Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Attard
Kościół parafialny Najświętszej Maryi Panny (malt. Il-Knisja ta' Santa Marija, ang. Parish Church of Saint Mary) – rzymskokatolicki kościół parafialny w Attard na Malcie, pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Kościół, zbudowany pomiędzy 1613 a 1624 rokiem, przypisywany jest architektowi Tommaso Dingli, i uważany jest za najwspanialszy renesansowy kościół na Malcie. Wciąż posiada swój oryginalny kształt, z wyjątkiem dzwonnicy i dwóch zakrystii, które zostały dobudowane w wiekach XVIII oraz XIX.
00148 | |||||||||||||||||||||||||
Kościół parafialny | |||||||||||||||||||||||||
Fasada kościoła | |||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||||||
Kościół |
rzymskokatolicki | ||||||||||||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Malty | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Morza Śródziemnego | |||||||||||||||||||||||||
35°53′27″N 14°26′36″E/35,890833 14,443333 | |||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Historia
edytujKościół parafialny pw. Wniebowzięcia Matki Bożej zbudowany został w latach 1613–1624, jego projekt przypisywany jest architektowi Tommaso Dingli. Rzeźby wewnątrz kościoła są pracą samego Dingli oraz Giovanniego Attarda[1].
Chociaż Dingli zaplanował dzwonnicę przy kościele, ta nie została zbudowana aż w latach 1718–19. Czasami jest przypisywana architektowi Giovanniemu Barbara, lecz nie ma dowodow na potwierdzenie tego faktu. Dzwonnica ma pięć dzwonów, ufundowanych pomiędzy rokiem 1713 a 1830. Zegar na wieży wykonany został przez Michelangelo Sapiano w roku 1872[2].
Poświęcenie kościoła i nadanie mu wezwania nastąpiło 7 maja 1730 roku[3]. Zakrystia została zbudowana w roku 1740, a jej sufit został udekorowany przez mistrza budowlanego Karma Debono w roku 1902. Drugą zakrystię zbudowano w latach 1856–1857 pod kierunkiem mistrza budowlanego Mikiela Mamo. Jest dziś używana jako "pokój płaczu"[1].
Ogrodzony przez niski murek kolumnowy teren z przodu kościoła powstał w roku 1891, lecz został zniszczony podczas II wojny światowej; odbudowano go w roku 1958[3].
Kościół jest zabytkiem narodowym 1. klasy, jest również umieszczony na liście National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands[4].
Architektura kościoła
edytujKościół jest przykładem architektury renesansowej, i jest uznawany za najwspanialszy kościół renesansowy na Malcie[4]. Jest przypisywany architektowi i rzeźbiarzowi Tommaso Dingli[5], i jest prawdopodobnie jednym z jedynie dwóch ocalałych kościołów, które zachowały oryginalne ułożenie Dingli'ego; drugim jest stary kościół parafialny w Birkirkara[6].
Fasada kościoła okolona jest przez korynckie pilastry, i zwieńczona trójkątnym frontonem. Główne wejście usadowione jest w centrum fasady, rzeźbione elementy kamienne wokół portalu oraz głowice pilastrów są bardzo ozdobne, co jest prawdopodobnie wpływem hiszpańskiego stylu plateresco[6]. Fasadę dekoruje sześć nisz, zawierających statuy świętych lub postaci biblijnych, po trzy z każdej strony wejścia. Rzeźby wyszły spod ręki Francesca Saverio Sciortino w roku 1945[1].
Kościół postawiony jest na planie krzyża, z kopułą i dzwonnicą. Wewnątrz znajdują się stalle, kaplice po obu stronach nawy głównej, dwie zakrystie i dziesięć ołtarzy. Sufit nawy głównej i nad stallami udekorowany jest freskami[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Carmel Mallia: The New Church. Attard Parish. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-11)]. (ang.).
- ↑ Carmel Mallia: The Belfry. Attard Parish. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-11)]. (ang.).
- ↑ a b John Scerri: Attard. malta-canada.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-30)]. (ang.).
- ↑ a b Parish Church of St. Mary. National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands, 2011-06-26. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-29)]. (ang.).
- ↑ Michael J. Schiavone: Dictionary of Maltese Biographies Vol. 1 A–F. Pietà: Pubblikazzjonijiet Indipendenza, 2009, s. 731–732. ISBN 978-99932-91-32-9. (ang.).
- ↑ a b Conrad Thake. Influences of the Spanish Plateresque on Maltese Ecclesiastical Architecture. „Proceedings of History Week”, s. 63–73, 2013. [zarchiwizowane z adresu 2016-07-28]. (ang.).