Jean d’Abbeville (ur. 1180 w Abbeville, zm. 28 września 1237 w Rzymie) – francuski kardynał, teolog i legat papieski. Często przypisywane mu jest nazwisko Halgrin, jednak nie ma to najmniejszego potwierdzenia w źródłach współczesnych; pierwsza wzmianka o jego przynależności do tej rodziny pochodzi dopiero z drugiej połowy XVI wieku[1].

Jean d’Abbeville
Kardynał biskup
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

1180
Abbeville

Data i miejsce śmierci

28 września 1237
Rzym

Prior episcoporum ac omnium cardinalium
Okres sprawowania

30 stycznia 1230–28 września 1237

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

18 września 1227
Grzegorz IX

Życiorys

edytuj

Studiował na Uniwersytecie w Paryżu, gdzie poznał Ugolino di Segni, przyszłego papieża Grzegorza IX. Następnie przyjął święcenia kapłańskie i został profesorem teologii na paryskim uniwersytecie. W 1217 został dziekanem kapituły w Amiens, a w 1225 arcybiskupem Besançon. W grudniu 1226 promowano go na łacińskiego patriarchę Konstantynopola, ale z uwagi na stan zdrowia odmówił przyjęcia tej nominacji.

18 września 1227 papież Grzegorz IX mianował go kardynałem biskupem Sabiny i wezwał go do Rzymu do pracy w kurii papieskiej. Sygnował bulle papieskie wydane między 23 września 1227 a 25 sierpnia 1237. 1228–1230 był legatem papieskim w Hiszpanii, gdzie nawoływał do krucjaty i przewodniczył synodowi w Lerida. Następnie negocjował pokój między Grzegorzem IX a cesarzem Fryderykiem II. Od 1230 roku prawdopodobnie sprawował urząd dziekana Kolegium Kardynałów, jako najstarszy (licząc od daty nominacji) kardynał biskup po śmierci kardynała Pelagio z Albano.

Był autorem zbioru kazań. Zmarł w Rzymie po długiej i ciężkiej chorobie.

Przypisy

edytuj
  1. Paravicini Bagliani, s. 22

Bibliografia

edytuj
  • A. Paravicini Bagliani, Cardinali di curia e „familiae” cardinalizie. Dal 1227 al 1254, Padwa 1972, s. 21-31
  • Jean d'Abbeville