Johann Theodor Laurent

Johann Theodor Laurent (ur. 6 lipca 1804 w Akwizgranie, zm. 20 lutego 1884 w Luksemburgu) – luksembursko-niemiecki biskup rzymskokatolicki, wikariusz apostolski Północnych Niemiec w latach 1839–1841, wikariusz apostolski Luksemburga w latach 1841–1856.

Johann Theodor Laurent

Jean-Théodore Laurent

Kraj działania	Niemcy Luksemburg
Data i miejsce urodzenia	6 lipca 1804 Akwizgran, Niemcy
Data i miejsce śmierci	20 lutego 1884 Luksemburg (miasto), Luksemburg
Wikariusz apostolski Północnych Niemiec
Okres sprawowania	1838–1841
Wikariusz apostolski Luksemburga
Okres sprawowania	1841–1856
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	14 marca 1829
Nominacja biskupia	17 września 1839
Sakra biskupia	27 grudnia 1839

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	27 grudnia 1839
Miejscowość	Liège
Miejsce	Katedra w Liège
Konsekrator	bp Cornelius Richard Antoon van Bommel
Współkonsekratorzy	abp Charles Joseph Mercy-d’Argenteau bp Nicolas-Joseph Dehesselle
Konsekrowani biskupi Nicholas Patrick Stephen Wiseman 1840 Johannes Zwijsen 1842

Życiorys

Młodość i wykształcenie

Johann Theodor Laurent urodził się w ubogiej rodzinie 6 czerwca 1804 w niemieckiej miejscowości Akwizgran. Jego ojciec, Luksemburczyk, Franz Laurent, miał 14 dzieci z żoną Gertrude Schönen pochodzącą z Akwizgranu. Po ukończeniu gimnazjum w Akwizgranie, przez dwa lata studiował teologię w Bonn, po czym przeniósł się do seminarium duchownego w belgijskiej diecezji Lüttich (Liège).

Kapłan

W wieku 24 lat, w dniu 14 marca 1829 roku został wyświęcony na kapłana w belgijskiej diecezji Liège. W latach 1829–1835 był wikariuszem w Heerlen, zaś w latach 1835-1839 pracował jako proboszcz w belgijskiej parafii w Gemmenich, w pobliżu miejscowości Plombières.

Wikariusz apostolski

W dniu 17 września 1839 roku papież Grzegorz XVI mianował go biskupem ze stolicą tytularną w Chersonesus na Krecie, jednocześnie mianując go Wikariuszem Apostolskim Północnych Niemiec. Sakrę biskupią przyjął w katedrze w Liège z rąk biskupa Corneliusa Richarda Antoona van Bommela w dniu 27 grudnia 1839 roku, współkonsekratorami zaś byli: abp Carlo Giuseppe Benedetto Mercy d’Argenteau oraz bp Nicolas-Joseph Dehesselle.

Nominacja Laurenta nie została przyjęta przez rząd pruski i z tego powodu 15 listopada 1840 złożył rezygnację z urzędu i zamieszkał w Akwizgranie.

W dniu 1 grudnia 1841 roku został mianowany Wikariuszem Apostolskim Luksemburga, ale nominacja była utrzymywana w tajemnicy na życzenie Wilhelma II Holenderskiego, Wielkiego Księcia Luksemburga (i króla Niderlandów). Działalność Johanna Theodora Laurenta skupiona była wokół starań na rzecz powołania seminarium duchownego, uregulowania systemu parafialnego w Luksemburgu, oraz wzmocnienia wpływów Kościoła w szkołach.

2 czerwca 1856 roku, na ręce papieża Piusa IX złożył rezygnację z pełnionego urzędu. Została ona przyjęta przez papieża 10 lipca 1856 roku. Formalnie zakończył on pełnienie obowiązków z dniem 28 lipca 1856 roku, kiedy to kanonicznie urząd Wikariusza Apostolskiego Luksemburga objął jego następca, bp Nikolaus Adames.

Zmarł 20 lutego 1884 roku, w wieku 79 lat.