Kierownictwo Marynarki Wojennej
Kierownictwo Marynarki Wojennej[a] (KMW) – powołane rozporządzeniem Rady Ministrów z 3 kwietnia 1922 dowództwo polskiej Marynarki Wojennej, strukturalnie wchodzące w skład Ministerstwa Spraw Wojskowych. Pierwszym szefem Kierownictwa Marynarki Wojennej został mianowany wiceadm. Kazimierz Porębski, który kierował nim od 1 stycznia 1922 do 19 maja 1925, kiedy stanowisko Szefa KMW objął wiceadm. Jerzy Świrski, który kierował Marynarką Wojenną do jej rozwiązania 15 marca 1947. W drugiej połowie lat 30. XX wieku KMW mieściło się w budynku przy ul. Żwirki i Wigury 105.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1922 |
Rozformowanie |
1947 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
wiceadm. Kazimierz Porębski |
Ostatni |
wiceadm. Jerzy Świrski |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Podległość |
Obsada personalna KMW
edytujObsada personalna KMW w marcu 1939[2] | ||
---|---|---|
Stanowisko etatowe | Stopień, imię i nazwisko | Uwagi |
szef KMW | kontradm. Jerzy Świrski | PSZ na Zachodzie |
oficer flagowy | por. mar. Wieńczysław Wacław Kon | ORP Błyskawica |
kierownik Wydziału Ogólnego | kmdr ppor. Michał Borowski | PSZ na Zachodzie |
oficer ds. WFiPW sztabu | kpt. mar. Marian Foltyn | niemiecka niewola[3] |
kierownik Biura Wydawniczo-Oświatowego | kpt. mar. Olgierd Żukowski | PSZ na Zachodzie |
w dyspozycji szefa KMW | kpt. mar. Bolesław Mikołaj Porydzaj (Porydzay) | dca ORP Toruń, †23 IX 1939 Kuśniszcze[3] |
Sztab | ||
szef sztabu | kmdr Karol Korytowski | PSZ na Zachodzie |
Służby | ||
zastępca szefa KMW i szef służb | kontradm. inż. Xawery Czernicki | †1940 Katyń |
kierownik Wydziału Budowy Okrętów | kmdr por. inż. Stanisław Kamieński | †1940 Katyń |
Szefostwo Intendentury KMW | ||
szef | płk int. Ludwik Pawlikowski | †1940 Katyń |
Kierownictwo Administracji Pieniężnej KMW | ||
kierownik | mjr int. Jan Aleksy Święch | †1940 Charków[4] |
Zobacz też
edytujUwagi
edytuj- ↑ W 1937 generał brygady Mariusz Zaruski na łamach „Polski Zbrojnej” postulował zmianę nazwy Kierownictwa Marynarki Wojennej na „Admiralicja”[1].
Przypisy
edytuj- ↑ Kierownictwo Marynarki Wojennej czy Admiralicja. „Polska Zbrojna”. 134, s. 3, 1937-05-16. Warszawa..
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 900–901.
- ↑ a b Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2024-09-20].
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 554.
Bibliografia
edytuj- Kazimierz Banaszek: Dokumentacja Marynarki Wojennej z lat 1918-1945. [dostęp 2018-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-08)].
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.