Kolejowe Przysposobienie Wojskowe
Kolejowe Przysposobienie Wojskowe (KPW) założone jako „zrzeszenie ludzi dobrej woli”, było działającą w latach 1927-1939 branżową organizacją paramilitarną zrzeszającą pracowników PKP.
.jpg) Przegląd batalionu KPW dokonywany przez marsz. Józefa Piłsudskiego (1930) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba |
Warszawa, ul. Koszykowa 11b |
| Data założenia | |
| Zakończenie działalności | |
| Rodzaj stowarzyszenia |
organizacja |
| Profil działalności |
branżowa organizacja paramilitarna |
| Zasięg |
organizacja o zasięgu krajowym |
| Prezes | |
| Członkowie |
80 tys. (1933-1934), 115 tys. (1938) |
| Powiązania |
Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego |
Organizacja była jedną ze struktur Przysposobienia Wojskowego, koordynowanych przez Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego (PUWFiPW). Zajmowała się wyszkoleniem ogólnym (techniczno-kolejowym i wojskowym), wychowaniem obywatelskim oraz sportem i wychowaniem fizycznym.
Członkowie byli zrzeszeni w 600 ogniskach; działały też kluby sportowe.
W 1935 wybudowano dom wypoczynkowy im. Marszałka Piłsudskiego w Gdyni przy ul. Jana z Kolna 55 na 200 miejsc noclegowych wraz z salą teatralną na 450 miejsc, po 1945 użytkowany przez Oddział Okręgowy Związku Zawodowego Kolejarzy, Kolejowy Dom Kultury, Oddział Socjalny oraz Komitet Zakładowy PZPR Węzła Gdynia, od 2004 przez Sąd Rejonowy w Gdyni. Dysponowano też domem w Worochcie, bazą obozową nad jeziorem Trockim i w Gdyni-Redłowie.
Prezesi
edytuj- 1929[1]-1939[2] - Władysław Starzak
Media
edytujOrganem organizacji był miesięcznik/dwutygodnik Kolejowe Przysposobienie Wojskowe, ukazujący się w nakładzie 80 tys. (1933-1934), a następnie 115 tys. (1938) egzemplarzy; również miesięcznik Instruktor.
Siedziba
edytujPoczątkowo zarząd KPW mieścił się przy ul. Hożej 54, budynek nie istnieje (1929)[3], następnie siedzibą organizacji był budynek z 1898 (proj. Stefan Szyller) przy ul. Koszykowej 11b w Warszawie, tzw. kamienica barona Bronisława Lessera, mieszcząca również poselstwo Austrii[4][5]. Budynek został zburzony w 1944.
Bibliografia
edytuj- Encyklopedia Gdyni, Verbi Causa Gdynia 2006-2009
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Kolejowe Przysposobienie Wojskowe, Komunikat nr 2 z czerwca 1929
- ↑ Technik Komunikacyjny nr 2-3/39
- ↑ Kolejowe Przysposobienie Wojskowe, Komunikat nr 2 z czerwca 1929
- ↑ Ulica Koszykowa | Wszystko o Warszawie | FANDOM powered by Wikia [online], warszawa.wikia.com [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Album przedwojennej Warszawy [online], www.warszawa1939.pl [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].