Koszatka
rodzaj gryzoni
Koszatka[4] (Dryomys) – rodzaj ssaków z podrodziny koszatek (Leithiinae) w obrębie rodziny popielicowatych (Gliridae).
Dryomys | |||
O. Thomas, 1906[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – koszatka leśna (D. nitedula) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
koszatka | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Mus nitedula Pallas, 1778 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Zasięg występowania
edytujMorfologia
edytujDługość ciała (bez ogona) 83–103 mm, długość ogona 48–96 mm, długość ucha 11–20 mm, długość tylnej stopy 15,1–23,5 mm; masa ciała 17–43 g[6][8].
Systematyka
edytujRodzaj zdefiniował w 1906 roku angielski zoolog Oldfield Thomas na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oznaczenie monotypowe) koszatkę leśną (D. nitedula).
Etymologia
edytuj- Dryomys: gr. δρυς drus, δρυος druos ‘drzewo, zwłaszcza dąb’[9]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[10].
- Dyromys: anagram nazwy rodzaju Dryomys O. Thomas, 1906[2].
- Afrodryomys: łac. Afer, Afra ‘afrykański’, od Africa ‘Afryka’[11]; rodzaj Dryomos O. Thomas, 1906 (koszatka). Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Dryomys chaabi Jaeger, 1977.
Podział systematyczny
edytujDo rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[12][8][5][4]:
- Dryomys nitedula (Pallas, 1778) – koszatka leśna
- Dryomys laniger Felten & Storch, 1968 – koszatka wełnista
- Dryomys niethammeri Holden, 1996 – koszatka beludżystańska
Opisano również gatunki wymarłe:
- Dryomys ambiguus Lavocat, 1961[13] (Maroko; miocen)
- Dryomys apulus Freudenthal & Martín-Suárez, 2006[14] (Włochy; miocen)
- Dryomys chaabi Jaeger, 1977[15] (Maroko; miocen)
- Dryomys tosyaensis Ünay-Bayraktar & De Bruijn, 1998[16] (Turcjal; plejstocen).
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b O. Thomas. The Duke of Bedford's Zoological Exploration in Eastern Asia.-I. List of Mammals obtained. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1905 (2), s. 348, 1905. (ang.).
- ↑ a b O. Thomas. On a new Dormouse from Asia Minor, with Remarks on the Subgenus “Dryomys.”. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 20, s. 406, 1907. (ang.).
- ↑ J.J. Jaeger , Les rongeurs du Miocène moyen et supérieur du Maghreb, [w:] Praca doktorska, Montpellier: Université de Montpellier, 1975, s. 1–164 (fr.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 214–215. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 630. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b M.E. Holden-Musser, R. Juškaitis & G. Musser: Family Gliridae (Dormice). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 885–887. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Dryomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-30].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 403. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 86.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 9.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-22]. (ang.).
- ↑ R. Lavocat , Etude systématique de la faune de mammifères et conclusions générales, [w:] Legisement de vertébrés miocènes de Beni Mellal (Maroc), „Notes et mémoires du Service géologique”, 155, 1961, s. 29–117 (fr.).
- ↑ M. Freudenthal & E. Martín-Suárez. Gliridae (Rodentia, Mammalia) from the Late Miocene fissure filling Biancone 1 (Gargano, Province of Foggia, Italy). „Palaeontologia Electronica”. 9 (2), s. 1-23, 2006. ISSN 1094-8074.
- ↑ J.J. Jaeger. Les rongeurs du Miocène moyen et supérieur du Maghreb. „Palaeovertebrata”. 8 (1), s. 62, 1977. (fr.).
- ↑ E. Ünay-Bayraktar & H. de Bruijn. Plio-Pleistocene rodents and lagomorphs from Anatolia. „Mededelingen Nederlands Instituut voor Toegepaste Geowetenschappen TNO”. 60, s. 452, 1998. (ang.).
Bibliografia
edytuj- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).