Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach
Касцёл Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Дзевы Марыі у Касцяневічах
	nr rej. 612Г000123
	kościół parafialny
	; Widok kościoła
Państwo	Białoruś
Miejscowość	Kościeniewicze
Wyznanie	katolickie
Kościół	Kościół łaciński
Parafia	Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach
Wezwanie	Podwyższenia Krzyża Świętego
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1763
Data poświęcenia	1780
Dane świątyni
Styl	barok
Liczba naw	1
	Położenie na mapie Białorusi Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach
	Położenie na mapie obwodu mińskiego Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach
	54°35′24,9″N 27°12′25,4″E/54,590250 27,207056
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach – kościół parafialny w Kościeniewiczach na Białorusi.

Historia

Murowany kościół został wybudowany w miejscu drewnianego staraniem rektora grodzieńskiego jezuity o. Kazimierza Wazgirda. Budowę rozpoczęto w 1763 roku, w 1780 dokonano konsekracji^[1]. Świątynia została spalona podczas okupacji niemieckiej przez partyzantów^[2]. Po II wojnie światowej budynek odbudowano z inicjatywy proboszcza ks. Stanisława Żuka.

W 1991 roku poświęcono plebanię i intronizowano figurę Matki Bożej Fatimskiej w głównym ołtarzu, czego dokonał ks. bp Aleksander Kaszkiewicz^[3].

W 2013 roku obchodzono 250-lecie istnienia kościoła. Biełposzta wydała z tej okazji pocztówkę, na której umieszczono wizerunki kościoła.

Architektura

Budynek zbudowano w stylu późnego baroku, na planie prostokąta i nakryto wysokim dwuspadowym dachem, nad częścią ołtarzową umieszczono dach czterospadowy. Ściany wykończone zostały płaskimi pilastrami. Fasadę główną zakończono frontonem z attyką z półkolistym otworem okiennym. Fronton ozdobiono wolutami, pilastrami i wielowarstwowym gzymsem. Portal wejściowy i otwory okienne są łukowate. Do elewacji wschodniej przylega przybudówka, nakryta stromym dwuspadowym dachem z barokowym frontonem z attyką nad wejściem.

Wnętrze nakryto stropem skrzynkowym. Podłoga pokryta została kolorową mozaiką. Ściany zdobią dwuwarstwowe pilastry. Ołtarz ma symetryczną kompozycję z dużą półkolistą niszą pośrodku, ozdobioną sześcioma półkolistymi kolumnami z jońskimi kapitelami, podtrzymującymi piętrowy gzyms. Pomiędzy kolumnami znajduje się malowana gipsowa rzeźba. Do niskich drewnianych chórów prowadzą boczne schody.

Przy kościele znajduje się XIX-wieczna drewniana dzwonnica oraz kamienne ogrodzenie z bramą.