Kazimierz Jarzębiński

oficer Wojska Polskiego

Kazimierz Jarzębiński (ur. 15 kwietnia 1897, zm. 22 listopada 1957) – major pilot Wojska Polskiego i Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

Kazimierz Jarzębiński
major pilot major pilot
Data urodzenia

15 kwietnia 1897

Data śmierci

22 listopada 1957

Przebieg służby
Lata służby

do 1947

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Legiony Polskie
Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

2 pułk piechoty LP
4 pułk piechoty LP
1 pułk Strzelców Podhalańskich
3 pułk lotniczy
2 pułk lotniczy
SPL – Grupa Techniczna
dywizjon 303

Stanowiska

dowódca eskadry
dowódca dywizjonu
zastępca komendanta

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Życiorys

edytuj

Urodził się 15 kwietnia 1897 w rodzinie Walentego[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 2 i 4 pułku piechoty Legionów Polskich. 13 września 1915 dostał się do rosyjskiej niewoli pod Hulewiczami na Wołyniu.

6 listopada 1919, jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 listopada tego roku podporucznikiem w piechocie. Pełnił wówczas służbę 1 pułku strzelców podhalańskich[2]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Oddziale V Naczelnego Dowództwa, a jego oddziałem macierzystym był nadal 1 psp[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1046. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4].

W 1923 roku pełnił służbę w 3 pułku lotniczym w Poznaniu, w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 46 lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych[5]. W lipcu 1924 roku został dowódcą 15 eskadry myśliwskiej w Poznaniu i dowodził nią do czasu jej przemianowania na 112 eskadrę myśliwską w marcu 1925 roku[6]. 1 grudnia 1924 roku awansował do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 15. lokatą[7]. W 1932 roku był pomocnikiem attaché wojskowego w Paryżu, pułkownika dyplomowanego Jerzego Ferek-Błeszyńskiego[8]. Z dniem 20 listopada 1933 został przeniesiony do 2 pułku lotniczego w Krakowie[9]. 5 stycznia 1934 roku został dowódcą 21 eskadry liniowej, 20 września 1935 - dowódcą 26 eskadry towarzyszącej, a w listopadzie 1935 roku - dowódcą II/2 dywizjonu liniowego na lotnisku Kraków-Rakowice[10]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 w korpusie oficerów aeronautycznych (od 1937 – korpus oficerów lotnictwa, grupa liniowa)[11]. W marcu 1939 pełnił służbę w Szkole Podchorążych Lotnictwa – Grupa Techniczna w Warszawie na stanowisku zastępcy komendanta i dowódcy oddziału szkolnego[12].

Po wybuchu II wojny światowej i kampanii wrześniowej przedostał się na Zachód. Został przyjęty do Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, w stopniu porucznika (ang. flight lieutenant) Królewskich Sił Powietrznych. Pełnił służbę w 303 dywizjonie myśliwskim.

W wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł w 1957. Został pochowany w Sanderstead Surrey.

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Kazimierz Jarzębiński [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-11-11].
  2. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 96 z 9 grudnia 1919 roku, s. 2536.
  3. Spis oficerów 1921 ↓, s. 225, 668.
  4. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 89.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 932, 945.
  6. Pawlak 1989 ↓, s. 210.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 744.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 230, 424.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 200.
  10. Pawlak 1989 ↓, s. 168-169, 187.
  11. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 206.
  12. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 476-477.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923 roku, s. 17.
  14. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11 listopada 1937 roku, s. 29.
  16. M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612. „za zasługi w służbie wojskowej”
  17. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 19 z 12 grudnia 1929 r., s. 367.

Bibliografia

edytuj