Jerzy Dołgoruki

Jerzy I Dołgoruki
	książę rostowsko-suzdalski
	wielki książę kijowski
Okres	od 1149; do 1151
Poprzednik	Izjasław II Pantelejmon
Następca	Izjasław II Pantelejmon
	wielki książę kijowski
Okres	od 1155; do 1157
Poprzednik	Izjasław III Dawidowicz
Następca	Izjasław III Dawidowicz
	Dane biograficzne
Dynastia	Rurykowicze
Data urodzenia	lata 90. XI wieku
Data śmierci	15 maja 1157
Ojciec	Włodzimierz II Monomach
Rodzeństwo	Mścisław I; Jaropełk II; Wiaczesław I
Żona	1. NN<; 2. Helena
Dzieci	Andrzej I Bogolubski,; Michał Jurijewicz,; Wsiewołod III Wielkie Gniazdo,; Gleb Jurijewicz

Ten artykuł od 2017-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jerzy I Dołgoruki, (ros. Юрий Долгорукий, Jurij Dołgorukij; ur. w latach 90. XI wieku, zm. 15 maja 1157) – kniaź rostowsko-suzdalski (od 1117) oraz wielki książę kijowski (1155–1157), szósty syn Włodzimierza II Monomacha. Uznawany za założyciela Moskwy.

Do śmierci ojca w 1125 r. rządził Księstwem Włodzimiersko-Suzdalskim. W 1125 r. przeniósł stolicę Księstwa Rostowsko-Suzdalskiego z Rostowa do Suzdala. Po 1132 r. ruszył na podboje na południe, zajmując Perejasław oraz Kijów.

Założył szereg twierdz oraz miast, m.in. Dubnę, Twer, Peresław Zaleski, także miasta takie jak Moskwa, otoczona fosą oraz drewnianą palisadą (1156) oraz Dmitrów, założony w 1154 roku.

W 1149 r. rozbił wojska wielkiego księcia Izjasława II i oblegał Kijów, jednak został zmuszony do powrotu do Suzdala. Powrócił w 1155 r. i zajął miasto.

Miał synów: Andrzeja, Michała, Wsiewołoda.

W 1157 r. został otruty podczas uczty przez kijowskich bojarów, a jego suzdalskich rycerzy wymordowano. Pochowany w cerkwi Spaskiej na Berestowie.

Przydomek Dołgoruki (Długoręki) nadano mu z powodu powtarzających się prób opanowania posiadłości południoworuskich.

W 1998 r. powstał film historyczny oparty na motywach jego życia pt. Knyaz Juriy Dolgorukiy (Князь Юрий Долгорукий) w reż. Siergieja Tarasowa.