Jeżozwierz indyjski
Jeżozwierz indyjski[16] (Hystrix indica) – gatunek ssaka z rodziny jeżozwierzowatych (Hystricidae).
Hystrix indica[1] | |||||
Kerr, 1792 | |||||
Odpoczywający jeżozwierz indyjski | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Nadgromada | |||||
Gromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Infrarząd | |||||
(bez rangi) | incertae sedis | ||||
Rodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Podrodzaj | |||||
Gatunek |
jeżozwierz indyjski | ||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[15] | |||||
Taksonomia
edytujGatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1792 brytyjski przyrodnik Robert Kerr nadając mu nazwę Hystrix cristata indica[2]. Holotyp pochodził z Indii[17].
Hystrix indica należy do podrodzaju Hystrix[18]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[18].
Etymologia
edytujZasięg występowania
edytujJeżozwierz indyjski występuje w zachodniej i południowej Azji, od wschodniej części Morza Śródziemnego (południowa Turcja, Syria, Liban, Jordania i Izrael) i Półwyspu Arabskiego, na północny wschód do Kaukazu Południowego, skrajnie południowej Rosji (Dagestan), Uzbekistanu, Kirgistanu i południowego Kazachstanu oraz na południe przez Afganistan do Iranu, Pakistanu, południowego Nepalu, większości subkontynentu indyjskiego i na Sri Lance[18].
Morfologia
edytujDługość ciała (bez ogona) 455–930 mm, długość ogona 60–170 mm, długość ucha 40–47 mm, długość tylnej stopy 95–104 mm; masa ciała 8–27 kg[21]. Ubarwienie brunatne, na grzbiecie i ogonie występują długie kolce.
Ekologia
edytujJeżozwierz indyjski jest dość tolerancyjnym gatunkiem – może zamieszkiwać różnorodne środowiska, takie jak góry, sawannę, scrub i lasy. Zamieszkuje skaliste tereny, żywi się roślinami.
Przypisy
edytuj- ↑ Hystrix indica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b R. Kerr: The animal kingdom, or zoological system, of the celebrated Sir Charles Linnæus. containing a complete systematic description, arrangement, and nomenclature, of all the known species and varieties of the mammalia, or animals which give suck to their young. Class I, Mammalia. Edinburgh: A. Strahan, and T. Cadell, London, and W. Creech, 1792, s. 213. (ang.).
- ↑ W.H. Sykes. Catalogue of the Mammalia of Dukhun (Deccan); with Observations on their Habits, &c., and Characters of New Species. „Proceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London”. 1, s. 103, 1831. (ang.).
- ↑ J.F. von Brandt. Mammalium rodentium exoticorum novorum vel minus rite cognitorum musei academici zoologici descriptiones et icones. „Mémoires de l’Académie impériale des sciences de St.-Pétersbourg”. Sixième série. 3 (2), s. 359, 1835. (łac.).
- ↑ E. Blyth. Report on the Mammalia and more remarkable species of birds inhabiting Ceylon. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 20, s. 171, 1851. (ang.).
- ↑ P.L. Sclater. Description of a new species of Indian porcupine. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1865 (2), s. 353, 1865. (ang.).
- ↑ Müller 1911 ↓, s. 117.
- ↑ Müller 1911 ↓, s. 121.
- ↑ Müller 1911 ↓, s. 122.
- ↑ Müller 1911 ↓, s. 123.
- ↑ Müller 1911 ↓, s. 126.
- ↑ R.Ch. Wroughton. Some new Indian mammals. „The journal of the Bombay Natural History Society”. 21 (3), s. 771, 1912. (ang.).
- ↑ F. Müller. Beiträge zur Kenntnis der Stachelsehweine Asiens, insbesondere Palästinas. II. „Sitzungsberichte der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin”. Jahrgang 1919, s. 67, 1919. (niem.).
- ↑ F. Müller. Beitrage zur Kenntnis der Stachelschweine Asiens, insbesondere Palastinas. III. „Zoologischer Anzeiger”. 51, s. 198, 1920. (niem.).
- ↑ G. Amori i inni, Hystrix indica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-3 [dostęp 2022-03-11] (ang.).
- ↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 286. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Hystrix (Hystrix) indica. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-03-11].
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 544. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 345, 1904. (ang.).
- ↑ indica, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-03-11] (ang.).
- ↑ E. Barthelmess: Family Hystricidae (Old World Porcupines). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 328–329. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
Bibliografia
edytuj- F. Müller. Beiträge zur Kenntnis der Stachelschweine Asiens, insbesondere Palästinas. I. „Sitzungsberichte der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin”. Jahrgang 1911, s. 110–129, 1911. (niem.).