Wikipedia

Karlos Vémola

czeski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)

Karlos Vémola, właśc. Karel Vémola (ur. 1 lipca 1985 w Ołomuńcu) – czeski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)[1], zapaśnik oraz były kulturysta. Były mistrz federacji Oktagon MMA w wadze półciężkiej (2022-2024)[2][3] oraz średniej (2020-2021)[4][5].

Karlos Vémola
Ilustracja
Vémola przed walką na gali WFS4
Pełne imię i nazwisko

Karel Vémola

Pseudonim

The Terminator

Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1985
Ołomuniec

Obywatelstwo

Czechy

Wzrost

183 cm

Masa ciała

84 kg

Styl walki

zapasy

Debiut

2008

Federacja

Oktagon MMA

Kategoria wagowa

ciężka, półciężka, średnia

Klub

London Shootfighters

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

46

Zwycięstwa

37

Przez nokauty

9

Przez poddania

20

Przez decyzje

8

Porażki

9

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 30 grudnia 2024.

Przeszłość zapaśnicza oraz kulturystyczna

edytuj

W wieku sześciu lat rozpoczął treningi zapasów w stylu klasycznym pod przewodnictwem swojego ojca Karela Vémoli i trenera Vojtěcha Smoláka w organizacji Sokół, której nadal jest członkiem[6].

Od 10 do 16 roku życia zdobył sześć narodowych tytułów w zapasach, a także odniósł jednorazowe zwycięstwo w Drużynowych Mistrzostw Republiki Czeskiej jako członek młodzieżowej drużyny zapaśniczej z Karniowa[7].

Mimo że urodził się w Ołomuńcu to mieszkał we wsi Litice nad Orlicą. Treningi kulturystyki klasycznej rozpoczął w Žamberku na siłowni przy dworcu kolejowym[8].

Kariera MMA

edytuj

Pierwsze walki dla CFC i UCMMA

edytuj

Vémola zadebiutował w mieszanych sztukach walki 24 lutego 2008 roku podczas gali CFC 2, zwyciężając poddaniem (duszenie zza pleców) z Patriciem Carrollem po 44 sekundach pierwszej rundy. Następne 5 walk wygrywał przez technicznie nokauty (TKO) lub poddania, tocząc pojedynki także dla Cage Fighters Championship, i zdobywając dwukrotnie pasy CFC w wadze ciężkiej[1].

6 listopada 2010 zawalczył jednorazowo (do czasu powrotu w 2013) dla brytyjskiej promocji Ultimate Challenge MMA(inne języki). Vémola znokautował tam Anglika, Petera Yendalla w 49 sekund[1].

UFC

edytuj

Jeszcze tego samego roku związał się z najlepszą federacją MMA na świecie Ultimate Fighting Championship. Debiut dla amerykańskiej organizacji odbył 3 lipca podczas gali UFC 116: Lesnar vs Carwin, tocząc walkę z również niepokonanym Jonem Madsenem. Pojedynek dotrwał pełen trzyrundowy dystans, po którym to sędziowie punktowi przyznali jednogłośne zwycięstwo (x3 30-27) Amerykanowi, zapewniając Vémoli pierwszą porażkę w karierze[9]. Po swojej pierwszej zawodowej porażce, Vémola zdecydował się zejść do dywizji wagi półciężkiej (do -93 kg). Ponad cztery miesiące później w drugiej walce dla UFC znokautował w pierwszej rundzie ciosami w parterze Setha Petruzelliego podczas gali UFC 122: Marquardt vs. Okami[10]. To zwycięstwo zapewniło Vémoli dodatkowe wyróżnienie przez federację w postacie bonusu finansowego (60 tys. $) za najlepszy nokaut wieczoru tej gali[11].

W 2011 roku stoczył tylko jedną, przegraną walkę na pełnym dystansie z Brazylijczykiem, Ronnym Markesem na gali UFC Live: Hardy vs. Lytle[12]. Po tej przegranej przeszedł do wagi średniej (do 83,9 kg).

5 maja 2012 podczas gali UFC on Fox 3: Diaz kontra Miller zacisnął w drugiej rundzie duszenie zza pleców Mike’owi Massenzio, po którym ten musiał odklepać[13]. W dwóch następnych walkach Vémola sam odnosił porażki tą techniką, przegrywając z Francisem Carmontem (11 lipca 2012, UFC on Fuel TV: Munoz vs Weidman)[14] oraz Caio Magalhãesem (8 czerwca 2013, UFC on Fuel TV: Nogueira vs Werdum 2)[15]. Dwie ostatnie porażki zadecydowały o zwolnieniu Vémoli z UFC.

