Kirowa Woda
Kirowa Woda – dolny bieg Kościeliskiego Potoku płynącego Doliną Kościeliską w Tatrach Zachodnich. Według Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej Kościeliski Potok zmienia nazwę na Kirową Wodę powyżej Kir[1], Wykaz wód płynących Polski uściśla: poniżej ujścia Miętusiego Potoku. Według tego wykazu Kirowa Woda jest dopływem Czarnego Dunajca[2].
 Miejsce w którym Kirowa Woda (po prawej stronie) łączy się z Siwą Wodą (po lewej stronie), tworząc Czarny Dunajec (na wprost) | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok 4 rzędu | |
| Źródło | |
| Wysokość |
950 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Czarny Dunajec |
| Miejsce | |
| Wysokość |
ok. 880 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
W Kirach zamontowano na jej lewym brzegu limnigraf PIHM-u. Koryto wyżłobione jest we fliszu karpackim, tworzy rozległe kamieńce i boczne odnogi[3]. Kirowa Woda płynie w mezoregionie geograficznym zwanym Rowem Kościeliskim, zbiera zaś wodę głównie z Tatr. Jedynym jej dopływem jest lewostronny Lejowy Potok[1]. Uchodzi do Kirowej Wody w Roztokach (część Witowa)[4].
Kirowa Woda ma długość 11,83 km[5]. Całkowita zlewnia (łącznie ze zlewnią Kościeliskiego Potoku) wynosi 72,298 km²[3]. Uchodzi do Czarnego Dunajca w Roztokach, bardz oblisko od ujścia Przybylanki. Następuje to na wysokości około 880 m[6].
W jej kamieniskach i zaroślach nadpotokowych przed Roztokami, poniżej 900 m n.p.m. występuje tojad Kotuli, rzadki w Polsce subendemit karpacki[7].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 111, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b Krystyna Wit-Jóźwik, Hydrografia Tatr Zachodnich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej „Tatry Zachodnie”'' 1:50 000, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii, 1960.
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Elektroniczny słownik hydronimów Polski | Instytut Języka Polskiego PAN [online], eshp.ijp.pan.pl [dostęp 2023-03-09].
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-04-02].
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.