Krzywda (rejon szarkowszczyński)
Krzywda – dawny folwark. Tereny, na których leżał, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Stanisławowo.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu witebskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
55°18′48″N 27°16′29″E/55,313333 27,274722 |
Historia
edytujW czasach zaborów folwark prywatny w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1].
W latach 1921–1945 folwark leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Szarkowszczyzna.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 43 osoby, 23 były wyznania rzymskokatolickiego, 14 prawosławnego, 1 ewangelickiego a 5 mojżeszowego. Jednocześnie 26 mieszkańców zadeklarowało polską, 12 białoruską a 5 żydowską przynależność narodową. Było tu 7 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 w 6 domach zamieszkiwało 57 osób[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Szarkowszczyźnie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Szarkowszczyźnie[4].
Uwagi
edytuj- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
Przypisy
edytuj- ↑ Krzywda, folwark, powiat dzisieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 803 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 73 .
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 20 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 823 .
Linki zewnętrzne
edytuj- Krzywda, folwark, powiat dzisieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 803 .