Klinozoisyt
Klinozoisyt – minerał z gromady krzemianów. Minerał bardzo pospolity i szeroko rozpowszechniony.
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
zasadowy krzemian wapnia i glinu |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
6,5 |
Przełam |
nierówny, muszlowy |
Łupliwość |
doskonała dwukierunkowa |
Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
Gęstość |
3,21-3,38 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
szara, jasnozielona, żółtawa, bezbarwny |
Rysa |
biała |
Połysk |
szklisty |
Nazwa pochodzi od gr. klinos = ukośny (nachylony) i nawiązuje do tego, że minerał ten jest jednoskośnym odpowiednikiem rombowego zoisytu.
Właściwości
edytujTworzy kryształy o pokroju słupkowym, pręcikowym, igiełkowym, tabliczkowym. Na ścianach kryształów bardzo często widoczne są podłużne zbrużdżenia. Najczęściej występuje w formie skupień zbitych, pręcikowych, często promienistych i wachlarzowych. Kryształy narosłe tworzy najczęściej w druzach. Jest kruchy, przezroczysty; tworzy roztwory stałe (kryształy mieszane) z epidotem.
Występowanie
edytujWystępuje razem z chlorytem w łupkach krystalicznych. Współwystępuje też z albitem, i aktynolitem. W skałach magmowych tworzy się wtórnie w wyniku wietrzenia plagioklazów.
Miejsca występowania: Austria, Szwajcaria, Meksyk – Sonora, USA – Kalifornia, Madagaskar, Włochy – Piemont, Kenia – piękne duże kryształy.
W Polsce – występuje z epidotem w utworach szczelinowych granitów strzegomskich i strzelińskich. Częsty składnik skał metamorficznych strefy Jordanowa Śląskiego i gnejsów okolic Lwówka Śląskiego, także syenitów (Bukowiec) i pegmatytów (Czerne).
Zastosowanie
edytuj- ma znaczenie naukowe (wskaźnik określający warunki i charakter przeobrażeń metamorficznych),
- jest interesujący dla kolekcjonerów,
- czasami wykorzystywany jest w jubilerstwie (kryształy o znaczeniu gemmologicznym występują w Meksyku).
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- Leksykon Przyrodniczy Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002
- W. Heflik, L. Natkaniec-Nowak: Minerały Polski, Wyd. „Antykwa” 1998
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma – Press” 2003
- J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały, Wyd. Multico 1997