Kończyce Małe (Ostrawa)
Kończyce Małe[1] (cz. Kunčičky, przed 1924 również Malé Kunčice[2], niem. Klein Kuntschitz) – jedna z 37 części miasta statutarnego Ostrawy, stolicy kraju morawsko-śląskiego, we wschodnich Czechach. Jest to także jedna z 39 gmin katastralnych w jego granicach, która ma powierzchnię 250,57 ha[3]. Populacja w 2001 wynosiła 1650 osób[4], zaś w 2010 odnotowano 384 adresów[5].
Część miasta Ostrawy | |||
Kościół pw. św. Antoniego Padewskiego | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj | |||
Powiat | |||
Miasto | |||
W granicach Ostrawy |
1 lipca 1941 | ||
Powierzchnia |
2,5057 km² | ||
Populacja (2001) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
658,5 os./km² | ||
Kod pocztowy |
718 00 | ||
Położenie na mapie Ostrawy | |||
Położenie na mapie Czech | |||
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego | |||
49°48′31″N 18°18′13″E/49,808611 18,303611 |
Położona jest w granicach historycznego regionu Śląska Cieszyńskiego, na prawym brzegu Ostrawicy. Stanowi jedną z 8 części składających się na miejski obwód Śląskiej Ostrawy. Przed włączeniem w granice administracyjne Ostrawy w 1941 samodzielna gmina.
Rok | 1869 | 1880 | 1890 | 1900 | 1910 | 1921 | 1930 | 1950 | 1961 | 1970 | 1980 | 1991 | 2001 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Liczba ludności | 477 | 755 | 1131 | 3380 | 4607 | 4508 | 4814 | 5639 | 4465 | 3098 | 2102 | 1531 | 1650 |
Historia
edytujPo raz pierwszy wzmiankowane zostały w 1380 roku[6]. i z początku nosiły nazwę Kończyce Nowe lub Kończyce Małe dla odróżnienia od starszych Kończyc Wielkich leżących na południe. W pierwszej połowie XVI w. wybudowano tu zamek, jednak 16 marca 1899 spalił się i nigdy go już nie odbudowano. Do 1673 miejscowość była częścią Ostrawy Śląskiej a następnie się usamodzielniła. W 1849 wraz z pobliskim Zamościem zostały ponownie włączono do Ostrawy Śląskiej, zaś w 1866 kolejny raz stanowiły samodzielną gminę.
Do połowy XIX wieku jej mieszkańcy trudzili się głównie rolnictwem. Pierwsza szkoła we wsi otworzona została w 1898. W tym samym roku rozpoczęto wydobycie węgla kamiennego w kopalni Alexander, dzięki czemu w latach 1890-1910 ludność powiększyła się o prawie 4000 osób. W 1926 kopalnię przyłączono do sąsiedniej kopalni Zárubek.
Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 187 budynkach mieszkalnych w Kończycach Małych na obszarze 409 hektarów mieszkało 3380 osób. co dawało gęstość zaludnienia równą 826,4 os./km², z tego 3321 (98,3%) mieszkańców było katolikami, 36 (1,1%) ewangelikami a 23 (0,7%) wyznawcami judaizmu, 2155 (63,8%) było polsko-, 918 (27,2%) czesko- a 269 (8%) niemieckojęzycznymi[1]. Do 1910 liczba budynków wzrosła do 260 a mieszkańców do 4607, z czego 4568 było zameldowanych na stałe, 4352 (94,5%) było katolikami, 215 (4,7%) ewangelikami, 30 (0,7%) żydami a 10 (0,2%) innej religii lub wyznania. Znacznie zmieniły się proporcje deklarowanego w spisie języka: 3480 (75,5%) było czesko-, 890 (19,3%) polsko- a 198 (4,3%) niemieckojęzycznymi[7].
W 1920 roku miejscowość znalazła się w granicach Czechosłowacji, a w 1939 w granicach Protektoratu Czech i Moraw. 1 lipca 1941 roku gmina została przyłączona do Morawskiej Ostrawy. Spod administracji niemieckiej Kończyce Małe wydostały się wraz z dotarciem Armii Czerwonej 1 maja 1945 roku.
W 1928 wybudowano kościół pw. św. Antoniego Padewskiego, przy którym w 1945 erygowano samodzielną parafię rzymskokatolicką.
W 1948 w pobliżu kopalni Alexander rozpoczęto szeroko zakrojoną budowę parku rekreacyjnego dla mieszkańców miasta a otwarto go w 1950. W pobliżu umiejscowione jest również Zoo Ostrava.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.).
- ↑ Hosák 1970, 473.
- ↑ Informace o katastrálním území Kunčičky. [dostęp 2010-10-13]. (cz.).
- ↑ a b Český statistický úřad: Historický lexikon obcí ČR 1869 - 2005 - 1. díl. 20 sierpnia 2008. s. 736-737. [dostęp 2010-10-13]. (cz.).
- ↑ Adresy v České republice, 2010 [zarchiwizowane 2012-05-06] (cz.).
- ↑ Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 312. ISBN 978-83-926929-3-5.
- ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912, s. 42-43. (niem.).
Bibliografia
edytuj- Ladislav Hosák, Rudolf Šrámek: Místní jména na Moravě a ve Slezsku I, A-L. Praha: Academia, 1970.