostały odnalezione na początku listopada 1944 roku w lesie rusiłowskim. Pogrzeb s. Letitii Szembek odbył się 6 listopada, a s. Zofii Ustyanowicz 11 listopada 1944 roku w grobowcu zakonnym niepokalanek w Jazłowcu.
Bibliografia
edytuj- Jacewicz Jan, Woś Jan, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939-1945, zeszyt V, Warszawa 1981
- Kosyra-Cieślak Hanna, Szymczak Romana, Siostry Niepokalanki, Poszłam siać do Polski... i wzeszło, tom I, Szymanów 2004; tom II, Szymanów 2005; tom III, Szymanów 2006