Powrót do UCMMA i walki w Czechach

edytuj

W swojej pierwszej walce po UFC, związał się ponownie z Ultimate Challenge MMA. Vémola 3 sierpnia 2013 na gali UCMMA 38 zdobył pas mistrza wagi średniej, pokonując ówczesnego mistrza Dennistona Sutherlanda przez jednogłośną decyzję[16].

Dwie następne walki stoczył poza UCMMA, sięgając po pasy mistrzowskie; MMA Arena oraz Gladiator Championship Fighting. Najpierw 10 listopada 2013 na Arena MMAA 2 udusił do nieprzytomności duszeniem północ-południe Petra Kníže w trzeciej rundzie, a następnie 7 grudnia 2013 podczas gali GCF 26: Fight Night zmusił do poddanie się po zaciśnięciu duszenia zza pleców Tomášowi Kuželi. Oba pojedynki odbyły się w Pradze[1].

W lutym 2014 na UCMMA 38 miał zmierzyć się z Egipcjaninem, Mahmoudem Salamą, jednak ten wycofał się z walki. Nowym rywalem Vémoli na tym wydarzeniu został Anglik, Marvin Campbellą. Terminator zwyciężył poddaniem kimurą już w pierwszej rundzie. Starcie nie miało statusu mistrzowskiego[17].

7 marca 2014 podczas wydarzenie MMAA Arena 3 przystąpił do pierwszej obrony pasa MMA Arena w kategorii średniej. Vémola po trzech rundach zwyciężył z reprezentantem Polski, Piotrem Strusem, zachowując tytuł[18].

2 maja 2015 na UCMMA 43 zdobył pas mistrzowski Ultimate Challenge MMA w wyższej kategorii (półciężkiej), poddając Anglika Carla Kinslowa duszeniem północ-południe po ponad minucie walki[19]. Czternaście dni później (16 maj) tą samą techniką pokonał Austriaka, Davida Marcina na gali Fusion: First Class Fight Night Series 1[1].

WFS i NoW

edytuj
 
Karlos Vémola tuż przed walką z Jackiem Hermanssonem podczas gali „Warrior Fight Series 4”.

2 sierpnia 2015 w Londynie podczas Warrior Fight Series 4 przegrał z mistrzem Cage Warriors, Jackiem Hermanssonem walkę o pas mistrzowski Warrior Fight Series w wadze średniej. Szwed poddał Vémolę balachą po ponad 2 minutach pierwszej odsłony[20].

Następne dwa pojedynki zwyciężył w pierwszych rundach dla czeskiej federacji Night of Warriors. Najpierw 5 listopada 2016 podczas gali Night of Warriors 10 robił łokciami Austriaka, Dritana Barjamaja, zdobywając przy tym pas mistrzowski wadze do -96 kg[21][22]. Ponad rok później (11 listopada 2017) na Night of Warriors 12 skończył uderzeniami w parterze innego reprezentanta Austrii, Maximiliana Bajlitza[1].

XFN

edytuj

7 grudnia 2017 podczas walki wieczoru gali XFN 6: Ondruš vs. Vémola zdobył pas mistrzowski amerykańskiej federacji Xtreme Fighting Nation w kategorii półciężkiej, poddając Petra Ondruša duszeniem zza pleców w pierwszej odsłonie rundowej[23]. Do pierwszej obrony tytułu wagi półciężkiej przystąpił niespełna trzy miesiące później podczas wydarzenia XFN 8: Vémola vs. Sloane (7 grudnia 2018), gdzie pokonał taką samą techniką Anglika, Jamiego Sloane'a[24].

28 czerwca 2018 na XFN 11: Back to the O2 Arena pokonał na pełnym dystansie decyzją jednogłośną Patrika Kincla. Walka odbyła się w wadze średniej i nie toczyła się o pas XFN w wadze półciężkiej[25].

6 października 2018 podczas XFN 12 wygrał przez TKO w drugiej rundzie z Mateuszem Ostrowskim, rozbijając po obaleniu Polaka ciosami w parterze[26][27].

18 listopada 2018 na XFN 14 w słowackiej Bratysławie pokonał jednogłośnie na punkty bardziej doświadczonego Francuza, Moise Ribona. Walka ponownie toczyła się w wadze średniej[28].

