Kościół św. Marcina w Chwalborzycach
Kościół św. Marcina – rzymskokatolicki kościół parafialny w Chwalborzycach, w powiecie łęczyckim, w województwie łódzkim (gmina Świnice Warckie).
kościół parafialny | |||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Świnice Warckie | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu łęczyckiego | |||||||||||||||||
52°03′31,1652″N 18°51′34,0416″E/52,058657 18,859456 |
Historia
edytujPoczątki parafii wiążą się z klasztorem cysterskim w Koronowie, skąd w 1297 przywędrował jeden z zakonników, poszukując w tych okolicach warunków do życia pustelniczego (wybudował tu własnoręcznie z kamieni i cegieł kapliczkę). Zmarł w 1309 i został pochowany na miejscu (ślady kapliczki czytelne były jeszcze po 1945 na lokalnym cmentarzu[1]). Parafia we wsi erygowana została w 1311[1]. Pierwsza świątynia wybudowana została w tym miejscu w 1416 (wzmiankowany jest wówczas ksiądz Lambert[1]), a następna w latach 1771-1776 (pierwszy kościół spłonął w wyniku uderzenia pioruna[1]). Fundatorami drugiej świątyni byli Marianna z Przeradzkich Morawska i Antoni Morawski. Był to obiekt drewniany, jednonawowy, oszalowany, konstrukcji wieńcowej, z kruchtą zlokalizowana od zachodu i dwuspadowym dachem krytym blachą z sygnaturką. Na belce tęczowej umieszczono grupę pasyjną w stylu barokowym. Wnętrze zawierało pięć barokowych ołtarzy (XVIII wiek) i rokokowy chór organowy. W ołtarzu głównym znajdował się XVII-wieczny obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w srebrnej sukience z 1757. Ołtarze boczne zawierały obrazy: świętego Marcina, świętego Jana Nepomucena i świętego Mikołaja (nawa), Ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa, Matka Boska Siedmiu Boleści, świętego Rocha w rokokowej srebrnej sukience i świętego Antoniego (kaplice boczne). Wyposażenie uzupełniała barokowa chrzcielnica w formie zbliżonej do ołtarzowej[2].
Kościół ten spłonął w 1977. Z inicjatywy księdza Ryszarda Konstanciaka rozpoczęto budowę nowej, modernistycznej świątyni, którą wzniesiono w latach 1978-1979 według projektu poznańskiego architekta, specjalizującego się w obiektach sakralnych - Aleksandra Holasa. Jej patronem został św. Marcin (poprzednim patronem by św. Roch)[1].
W 1999 biskup włocławski Bronisław Dembowski poświęcił nową plebanię[3]. W 2011 kolejny biskup włocławski Wiesław Mering przewodniczył obchodom 700-lecia istnienia parafii chwalborzyckiej[1].
Otoczenie
edytujPrzy kościele stoi stara dzwonnica i kapliczka maryjna wybudowana przez A. Maciejewskiego we wrześniu 1947[4].
Galeria
edytuj-
Stara dzwonnica
-
Fragment założenia
-
Kapliczka z 1947
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Diecezja Włocławska, 700 lat parafii Chwalborzyce. [dostęp 2016-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-20)].
- ↑ Gimnazjum im. Świętej Faustyny w Świnicach Warckich, Chwalborzyce
- ↑ KAI, Chwalborzyce: odpust św. Rocha i poświęcenie plebanii
- ↑ napis na kapliczce in situ