Królowa Maria Ludwika (Museo de Zaragoza)

obraz Francisca Goi

Królowa Maria Ludwika (hiszp. La reina María Luisa) – obraz olejny hiszpańskiego malarza Francisca Goi (1746–1828) przedstawiający hiszpańską królową Marię Ludwikę Burbon-Parmeńską. Portret królowej i jego pendant Portret Karola IV należą do zbiorów Prado. Oba obrazy zostały zdeponowane w Museo de Zaragoza, gdzie obecnie są eksponowane[1].

Królowa Maria Ludwika
Ilustracja
Autor

Francisco Goya

Data powstania

1789

Medium

olej na płótnie

Wymiary

152 × 110 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Museo de Zaragoza

Portret Karola IV

Okoliczności powstania

edytuj

W 1788 roku zmarł Karol III, król Hiszpanii, na którego dworze pracował Goya. Jego najstarszy żyjący syn infant Karol (1748–1819) był królem Neapolu i Sycylii, zrzekł się jednak korony na rzecz syna i przybył do Madrytu w 1789 roku, aby razem z małżonką Marią Ludwiką Burbon-Parmeńską objąć tron Hiszpanii[2]. Maria Ludwika panowała u boku męża do 1789 i towarzyszyła mu na wygnaniu. Zmarła w Rzymie, w 1819[1].

Goya został nadwornym malarzem nowych monarchów i wielokrotnie ich portretował. Pierwsze pary portretów, do których król i królowa pozowali, powstały w 1789 z okazji koronacji; na ich podstawie tworzono różne repliki różniące się od siebie m.in. strojami czy tłem[1]. Ze względu na napływ licznych zamówień Goya korzystał z pomocy uczniów i pomocników, wśród nich byli m.in. Agustín Esteve i Asensio Julià[3]. Możliwe, że obraz z Museo de Zaragoza jest dziełem Esteve[4].

Opis obrazu

edytuj

Królowa została przedstawiona w trzech czwartych postaci, w pozycji stojącej. Ma na sobie oficjalny strój w stylu francuskim: suknię w niebieskich odcieniach z mocno dopasowanym gorsetem, ozdobioną tiulem, koronkami i haftami. Rękawy sięgają łokci, z wyraźnie odsłonionymi przedramionami[4]. Królowa nie nosiła rękawiczek i zakazała tego innym damom na dworze. Niezbyt piękna władczyni uważała ręce za swój największy atut i chciała, aby każdy mógł się o tym przekonać[5]. Uwagę zwraca okazała fryzura i olbrzymia ozdoba głowy wykonana z piór, wstążek i koronek. W prawej ręce trzyma zamknięty wachlarz[4]. Na jej piersi widnieje Order Krzyża Gwiaździstego[1]. Tło stanowi rozciągnięta po przekątnej zielona zasłona. Na stole po lewej stronie widnieją korona i płaszcz gronostajowy, symbole władzy królewskiej[4].

Proweniencja

edytuj

Obraz znajduje się w zbiorach Prado od 1911, gdzie trafił za pośrednictwem Ministerstwa Finansów. W latach 1925–1961 został przeniesiony do Museo Municipal de San Telmo w San Sebastián. Od 1972 roku jest wystawiany w Museo de Zaragoza, razem ze swoim pendantem, portretem króla Karola IV[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Miguel Beltrán Lloris, Juan Ángel Paz Peralta: Guía del Museo de Zaragoza. Zaragoza: Gobierno de Aragón, 2003, s. 346. ISBN 84-7753-960-X.
  2. Tadeusz Miłkowski, Paweł Machcewicz: Historia Hiszpanii. Wrocław: Ossolineum, 2002, s. 141. ISBN 83-04-04629-6.
  3. Retrato de Carlos IV. [dostęp 2017-12-14]. (hiszp.).
  4. a b c d e La Reina María Luisa de Parma. fundaciongoyaenaragon.es. [dostęp 2017-12-14]. (hiszp.).
  5. Sarah Carr-Gomm: Francisco Goya. Parkstone International, 2011. ISBN 17-8042-291-1.