Jeszcze w tym samym roku Vémola wypełnił kontrakt z Xtreme Fighting Nation i na grudniowej gali XFN 15 technicznie znokautował w parterze Brazylijczyka, Flavio Rodrigo Magona, po niespełna 2 minutach pierwszej rundy[29][30].

Dalsze walki dla Oktagon MMA

edytuj

5 grudnia 2020, w walce zwieńczającej galę Oktagon 19 poddał w pierwszej rundzie Czecha, Václava Mikuláška[31].

Niecały miesiąc później, na gali Oktagon 20, które odbyło się 30 grudnia 2020 zdobył pas mistrzowski wagi średniej, pokonując jednogłośną decyzją sędziów Alexa Lohoré[32][33].

27 marca 2021 przystąpił do pierwszej obrony mistrzowskiego pasa wagi średniej, mierząc się z Milanem Ďatelinką. Vémola na ważeniu przed walką nie osiągnął wymaganego limitu kategorii średniej, przez co pozbawiono go pasa oraz nałożono na niego karę finansową[34]. Pomimo utraty pasa zwyciężył przez poddanie w pierwszej rundzie[35].

4 czerwca 2022 na gali Oktagon 33 we Frankfurcie nad Menem zakończył przez poddanie w pierwszej rundzie pojedynek z Michałem Pasternakiem[36][37].

Podczas gali Oktagon 34, która odbyła się 23 lipca 2022 zdobył pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze półciężkiej, poddając duszeniem trójkątnym rękoma Serba, Aleksandara Ilicia[38][2].

30 grudnia 2022 na gali Oktagon 38 w stolicy Czech miało dojść do rewanżowego pojedynku między Vémolą, a mistrzem kategorii średniej, Patrikiem Kinclem, którego stawką miał być pas Czecha[39]. Na początku grudnia w mediach czesko-słowackiej organizacji ogłoszono, że Vémola musiał wycofać się z pojedynku z powodu problemów zdrowotnych[40].

16 marca 2023 na Oktagon 41 w Libercu zmierzył się w konfrontacji z Amerykaninem, Alem Matavao'em[41]. Zwyciężył przez poddanie w pierwszej rundzie[42].

Do mistrzowskiego rewanżu z Patrikiem Kinclem doszło ostatecznie 20 maja 2023 w Pradze na gali Oktagon 43[43]. Po 25 minutach przegrał jednogłośną decyzją sędziów[44].

29 lipca 2023 w drugiej, głównej walce wieczoru gali Oktagon 45 stoczył pojedynek z reprezentantem Argentyny, Lucasem Alsiną[45]. Zwyciężył to starcie jednogłośną decyzją sędziowską[46].

W następnej walce, którą stoczył 7 października 2023 podczas głównego wydarzenia Oktagon 47 w Bratysławie, przystąpił do pierwszej obrony tytułu w dywizji półciężkiej. Rywalem Vémoli był tymczasowy mistrz, Pavol Langer[47]. Zwyciężył błyskawicznie już w 7 sekundzie pojedynku, naruszając rywala mocnym ciosem wyprowadzonym z lewej ręki[48].

 
Vemola w 2024

Podczas imprezy Oktagon 51, która odbyła się 29 grudnia 2023 w praskiej O2 Arenie, zawalczy z byłym tymczasowym mistrzem, Samuelem Krištoficiem[49]. Vémola mimo pozycji dużego faworyta przegrał ten pojedynek przez nokaut w rundzie pierwszej[50].

8 czerwca 2024 w walce wieczoru gali Oktagon 58, przystąpił po raz drugi do obrony pasa w kategorii półciężkiej, gdzie podjął w rewanżowym starciu Attilę Végha[51]. W drugiej rundzie poddał Słowaka duszeniem trójkątnym rękoma, tym samym rewanżując mu się za porażkę z 2019 roku[52].

Oczekiwano, że pięć miesięcy później stoczy swój kolejny rewanż, tym razem z Samuelem Krištoficiem. Do starcia Vémoli z Krištoficiem miało dojść 9 listopada 2024 podczas walki wieńczącej galę Oktagon 63[53]. Ostatecznie Krištofič wycofał się z niej powodu kontuzji, a Vémola został bez przeciwnika i do walki nie doszło[54].

29 grudnia 2024 podczas gali Oktagon 65, stracił pas mistrzowski wagi półciężkiej, na rzecz Irlandczyka Willa Fleury'ego, który pokonał go jednogłośnie na punkty[55][3].

