Klejniki (rejon brzeski)

agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie brzeskim

Klejniki (biał. Клейнікі, ros. Клейники) – wieś (agromiasteczko) w rejonie brzeskim obwodu brzeskiego; centrum administracyjne sielsowietu Klejniki.

Klejniki
Ilustracja
Pomnik w Klejnikach
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

brzeski

Populacja (2009)
• liczba ludności


1689[1]

Kod pocztowy

225038

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Klejniki”
Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Klejniki”
Ziemia52°08′27″N 23°36′37″E/52,140833 23,610278

Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[2].

Geografia

edytuj

Miejscowość położona przy północno-zachodniej granicy Brześcia, między wsiami Nepli, Piaski i Skoki, niedaleko od przejścia granicznego Kukuryki-Kozłowicze.

Historia

edytuj

W XVII w. właścicielem Klejnik był dziadek Juliana Ursyna Niemcewicza Aleksander Niemcewicz (ur. w 1681), miecznik brzeski. Potem wieś należała do jego potomków, wchodząc w skład dóbr Skoki[3].

W XIX w. wieś znajdowała się w powiecie brzeskim guberni grodzieńskiej.

W okresie międzywojennym Klejniki należały do gminy Motykały w powiecie brzeskim województwa poleskiego. Według spisu powszechnego z 1921 r. wieś i folwark Klejniki liczyły 65 domów. Mieszkało tu 350 osób: 156 mężczyzn, 194 kobiety. Pod względem wyznania 135 mieszkańców było rzymskimi katolikami, a 215 prawosławnymi. Natomiast pod względem narodowości 134 osoby deklarowały się jako Polacy, 215 - jako Białorusini, a 1 - jako Rusin[a][4].

Po II wojnie światowej w granicach ZSRR i od 1991 r. w niepodległej Białorusi.

Współczesność

edytuj

Stosunki religijne

edytuj

Prawosławni mieszkańcy wsi należą do parafii Ikony Matki Bożej "Odzyskanie Umarłych" (Православный приход в честь иконы Божьей Матери "Взыскание Погибших") w dekanacie (благочиние) Brześć-Rejon[5] eparchii brzeskiej i kobryńskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego. Nie posiadają jednak na razie własnej świątyni (w budowie) i korzystają z cerkwi Przemienienia Pańskiego (Spaso-Preobrażeńskiej) w Terebuniu[6].

Miejscowi katolicy należą do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Brześciu[7] w dekanacie Brześć diecezji pińskiej. Świątynią parafialną jest kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Brześciu.

Osoby związane z wsią

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 106.
  3. Irena Pawluczuk: Mój wielki ziomek – Julian Ursyn Niemcewicz. [w:] "Echa Polesia" nr 3 [on-line]. 2008. [dostęp 2012-06-23].
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 8: Województwo poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 7. [dostęp 2012-06-23].
  5. Религиозные организации, зарегистрированные Брестским Облисполкомом. [dostęp 2012-06-23]. (ros.).
  6. Брестское районное благочиние. [dostęp 2012-06-23]. (ros.).
  7. Пасвячэнне каплічкі Маці Божай у в. Клейнікі (Poświęcenie kapliczki Matki Bożej w Klejnikach).
  8. Алена Аўчыннiкава: Вольга Неўдах: «Мой мужчына павiнен быць моцным i надзейным». [w:] "Звязда" nr 50-51 [on-line]. 2003-02-28. [dostęp 2012-06-23]. (biał.).
  9. Wiktor Korbut: Najpiękniejsze — z jednej wsi. [w:] "Беларусь.Belarus" nr 5 [on-line]. 2012. [dostęp 2012-06-23].
  10. Юлія Скалковіч стала "Міс Беларусь — 2012". [dostęp 2012-06-23]. (biał.).
  11. "Міс Беларусь" - адкуль дзяўчаты?. [dostęp 2012-06-23]. (biał.).
  12. Самыя прыгожыя дзяўчаты Беларусі нараджаюцца ў Клейніках?
  1. Narodowość inna niż białoruska i poleszucka.