Kondratowy Wierch
Kondratowy Wierch – północny grzbiet Goryczkowej Czuby w Tatrach Zachodnich. Zbiega od Kondratowego Przechodu (przełączka oddzielająca go od Goryczkowej Czuby) do Doliny Bystrej. Grzbiet ten oddziela od siebie dwie doliny będące jej odgałęzieniami: Dolinę Goryczkową i Dolinę Suchą Kondracką[1].
Nazwa jest myląca, w istocie bowiem w grzbiecie tym nie ma żadnego wierzchołka. Jego grań na długości ok. 600 m jest niemal pozioma. Podawany w niektórych źródłach wierzchołek 1777 m lub 1801 m to tylko miejsce załamania się grani; w północnym kierunku od tego miejsca grań opada bardziej stromo. Całkowita długość grani od wierzchołka Goryczkowej Czuby do jej podnóży wynosi ok. 2200 m[2][3].
W większości grzbiet jest porośnięty górnoreglowym lasem świerkowym i kosówką, jedynie górne partie pod Goryczkową Czubą są trawiasto-kamieniste. W zboczach wschodnich, ok. 100 m poniżej punktu, w którym grań się załamuje, opada do Niżniej Goryczkowej Równi żleb nazywany Żlebem Marcinowskich, którym czasami (rzadko) schodzą lawiny ze Żlebu Marcinowskich. 2 marca 1956 r. z Kondratowego Wierchu zeszła lawina, która zniszczyła znajdujące się na Niżniej Goryczkowej Równi dwa schroniska (Schronisko w Dolinie Goryczkowej i Schronisko Króla). Zginęło 5 osób: gospodarze schroniska (Zofia i Władysław Marcinowscy) oraz 3 żołnierzy WOP[2].
Kondratowy Wierch jest dobrze widoczny z polany na Kalatówkach. Jego lesiste północne stoki przesłaniają wyższą od niego Goryczkową Czubę[4]. Nie prowadzą przez niego szlaki turystyczne. Jedynie jego dolnym, południowym podnóżem prowadzą dwie nartostrady[5].
Nartostrady
edytuj
– jednokierunkowa nartostrada z Kasprowego Wierchu przez Dolinę Goryczkową pod Zakosy do schroniska PTTK na Hali Kondratowej (odcinek przez stoki Kondratowego Wierchu jest zamykany przy 4. i 5. stopniu zagrożenia lawinowego),- – jednokierunkowa z Kasprowego Wierchu przez Dolinę Goryczkową pod Zakosy i Niżnią Goryczkową Rówień, obok dolnej stacji wyciągu do Doliny Kondratowej poniżej Polany Kondratowej[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry. Kasprowy Wierch, t. 13, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2023-05-06].
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.