Życie prywatne

edytuj

W 2017 roku skontaktował się z Słowaczką modelką, Lele Ceterovą (ur. 4 czerwca 1989 w Żylinie) za pośrednictwem sieci społecznościowej Instagrama[56][57]. Znajomość ta doprowadziła do ich do związku, a kochankowie mieszkali na przemian w Pradze i Londynie[56], gdzie przez długi czas mieszkał Vémola[58]. W 2019 roku Ceterová zaszła w ciążę z Vémolą, a dziecko miało urodzić się na początku następnego roku (2020)[59]. Ostatecznie jednak ciąża zakończyła się przedwczesnym porodem i 18 grudnia 2019 roku para doczekała się córki, Lily[60]. Ich drugim dzieckiem był syn Rocky, który urodził się 1 grudnia 2021[61]. 28 lipca 2022 Ceterová i Vémola odbyli ceremonię ślubną w praskiej Občanská plovárna. Ślubu nowemu małżeństwu udzielił aktor Jiří Krampol[62].

Osiągnięcia

edytuj

Mieszane sztuki walki

edytuj

Lista zawodowych walk w MMA

edytuj
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
  Attila Végh (33-10-2) Oktagon 72: Vémola vs. Végh 3 14.06.2025   Praga Main Event
Przegrana 37-9   Will Fleury (13-3. 1 NC) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 Oktagon 65: Paradeiser vs. Keita 2 29.12.2024   Praga Stracił pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze półciężkiej. Co-Main Event
Wygrana 37-8   Attila Végh (33-9-2) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 2 0:45 Oktagon 58: Vémola vs. Végh 2 08.06.2024   Praga Obronił pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze półciężkiej. Main Event
Przegrana 36-8   Samuel Krištofič (16-6) KO (prawy hak) 1 1:48 Oktagon 51: Michailidis vs. Veličković 29.12.2023   Praga Limit umowny -88,5 kg. Co-Main Event
Wygrana 36-7   Pavol Langer (12-9) KO (lewy hak i ciosy pięściami w parterze) 1 0:07 Oktagon 47: Česko vs. Slovensko 07.10.2023   Bratysława Obronił pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze półciężkiej. Main Event
Wygrana 35-7   Lucas Alsina (11-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Oktagon 45: Sanikidze vs. Keita 29.07.2023   Praga Limit umowny -91 kg. Co-Main Event
Przegrana 34-7   Patrik Kincl (26-10. 1 NC) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 Oktagon 43: Kincl vs. Vémola 2 20.05.2023   Praga Pojedynek o pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze średniej. Main Event
Wygrana 34-6   Al Matavao (10-5) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:18 Oktagon 41: Mågård vs. Lopez 15.04.2023   Liberec Limit umowny -88 kg. Co-Main Event
Wygrana 33-6   Aleksandar Ilić (13-4) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 1 3:52 Oktagon 34: Vémola vs. Ilić 23.07.2022   Praga Zdobył pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze półciężkiej. Main Event
Wygrana 32-6   Michał Pasternak (16-7) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 1 3:56 Oktagon 33: Buchinger vs. Keita 04.06.2022   Frankfurt nad Menem Powrót do wagi półciężkiej.
Wygrana 31-6   Milan Ďatelinka (8-4) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:12 Oktagon 22: Vémola vs. Ďatelinka 27.03.2021   Brno Vémola w związku z przekroczeniem limitu wagowe został pozbawiony pasa wagi średniej przed walką. Main Event
Wygrana 30-6   Alex Lohoré (19-5) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 Oktagon 20: Vémola vs. Lohoré 30.12.2020   Brno Zdobył pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze średniej. Main Event
Wygrana 29-6   Václav Mikulášek (7-6) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:05 Oktagon 19: Vémola vs. Mikulášek 05.12.2020   Brno Powrót do wagi średniej. Main Event
Wygrana 28-6   Thomas Robertsen (8-3) Poddanie (duszenie północ-południe) 3 1:02 Oktagon 17: Kozma vs. Kertész 17.10.2020   Brno Limit umowny -90 kg. Co-Main Event
Przegrana 27-6   Attila Végh (32-9-2) KO (cios pięścią) 1 2:07 Oktagon 15: Végh vs. Vémola 09.11.2019   Praga Main Event
Wygrana 27-5   Henrique da Silva (15-6) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Oktagon 13: Vémola vs. da Silva 27.07.2019   Praga Main Event
Wygrana 26-5   Prince Aounallah (14-9) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Night of Warriors 15 06.04.2019   Liberec
Wygrana 25-5   Paweł Brandys (8-5-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:25 Oktagon 11: Kozma vs. Krištofič 16.03.2019   Ostrawa
Wygrana 24-5   Flavio Rodrigo Magon (17-10) TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 1:57 XFN 15 27.12.2018   Praga Powrót do wagi półciężkiej.
