Julius Stockhausen
Julius Christian Stockhausen[1][2] (ur. 22 lipca 1826 w Paryżu, zm. 22 września 1906 we Frankfurcie nad Menem[1][2]) – niemiecki śpiewak (baryton), a także pedagog.
| |
| Imię i nazwisko |
Julius Christian Stockhausen |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys
edytujPochodził z alzackiej rodziny muzyków, jego ojciec Franz Anton Adam Stockhausen (1789–1868) był harfistą i kompozytorem, matka Margarette z d. Schmuck (1803–1877) śpiewaczką[1]. Uczył się w Paryżu u Charles’a Hallégo i Manuela Garcíi[1]. Na scenie zadebiutował w 1848 roku w Bazylei w oratorium Eliasz Felixa Mendelssohna[1][2]. W 1849 roku wystąpił w Londynie przed królową Wiktorią[2]. Odbył liczne podróże koncertowe, wykonując zarówno partie oratoryjne, jak i pieśni romantyczne[1]. W latach 1856–1859 śpiewał w paryskiej Opéra-Comique[1][2]. Występował razem z Juliusem Röntgenem, Clarą Schumann, Josephem Joachimem i Johannesem Brahmsem[1]. Wziął udział w prawykonaniu Niemieckiego Requiem Brahmsa (1868)[1]. Od 1863 do 1867 roku pełnił funkcję dyrygenta Philharmonische Konzertgesellschaft i Singakademie w Hamburgu[2]. W latach 1869–1870 był nadwornym śpiewakiem króla Wirtembergii Karola[1]. W latach 1874–1878 pełnił funkcję dyrektora Sternscher Gesang-Verein w Berlinie[1][2]. W 1878 roku osiadł we Frankfurcie nad Menem, gdzie uczył w miejscowym konserwatorium (1878–1880 i 1883–1884) i prowadził własną szkołę śpiewu (od 1880)[1][2].
Zasłynął przede wszystkim jako wykonawca pieśni Schuberta, Schumanna i Brahmsa[1][2]. Opublikował pracę Gesang-methode (2 tomy, Lipsk 1886–1887)[1][2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 109. ISBN 978-83-224-0866-7.
- ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3484. ISBN 0-02-865530-3.