Kościół św. Barbary w Nowej Rudzie
Kościół świętej Barbary – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Nowa Ruda diecezji świdnickiej. Znajduje się w dzielnicy Drogosław.
 nr rej. 237/A/03 z dnia 16.12.2003[1]
| |||||||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||||||
 Kościół św. Barbary w Nowej Rudzie | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Adres |
ul. Jana Pawła II | ||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
4 grudnia | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Nowej Rudy  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |||||||||||||||||||
 50°36′04,04″N 16°30′08,08″E/50,601122 16,502244
| |||||||||||||||||||
Historia
edytujPrace budowlane zostały rozpoczęte w dniu 17 stycznia 1910 roku[2]. Nadzór budowlany został powierzony architektowi i projektodawcy Ludwigowi Schneiderowi, natomiast budowę prowadziła firma B. Tautz z Nowej Rudy. Kościół powstał dzięki zaangażowaniu powołanego Towarzystwa Budowy Kościoła, licznych mieszkańców Drogosławia oraz księdza Arnolda Wachsmanna – proboszcza z Nowej Rudy. Świątynia została konsekrowana w dniu 12 września 1911 roku przez arcybiskupa praskiego Lva Skrbenskýego z Hříště. Po wybudowaniu kościół spełniał rolę filialnego parafii św. Mikołaja w Nowej Rudzie.
W 1913 roku przy świątyni została powołana kuracja – placówka pośrednia między stacją duszpasterską a parafią. Samodzielną parafię św. Barbary utworzono dopiero w 1945 roku.
Po 1945 roku zostały wykonane kilkakrotnie prace zabezpieczające i remontowe. W 1967 roku w całości została odrestaurowana polichromia oraz została wymieniona instalacja elektryczna, w 1972 roku zostało wymienione łupkowe pokrycie wieży na blaszane i w 1976 roku zostały uzupełnione tynki i odmalowana została elewacja[3].
Architektura
edytujKościół jest okazałą budowlą o cechach neoromańskich[2]. Bryła kościoła jest rozczłonkowana, ma transept i półkoliście zamknięte prezbiterium[2]. Nawa i wieża nakryte są wysokimi dachami, na kalenicy dachu wieży jest sygnaturka z prześwitem[2]. Okna, portale i naroża ujęte są w kamienne ciosy[2].
Wystrój wnętrza świątyni tworzony jest przez: polichromię wykonaną w 1911 roku przez malarza Richarda Richtera z Kłodzka, witraże wykonane przez witrażystę z Wrocławia – M. Nierlego[3]. Kamieniarkę piaskowcową natomiast zaprojektował architekt Ludwig Schneider i wykonali ją kamieniarze z Lądka-Zdroju[3].
Wyposażenie świątyni poza wyjątkami pochodzi z czasu budowy. Należą do niego m.in.: ołtarz główny nazywany Altare Privilegiatum, figury wykonane w warsztatach rzemieślniczych w Lądku-Zdroju, nisza znajdująca się między bramami wejściowymi w której jest umieszczona figura Dobrego Pasterza, 31-głosowe organy wykonane przez Józefa i Franciszka Luxów z Lądka-Zdroju w 1912 roku, trzy dzwony wykonane w 1919 roku przez zakład Bochumer Verein w Bochum[3].
Galeria
edytuj
Przypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 82 [dostęp 2016-05-18].
- ↑ a b c d e Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 111. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ a b c d Historia parafii. Parafia pw. św. Barbary w Nowej Rudzie. [dostęp 2016-05-18]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.