Wygrana 23-5   Moise Rimbon (25-11-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 XFN 14 18.11.2018   Bratysława Walka w wadze średniej. Main Event
Wygrana 22-5   Mateusz Ostrowski (8-6-1) TKO (ciosy pięściami i łokciami) 2 1:06 XFN 12 06.10.2018   Pilzno Walka w wadze półciężkiej.
Wygrana 21-5   Patrik Kincl (19-8) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 XFN 11: Back to the O2 Arena 28.06.2018   Praga Walka w wadze średniej. Main Event
Wygrana 20-5   Jamie Sloane (8-3) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:06 XFN 8: Sloane vs. Vémola 03.03.2018   Pardubice Obronił pas mistrzowski XFN w wadze półciężkiej. Main Event
Wygrana 19-5   Petr Ondruš (7-6) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:40 XFN 6: Ondruš vs. Vémola 07.12.2017   Praga Zdobył pas mistrzowski XFN w wadze półciężkiej. Main Event
Wygrana 18-5   Maximilian Bajlitz (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 1:02 Night of Warriors 12 11.11.2017   Liberec Limit umowny -91 kg. Co-Main Event
Wygrana 17-5   Dritan Barjamaj (12-9) TKO (łokcie) 1 1:43 Night of Warriors 10 05.11.2016   Liberec Zdobył pas mistrzowski NoW w wadze -96 kg. Main Event
Przegrana 16-5   Jack Hermansson (9-2) Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) 1 2:06 Warrior Fight Series 4 01.08.2015   Londyn Walka o pas mistrzowski WFS w wadze średniej. Main Event
Wygrana 16-4   David Marcina (13-14) Poddanie (duszenie północ-południe) 1 1:36 Fusion: First Class Fight Night Series 1 16.05.2015   Pardubice
Wygrana 15-4   Carl Kinslow (4-6-1) Poddanie (duszenie północ-południe) 1 1:16 UCMMA 43 02.05.2015   Londyn
Wygrana 14-4   Piotr Strus (9-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 MMAA Arena 3 07.03.2014   Hradec Králové Zdobył pas mistrzowski MMA Arena w wadze średniej. Main Event
Wygrana 13-4   Marvin Campbell (0-1) Poddanie (kimura) 1 1:36 UCMMA 38 01.02.2014   Londyn Walka w wadze półciężkiej. Campbell ważył 97 kg.
Wygrana 12-4   Tomáš Kužela (21-18) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:11 GCF 26: Fight Night 10.12.2013   Praga Zdobył pas mistrzowski GCF w wadze średniej.
Wygrana 11-4   Petr Kníže (3-0) Techniczne poddanie (duszenie północ-południe) 3 3:23 MMAA Arena 2 07.12.2013   Praga Zdobył pas mistrzowski MMA Arena w wadze średniej.
Wygrana 10-4   Denniston Sutherland (20-10) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UCMMA 35 03.08.2013   Londyn Zdobył pas mistrzowski UCMMA w wadze średniej.
Przegrana 9-4   Caio Magalhães (5-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 2:49 UFC on Fuel TV: Nogueira vs. Werdum 08.06.2013   Fortaleza
Przegrana 9-3   Francis Carmont (18-7) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 1:39 UFC on Fuel TV: Munoz vs. Weidman 11.07.2012   San Jose
Wygrana 9-2   Mike Massenzio (13-6) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 1:07 UFC on Fox: Diaz vs. Miller 05.05.2012   East Rutherford Walka w wadze średniej.
Przegrana 8-2   Ronny Markes (11-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Live: Hardy vs. Lytle 14.08.2011   Milwaukee
Wygrana 8-1   Seth Petruzelli (12-5) TKO (ciosy pięściami) 1 3:46 UFC 122 13.11.2010   Oberhausen Debiut w wadze półciężkiej. Bonus za nokaut wieczoru.
Przegrana 7-1   Jon Madsen (5-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 116 03.07.2010   Las Vegas
Wygrana 7-0   Peter Yendall (1-0) KO (ciosy pięściami) 1 0:49 UCMMA 10: Resurrection 06.02.2010   Londyn
Wygrana 6-0   Stav Economou (8-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:57 Cage Fighters Championship 7 04.07.2009   Purfleet Zdobył pas mistrzowski CFC świata w wadze ciężkiej
Wygrana 5-0   Ashley Pollard (2-2) Techniczne poddanie (duszenie zza pleców) 1 0:36 Cage Fighters Championship 6 25.04.2009   Purfleet Obronił pas mistrzowski CFC Europy w wadze ciężkiej
Wygrana 4-0   Markus Hipp (0-2) TKO (ciosy pięściami) 1 0:15 Cage Fighters Championship 5 07.03.2009   Brentwood Zdobył pas mistrzowski CFC Europy w wadze ciężkiej
Wygrana 3-0   Szilvester Silbont (0-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:14 Cage Fighters Championship 4 25.10.2008   Brentwood
Wygrana 2-0   Bill Georgitsis (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 0:05 Cage Fighters Championship 3 18.05.2008   Rochester
Wygrana 1-0   Patric Carroll (0-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 0:44 Cage Fighters Championship 2 24.02.2008   Purfleet

