Jerzy Dorengowski
Jerzy Dorengowski (ur. 8 września 1916 w Szreńsku, zm. 11 maja 1991) – oficer Wojska Polskiego i Armii Krajowej, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari.
porucznik | |
Data i miejsce urodzenia |
8 września 1916 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
11 maja 1991 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1935–1946 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
1 pułk artylerii plot. |
Stanowiska |
dowódca plutonu |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
administracja |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujAbsolwent gimnazjum (1935) w Ciechanowie[1]. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu (1938) został przydzielony do 1 pułku artylerii przeciwlotniczej w Warszawie. Podczas kampanii wrześniowej brał udział w bitwie nad Bzurą[1].
Podczas okupacji należał do ZWZ i AK, m.in. do batalionu „Wigry” z którym walczył podczas powstania warszawskiego na Woli i Starym Mieście[1].
Po przejściu frontu został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa w Ciechanowie na początku 1945, a następnie wcielony do ludowego Wojska Polskiego (od 1 sierpnia 1945) gdzie zajmował stanowisko komendanta Szkoły Podoficerskiej w 88 pułku artylerii przeciwlotniczej[1]. Zwolniony ze względu na zły stan zdrowia 30 maja 1946[1].
Pracował następnie na różnych stanowiskach w administracji aż do emerytury w 1983[1].
Życie rodzinne
edytujŻonaty z Krystyną z d. Sadowska. Mieli dwoje dzieci: Danutę (ur. 1944) i Andrzeja (ur. 1949)[1].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (za udział w konspiracji)[1]
- Krzyż Walecznych[1]
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Bogusław Polak (red.): Konspiracja 1939–1945, część 1 (redakcja naukowa Bogusław Polak). T. V. Koszalin: Wydaw. Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.