Wikipedia

Koalicja SLD-PSL

Koalicja SLD-PSL – centrolewicowa koalicja rządowa powstała po zwycięskich dla Sojuszu Lewicy Demokratycznej wyborach parlamentarnych z dnia 19 września 1993. Koalicja przetrwała kadencję, lecz zakończyła działalność po przegranych wyborach parlamentarnych w 1997.

Waldemar Pawlak – premier z ramienia PSL w latach 1993–95
Józef Oleksy – premier z ramienia SLD w latach 1995–96, w latach 1996–97 lider SLD/SdRP
Włodzimierz Cimoszewicz – premier z ramienia SLD w latach 1996–97
Aleksander Kwaśniewski – lider SLD/SdRP w latach 1990–96

Funkcjonowanie koalicji

edytuj

Utworzenie rządu centrolewicowego wydawało się prawdopodobne już bezpośrednio po wyborach, zważywszy na dobry wynik Polskiego Stronnictwa Ludowego. Koalicja SLD z PSL gwarantować miała większość parlamentarną opartą na współpracy sił postkomunistycznych, była w stanie odrzucić weto prezydenckie. Po rokowaniach koalicyjnych na premiera wysunięto kandydaturę Waldemara Pawlaka.

Uchwałą Sejmu z 10 listopada 1993 Rada Ministrów pod przewodnictwem Waldemara Pawlaka otrzymała wotum zaufania. Za jego udzieleniem głosowało 310 posłów, przeciw opowiedziało się 83. 24 posłów wstrzymało się od głosu. Większość bezwzględna konieczna do uzyskania wotum zaufania wynosiła 224 głosy[1].

14 października Marszałkiem Sejmu został Józef Oleksy. 26 października na stanowisko Marszałka Senatu powołano Adama Struzika. Tego samego dnia zaprzysiężony rząd Waldemara Pawlaka.

Rząd podał się do dymisji 1 marca 1995 w wyniku sporów między koalicjantami, kryzysów personalnych oraz działań politycznych prezydenta Lecha Wałęsy. W wyniku zmian w umowie koalicyjnej premierem z ramienia koalicji został Józef Oleksy. Nowy premier uzyskał wotum zaufania od sejmu głosami koalicji rządowej[2]. Sprawował swoją funkcję do 26 stycznia 1996. Rząd Józefa Oleksego podał się do dymisji 26 stycznia 1996, w wyniku wszczęcia przez Prokuraturę Wojskową śledztwa wobec zarzutów stawianych premierowi o współpracę z rosyjskim wywiadem przez Andrzeja Milczanowskiego[3]. Jego następcą został Włodzimierz Cimoszewicz. Za czasów rządu Włodzimierza Cimoszewicza miała miejsce powódź tysiąclecia. Jedną z najważniejszych reform koalicji SLD-PSL była tzw. reforma centrum likwidująca tzw. ministerstwa branżowe i powołująca resorty odpowiadające potrzebom gospodarki rynkowej[4]. Pod rządami tej koalicji sejm uchwalił też ustawę z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, wprowadzającą otwarte fundusze emerytalne.

Wszystkie rządy lewicowej koalicji SLD-PSL pracowały również z innymi ugrupowaniami nad projektem konstytucji uchwalonej 2 kwietnia 1997 roku przez Zgromadzenie Narodowe[5].

Rząd Waldemara Pawlaka w dniu zaprzysiężenia

edytuj
Osobny artykuł: Rząd Waldemara Pawlaka.

Ministrowie rządu:

Rząd Józefa Oleksego w dniu zaprzysiężenia

edytuj

Skład rządu:

Ministrowie rządu:

Rząd Włodzimierza Cimoszewicza w dniu zaprzysiężenia

edytuj

Skład rządu przed reformą „Centrum” od 7 lutego 1996 do 31 grudnia 1996:

Ministrowie rządu przed reformą „Centrum” od 7 lutego 1996 do 31 grudnia 1996:

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Wniosek Prezesa Rady Ministrów o udzielenie wotum zaufania Rządowi. [dostęp 2013-10-30].
  2. ↑ Wniosek Prezesa Rady Ministrów o udzielenie wotum zaufania Rządowi. [dostęp 2013-10-31].
  3. ↑ Milczanowski niewinny. Oleksy: To będzie wyrzut sumienia. [dostęp 2013-10-31].
  4. ↑ Dz.U.1996.108.517. lex.pl. [dostęp 2017-11-18].
  5. ↑ Antoni Dudek: Historia polityczna Polski 1989–2012. Kraków: Znak, 2013, s. 358. ISBN 978-83-240-2130-7.
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Koalicja_SLD-PSL&oldid=74803667”