[1]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f g Sherdog.com, Karlos [online], Sherdog [dostęp 2022-11-04] (ang.).
  2. ↑ a b Tomasz Nowosielski, OKTAGON 34 z udziałem Legierskiego i Gumiennej - wyniki na żywo od 19:00 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 23 lipca 2022 [dostęp 2022-12-07] (pol.).
  3. ↑ a b Ronald Paradeiser i Karlos Vemola stracili pasy mistrzowskie na Oktagon 65 [VIDEO] [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 30 grudnia 2024 [dostęp 2025-01-06] (pol.).
  4. ↑ Kacper Pieprzyca, Wyniki Oktagon 20. Karlos Vemola nowym mistrzem! Zwycięstwo niepokonanej Polki [online], NaszeMMA, 31 grudnia 2020 [dostęp 2022-11-04] (pol.).
  5. ↑ Rafał Grabosz, OKTAGON 22: "Terminator" Vemola nie zrobił wagi, traci tytuł mistrzowski + pełne wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 26 marca 2021 [dostęp 2022-11-04] (pol.).
  6. ↑ Sokololomouc.cz, Karlos Vémola - TERMINÁTOR z Hodolan :: SOKOL Olomouc [online].
  7. ↑ Terminátor z Česka: Pral se na ulici, teď se rve o miliony! [online], iSport.cz [dostęp 2022-11-08] (cz.).
  8. ↑ Karlos Vémola: Stačí, když občas někomu namlátím, a dostanu za to zaplaceno. (I.) [online], powerlifting.ronnie.cz [dostęp 2022-11-08].
  9. ↑ UFC 116: Wyniki + bonusy! [online], MMA PL, 4 lipca 2010 [dostęp 2022-11-04] (pol.).
  10. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, UFC 122: Marquardt vs Okami - wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 13 listopada 2010 [dostęp 2022-11-04] (pol.).
  11. ↑ UFC 122: Wyniki + Bonusy [online], MMA PL, 13 listopada 2010 [dostęp 2022-11-04] (pol.).
  12. ↑ Tomasz Marciniak, UFC on Versus 5: wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 14 sierpnia 2011 [dostęp 2022-11-04] (pol.).
  13. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, UFC on FOX 3: Diaz vs Miller - wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 5 maja 2012 [dostęp 2022-11-04] (pol.).
  14. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, UFC on Fuel TV: Munoz vs Weidman - wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 11 lipca 2012 [dostęp 2022-11-04] (pol.).
  15. ↑ Tomasz Chmura, UFC on Fuel TV: Nogueira vs Werdum 2 – wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 8 czerwca 2013 [dostęp 2022-11-04] (pol.).
  16. ↑ UCMMA 38 Marvin Campbell vs Karlos Vemola fight. [dostęp 2022-11-04].
  17. ↑ Vemola wygrywa, Polacy przegrywają na UCMMA 38 [online], MMANews, 1 lutego 2014 [dostęp 2022-11-05].
  18. ↑ MMA Arena 3 – wyniki na żywo [online], MMANews, 7 marca 2014 [dostęp 2022-11-05].
  19. ↑ Daily Sport, UCMMA 43 results [online], Daily Sport, 8 maja 2015 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  20. ↑ Replay: Karlos Vemola refuses to tap to submission and gets arm broken in half by Jack Hermansson [online], MiddleEasy, 7 sierpnia 2015 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  21. ↑ Vojtěch Wantulok, XFN 6 – Výsledky [online], Fight Club News, 7 grudnia 2017 [dostęp 2022-11-11] (cz.).
