Zbigniew Okoński
Zbigniew Wojciech Okoński (ur. 12 lutego 1949 w Gdańsku) – polski ekonomista, menedżer i polityk, w 1995 minister obrony narodowej.
| Data i miejsce urodzenia |
12 lutego 1949 |
|---|---|
| Minister obrony narodowej | |
| Okres |
od 7 marca 1995 |
| Poprzednik |
Jerzy Milewski (p.o.) |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujAbsolwent IX LO w Gdańsku[1]. Ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Gdańskim oraz inżynierskie w zakresie rybołówstwa morskiego na Akademii Rolniczej w Szczecinie.
W latach 1973–1987 pracował w PHZ Navimor, w latach 1987–1990 zatrudniony był w przedsiębiorstwach prywatnych. W 1990 został radnym Gdańska, z mandatu zrezygnował 14 lipca 1992[1]. Od 4 lutego 1991 do 6 stycznia 1992 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. Krótko był dyrektorem w przedsiębiorstwie B&T International. Od 30 lipca 1992 do 20 września 1994 ponownie zajmował stanowisko wiceministra współpracy gospodarczej z zagranicą w rządach Hanny Suchockiej i Waldemara Pawlaka, odpowiedzialnego za stosunki gospodarcze z krajami byłego ZSRR i Dalekiego Wschodu.
7 marca 1995 objął urząd ministra obrony narodowej. Złożył dymisję 22 grudnia tego samego roku, dzień przed zaprzysiężeniem Aleksandra Kwaśniewskiego na stanowisko prezydenta. Nie należał do partii politycznej[2].
Po odejściu z polityki zajął się działalnością w biznesie, m.in. jako dyrektor ds. koordynacji handlowej i członek zarządu Elektrimu, przewodniczący rady nadzorczej BRE Banku oraz Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych. W latach 1998–2007 był członkiem zarządu i wiceprezesem Prokom Investments, gdzie odpowiadał m.in. za realizację projektu Miasteczka Wilanów. W 2007 został prezesem zarządu spółki akcyjnej Robyg, zajmującej się działalnością deweloperską. W 2011 stanął na czele Polskiego Związku Firm Deweloperskich[3].
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)[4]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Zbigniew Wojciech Okoński, rajcygdanscy.pl [zarchiwizowane 2018-04-20].
- ↑ Artur S. Górski, Zbigniew W. Okoński: Pierwszy cywil w MON [online], wybrzeze24.pl, 15 stycznia 2015 [dostęp 2021-02-24].
- ↑ Zbigniew Wojciech Okoński, ebuilder.pl, 29 czerwca 2011 [zarchiwizowane 2013-05-24].
- ↑ Ordery dla przedstawicieli rządów okresu transformacji [online], prezydent.pl, 3 czerwca 2011 [dostęp 2018-04-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-10].