Kolej Leśna Pionki

obecnie nieistniejąca kolej

Kolej Leśna Pionkiprzemysłowa kolej wąskotorowa o rozstawie toru 600 mm istniejąca w latach 1916-1983 w Puszczy Kozienickiej.

Kolej Leśna Pionki
kolej wąskotorowa
Ilustracja
Lokomotywownia w Pionkach (listopad 2017)
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Puszcza Kozienicka

Operator

Lasy Państwowe

Lata funkcjonowania

1916–1983

Infrastruktura
Długość sieci

50 km

Rozstaw szyn

600 mm

Tabor
Liczba pojazdów

Składy towarowe

Historia

edytuj

Kolej leśna w Puszczy Kozienickiej, z punktem wyjściowym w Garbatce, powstała w 1916 roku, podczas I wojny światowej dla eksploatacji drewna w związku z potrzebami wojennymi armii austro-węgierskiej. Początkowo miała szerokość toru 750 mm i długość 13 km, następnie zastąpiona koleją o szerokości 600 mm[1]. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę powstała druga linia kolejki konnej o szerokości 600 mm, wychodząca z Pionek[1]. Obie sieci połączono po II wojnie światowej. Wybudowano wówczas parowozownię w Pionkach i przeniesiono tam zaplecze techniczne kolei z Garbatki[1]. W latach 50. XX wieku długość sieci kolei wynosiła ok. 50 km[1]. Sieć kolei ulegała zmianom w zależności od potrzeb gospodarczych, a w 1981 roku rozpoczęto jej generalną rozbiórkę[1].

Chwila obecna

edytuj

Po likwidacji kolejki w 1983 roku,stopniowo wywożono lub cięto na złom cały tabor kolejowy. Jedynym zachowanym do dziś taborem, który z całą pewnością pochodzi z Pionek, jest parowóz Las, ozn. Ty-1131, znajdujący się w Zagnańsku. W skansenie w Pionkach eksponowana jest również koleba z widocznym dotychczas oznaczeniem fabryki kalafonii w Garbatce, gdzie została zbudowana na własne potrzeby. Torowiska sprzedawano na złom oraz jako materiał budowlany. Do dziś zachowała się parowozownia, nasypy oraz mosty, jak również bardzo krótki odcinek szyn w drodze między stacją normalnotorową Garbatka a dawną fabryką kalafonii.

Od 2002 roku prowadzone były prace rewitalizacyjne mające na celu otworzenie na terenie lokomotywowni Skansenu Leśnej Kolei Wąskotorowej w Pionkach. Prace te zainicjowała i do 2009 prowadziła Fundacja Polskich Kolei Wąskotorowych[1]. Zgromadzono w skansenie tabor kupowany przez FPKW, jej prezesa Pawła Szweda i osoby prywatne, jako depozyt[1].

Z początkiem 2010 roku skansen został wyłączony ze struktur Fundacji Polskich Kolei Wąskotorowych i dalej był prowadzony przez byłego prezesa FPKW Pawła Szweda, jako niezależna inicjatywa. Działalność skansenu przynosiła straty i w 2010 roku umowa dzierżawy lokomotywowni została wypowiedziana[1]. W chwili obecnej skansen jest w stanie likwidacji. W listopadzie 2010 roku rozebrano ułożone torowisko, a tabor został wywieziony do skansenu w Rudach[1].

Parowozy:

  • Tx-1113 "HF"
  • Las – łącznie 6 szt.

Lokomotywy spalinowe:

Wagony:

  • Wózki kłonicowe różnych producentów (m.in. "LOWA", "MONTANA", "HUTA OSTROWIEC")
  • Platformy do przewozu drewna stosowego ("HUTA OSTROWIEC", "HZPML HAJNÓWKA")
  • Cysterna
  • Wagon osobowy pochodzący z kolejki w Hajnówce

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i M. Malczewski, Kolej..., ss.36-38

Bibliografia

edytuj
  • Marek Malczewski, Kolej Puszczy Kozienickiej w Pionkach. Nadzieja i ponowny upadek., "Świat Kolei" nr 1/2011

Linki zewnętrzne

edytuj