  22. ↑ Vojtěch Wantulok, XFN 6 – Vemola vs Ondruš [online], Fight Club News, 8 grudnia 2017 [dostęp 2022-11-11] (cz.).
  23. ↑ XFN 6: Ondruš vs. Vémola | MMA Event [online], Tapology [dostęp 2022-11-11] (ang.).
  24. ↑ Vojtěch Wantulok, XFN 8: Výsledky [online], Fight Club News, 3 marca 2018 [dostęp 2022-11-11] (cz.).
  25. ↑ Vojtěch Wantulok, XFN 11 Vémola vs. Kincl: VÝSLEDKY [online], Fight Club News, 28 czerwca 2018 [dostęp 2022-11-11] (cz.).
  26. ↑ XFN 12: OSTROWSKI ZAWALCZY O PAS, RYWALEM VEMOLA! [online], Sporty-Walki.org [dostęp 2022-11-11].
  27. ↑ XFN 12: WIDEO Z WALKI OSTROWSKI-VEMOLA [online], Sporty-Walki.org [dostęp 2022-11-11].
  28. ↑ XFN 14: GRZEBYK ZASTOPOWAŁ NOVIKOVA W BRATYSŁAWIE [online], Sporty-Walki.org [dostęp 2022-11-11].
  29. ↑ XFN 15 – wyniki. "Marpo" pokonał "Rytmusa", porażka Siwego [online], MMA PL, 28 grudnia 2018 [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  30. ↑ Karlos Vémola (CZE) – Flavio Rodrigo Magon (BRA) | ONLINE | 27.12.2018 22:35 | XFN 15 2018 | ŽIVĚ [online], iSport.cz [dostęp 2022-11-11] (cz.).
  31. ↑ Rafał Grabosz, OKTAGON 19 – wyniki. „Terminator” Vemola zwycięski | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 5 grudnia 2020 [dostęp 2023-07-28] (pol.).
  32. ↑ Rafał Grabosz, „Terminator” Vemola kontra Alex Lohore o tytuł mistrzowski na OKTAGON 20 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 15 grudnia 2020 [dostęp 2023-07-28] (pol.).
  33. ↑ Rafał Hałada, Oktagon 20 - wyniki gali z udziałem Eweliny Woźniak [online], MMA - BĄDŹ NA BIEŻĄCO, 31 grudnia 2020 [dostęp 2023-07-28] (pol.).
  34. ↑ Rafał Grabosz, OKTAGON 22: "Terminator" Vemola nie zrobił wagi, traci tytuł mistrzowski + pełne wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 26 marca 2021 [dostęp 2023-04-27] (pol.).
  35. ↑ OKTAGON 22 - wyniki gali z walkami Filipa Tomczaka i Dawida Karety | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 27 marca 2021 [dostęp 2023-07-28] (pol.).
  36. ↑ Patryk Goryluk, Michał Pasternak zawalczy na OKTAGON 33 we Frankfurcie już w czerwcu [online], MMA - BĄDŹ NA BIEŻĄCO, 22 maja 2022 [dostęp 2023-04-27] (pol.).
  37. ↑ Jakub Madej, OKTAGON 33: Karlos Vemola poddał Michała Pasternaka już w pierwszej rundzie | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 4 czerwca 2022 [dostęp 2023-04-27] (pol.).
  38. ↑ l, Aleksander Ilic „Joker” vs Karlos Vemola na Octagon MMA 34 [online], Świat walk, 23 czerwca 2022 [dostęp 2022-12-07] (pol.).
  39. ↑ Oktagon 38: Kincl vs. Vemola 2 – rewanżowe starcie mistrzów [VIDEO] - myMMA.pl [online], 28 listopada 2022 [dostęp 2022-12-07] (pol.).
  40. ↑ Kamil Zejma, Rewanż odwołany. Karlos Vemola wypada ze starcia z Kinclem na OKTAGON 38 [online] [dostęp 2022-12-07] (pol.).
  41. ↑ OKTAGON 41: Liberec [online], OKTAGON MMA [dostęp 2023-02-13] (cz.).
  42. ↑ Adam Szymański, Kto wygrał na Oktagon MMA 41? Wyniki walk [online], ZAWÓD TYPER, 15 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-27] (pol.).
