Kamienica przy ul. Zamkowej 16 w Sanoku
Kamienica przy ul. Zamkowej 16 w Sanoku – budynek położony przy ulicy Zamkowej 16 w Sanoku.
 nr rej. A-110 z 27.04.1987[1]
| |
 Widok od południa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku | |
| Rozpoczęcie budowy |
wiosna 1905 |
| Ukończenie budowy |
pocz. XX wieku |
| Właściciel | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |
Położenie na mapie Sanoka  | |
 49°33′46,5″N 22°12′27,2″E/49,562917 22,207556
| |
Budynek został wybudowany na początku XX wieku[2], w zamierzeniu jako plebania greckokatolickiej parafii Zesłania Ducha Świętego. Dokumentacja została przygotowana w 1904, a budowa została rozpoczęta wiosną 1905 i trwała w kolejnych latach (w 1907 obiekt nie posiadał jeszcze zadaszenia). Wsparcia finansowego udzieliły: Skarb Państwa (patron inwestycji), parafianie, Fabryka Wagonów, gmina Sanok, Powiatowe Towarzystwo Zaliczkowe, organizacje ukraińskie i inne podmioty. Inwestorów pozyskiwał ówczesny proboszcz Omelan Konstantynowycz.
Po 1931 Konstantynowycz przekazał pomieszczenia budynku na cele działalności Towarzystwa Muzealnego Łemkowszczyzna w Sanoku[3].
Budynek posiada dwie kondygnacje i podpiwniczenie.
W okresie PRL do 1986 w budynku mieścił się internat sanockich szkół ekonomicznych przy tej ulicy (drugim był budynek nr 16)[4]. W latach 60. zamieszkiwał tam ks. Jan Lewiarz[5].
Obecnie siedziba parafii Świętej Trójcy w Sanoku Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego[6].
Budynek został wpisany do rejestru zabytków (1987)[1] oraz do gminnej ewidencji zabytków miasta Sanoka[7].
Pod adresem ul. Zamkowej 16 został ustanowiony pomnik przyrody: jesion wyniosły[8].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 144 [dostęp 2016-10-20].
- ↑ Materiały Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Przemyślu wskazały rok 1889. Inne źródła wskazały na rok 1903.
- ↑ Edward Zając, Oświata i szkolnictwo. Życie kulturalne. Środowisko kulturalne, Pomiędzy wojnami światowymi 1918-1939, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, ss. 613–614.
- ↑ Teresa Źrebiec: Od trzech budynków do jednego, czyli o szkolnym internacie. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925–1995. Sanok: 1995, s. 217–222. ISBN 83-903469-0-7.
- ↑ Nie piszę już wspomnień. przegladprawoslawny.pl. [dostęp 2014-01-10].
- ↑ Prawosławie w Polsce. [dostęp 2012-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-31)].
- ↑ Zarządzenie Burmistrza Miasta Sanoka nr 42/2015 z 9 marca 2015. bip.um.sanok.pl, 2015-03-09. s. 4. [dostęp 2016-10-20].
- ↑ Piotr Kutiak: Przyroda. sanok.pl. [dostęp 2018-04-10].
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- Wojciech Sołtys: Życie religijne w mieście, W epoce autonomii galicyjskiej. W: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków: Secesja, 1995, s. 445. ISBN 83-86077-57-3.