  43. ↑ Gohan92, Patrik Kincl po raz drugi zmierzy się z Karlosem Vemolą na gali Oktagon MMA 43 [online], Polish Fighters, 26 stycznia 2023 [dostęp 2023-05-28] (pol.).
  44. ↑ Były zawodnik KSW, Patrik Kincl, demoluje Karlosa Vemolę w walce dwóch mistrzów Oktagon MMA (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 21 maja 2023 [dostęp 2023-05-28] (pol.).
  45. ↑ Marek Jelínek, Vémola vs Alsina na Štvanici! [online], ProBoxing.cz, 12 lipca 2023 [dostęp 2023-07-28] (cz.).
  46. ↑ Oktagon 45: niepokonany Losene Keita przegrywa z kontuzją / podsumowanie i wyniki gali / fragmenty walk (WIDEO) - Fighter.pl [online], fighter.pl, 30 lipca 2023 [dostęp 2023-08-02] (pol.).
  47. ↑ OKTAGON 47 [online], OKTAGON MMA [dostęp 2023-08-02] (ang.).
  48. ↑ Bartłomiej Griese, 7 sekund i po walce! Vemola nokautuje na OKTAGON 47 [WIDEO] [online], InTheCage.pl, 7 października 2023 [dostęp 2023-10-07] (pol.).
  49. ↑ Kamil Zejma, Vemola zmierzy się z „Piratem” na OKTAGON 51 [online], InTheCage.pl, 1 listopada 2023 [dostęp 2023-11-02] (pol.).
  50. ↑ Martyna Celuch, Oktagon 51: Vemola pada pod ciosem Kristofica! Co za nokaut! [WIDEO] [online], InTheCage.pl, 29 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-30] (pol.).
  51. ↑ OKTAGON 58: Vémola vs. Végh 2 [online], OKTAGON MMA [dostęp 2023-12-30] (cz.).
  52. ↑ Jakub Madej, OKTAGON 58: Vemola vs Vegh 2 – wyniki gali z walkami Legierskiego i Wojciechowskiego [online], MMA Rocks, 8 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-09] (pol.).
  53. ↑ Sherdog.com, Oktagon MMA - Oktagon 63 [online], Sherdog [dostęp 2024-08-06] (ang.).
  54. ↑ Šport.sk, Šok pre Bratislavu! Odveta Vémola – Krištofič je zrušená [online], Šport.sk, 2 października 2024 [dostęp 2024-11-09].
  55. ↑ Bartosz Sobczak, Karlos Vemola vs Will Fleury na OKTAGON 65 w Pradze [online], myMMA, 18 listopada 2024 [dostęp 2024-11-23] (pol.).
  56. ↑ a b Těhotenství mi dává pocit výjimečnosti, říká Vémolova přítelkyně Lela [online], iDNES.cz, 3 lipca 2019 [dostęp 2022-11-20] (cz.).
  57. ↑ Kvůli malým prsům se mi posmívali, přiznala přítelkyně Vémoly Ceterová [online], iDNES.cz, 20 marca 2019 [dostęp 2022-11-20] (cz.).
  58. ↑ Mám rád všechno extrémní. I ženské vyšperkované plastikami, říká Vémola [online], iDNES.cz, 9 listopada 2019 [dostęp 2022-11-20] (cz.).
  59. ↑ Stav mé těhotné přítelkyně mě momentálně nezajímá, říká MMA zápasník Vémola [online], iDNES.cz, 19 września 2019 [dostęp 2022-11-20] (cz.).
  60. ↑ Ceterová předčasně porodila. Vémola se pochlubil první fotkou dítěte [online], iDNES.cz, 18 grudnia 2019 [dostęp 2022-11-20] (cz.).
  61. ↑ Karlos Vémola má syna Rockyho. Ceterová, MMA zápasník i dcera Lili mají covid [online], iDNES.cz, 1 grudnia 2021 [dostęp 2022-11-20] (cz.).
  62. ↑ Vémolu a Lelu oddal herec Krampol. Nevěsta dostala jako svatební dar opici [online], iDNES.cz, 28 lipca 2022 [dostęp 2022-11-20] (cz.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Karlos_Vémola&oldid=75855174”