Jaskier wielokwiatowy
Jaskier wielokwiatowy (Ranunculus polyanthemos L.) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w Europie, Azji Zachodniej i Środkowej oraz na Syberii[4][5].
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
jaskier wielokwiatowy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Ranunculus polyanthemos L. Sp. Pl. 554 1753[3] | |||
Synonimy | |||
|
Rozmieszczenie geograficzne
edytujRośnie naturalnie w Europie, Azji Zachodniej i Środkowej oraz na Syberii. Został zaobserwowany we Francji, Belgii, Holandii, Danii, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Niemczech, Polsce, na Ukrainie (wliczając Krym), Słowacji, Węgrzech, w Czechach, Austrii, Serbii, Rumunii, Bułgarii, Albanii, Grecji, Turcji, Rosji (w Republice Ałtaju, Republice Buriacji, Republice Karelii, Republice Tuwy, Kraju Ałtajskim, Kraju Krasnojarskim, Kraju Zabajkalskim oraz w obwodach irkuckim, kemerowskim, kurgańskim, murmańskim, nowosybirskim, omskim oraz tiumeńskim), Kazachstanie, Kirgistanie oraz Chinach (północno-zachodnia część regionu autonomicznego Sinciang)[4].
We Francji spotykany jest w północno-wschodniej jej części. Został zaobserwowany w departamentach Aisne, Ardeny, Aube, Côte-d’Or, Eure, Marna, Górna Marna, Meurthe i Mozela, Moza, Orne, Pas-de-Calais, Dolny Ren, Górny Ren, Sekwana Nadmorska, Sekwana i Marna oraz Yonne[6]. W Niemczech spotykany jest głównie w północnej części tego państwa. W Turyngii, Saksonii-Anhalt, Saksonii i Dolnej Saksonii występuje powszechnie lub jest rozproszony, natomiast rzadko spotykany jest w północno-wschodniej części kraju, a w Szlezwiku-Holsztynie, wzdłuż Łaby oraz w Nadrenii Północnej-Westfalii spotykany jest bardzo rzadko[7]. W Polsce występuje na obszarze całego kraju, jednak najczęściej jest spotykany w Małopolsce i na Wyżynie Lubelskiej[8]. W Danii najczęściej jest spotykany w jej południowo-wschodniej części – w południowej części Fionii, na południu Zelandii oraz na wyspach Lolland i Falster. Rośnie także w okolicach Kopenhagi i Kalundborga[9]. W Norwegii rośnie w południowej części kraju – na południe od Trondheim[10]. W Szwecji występuje najczęściej w jej południowej części, aż do Upplandu na północy. Rośnie także na Gotlandii. W Norrlandzie spotykany jest wzdłuż wybrzeża[11]. W Finlandii występuje głównie w południowej części kraju. Występuje powszechnie na Wyspach Alandzkich oraz w okolicach miast Turku i Savonlinna[12].
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Bylina o lekko owłosionych pędach. Dorasta do 20–65 (–80) cm wysokości[5]. Łodyga jest wyprostowana, grubsza u podstawy, zwykle bardzo rozgałęziona. Dolna jej część jest owłosiona[13].
- Liście
- Naprzemianległe. Ma od 3 do 8 liści odziomkowych. Są trójsieczne. W zarysie mają nerkowato pięciokątny kształt, złożone z segmentów romboidalnych i trójdzielnych, podzielonych na równowąskie łatki. Mierzą 3–6 cm długości oraz 4–9 cm szerokości. Są owłosione od spodu. Nasada liścia ma sercowaty kształt. Ogonek liściowy jest nagi i ma 7–14 cm długości. Liście łodygowe są wąsko klapowane[5][13].
- Kwiaty
- Są promieniste, błyszczące, zebrane po 3–4 w wierzchotki jednoramienne. Pojawiają się na szczytach pędów. Mają złotą lub jasnożółtą barwę. Dorastają do 20–30 mm średnicy. Mają 5 owalnych i owłosionych działek kielicha, które dorastają do 7 mm długości. Mają 5 odwrotnie owalnych płatków o długości 7–14 mm. Dno kwiatowe jest owłosione. Pręciki są liczne[5][13].
- Owoce
- Nagie niełupki o odwrotnie jajowatym kształcie i długości 3 mm. Tworzą owoc zbiorowy – wieloniełupkę o prawie kulistym kształcie i dorastającą do 7 mm długości[5]. Na szczycie owocu dzióbek zgięty o długości 0,5 mm[14].
- Gatunki podobne
- Jaskier gajowy (R. serpens subsp. nemorosus) różni się silnie zagiętym lub zwiniętym dzióbkiem na owocu mającym do 1,5 mm długości, dłuższymi płatkami (15–20 mm), środkową łatką liści odziomkowych szerokojajowatą[14].
Biologia i ekologia
edytujRośnie w podmokłych lasach i łąkach, na glebach wapiennych. Występuje na wysokości do 2800 m n.p.m.[5] Kwitnie od czerwca do sierpnia[14]. Jest rośliną trującą. Zawarte alkaloidy mają jednak gorzki smak, przez co nie jest zjadana przez bydło na pastwiskach[13].
Zmienność
edytujW obrębie tego gatunku oprócz podgatunku nominatywnego wyróżniono dwa podgatunki[3]:
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
- ↑ a b c Ranunculus polyanthemos L.. The Plant List, b.r.. [dostęp 2015-06-06]. (ang.).
- ↑ a b Taxon: Ranunculus polyanthemos L.. Germplasm Resources Information Network – (GRIN), b.r.. [dostęp 2015-06-06]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Ranunculus polyanthemos. Plantes & botanique, b.r.. [dostęp 2015-06-06]. (fr.).
- ↑ Ranunculus polyanthemoides Boreau, 1857. Inventaire National du Patrimoine Naturel, b.r.. [dostęp 2015-05-31]. (fr.).
- ↑ Ranunculus polyanthemos L. (Vielblütiger Hahnenfuß). Flora von Deutschland – Eine Bilder-Datenbank, b.r.. [dostęp 2015-05-31]. (niem.).
- ↑ Mapa występowania – jaskier wielokwiatowy (Ranunculus polyanthemos). Atlas Roślin, b.r.. [dostęp 2015-05-31]. (pol.).
- ↑ Mangeblomstret ranunkel Ranunculus polyanthemos L. ssp. polyanthemos. DMU, b.r.. [dostęp 2015-05-31]. (duń.).
- ↑ Krattsoleie Art Ranunculus polyanthemos [online], Artsdatabanken [dostęp 2016-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-26] (norw.).
- ↑ Backsmörblomma. Den virtuella floran, b.r.. [dostęp 2015-05-31]. (szw.).
- ↑ Aholeinikki (Ranunculus polyanthemos). Kasviatlas, b.r.. [dostęp 2015-05-31]. (fiń.).
- ↑ a b c d Multiflowered Buttercup. LuontoPortti / NatureGate 2015, b.r.. [dostęp 2015-05-31]. (ang.).
- ↑ a b c Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 167. ISBN 83-0114342-8.
- ↑ a b Ranunculus polyanthemos. Alpine Garden Society, b.r.. [dostęp 2015-05-31]. (ang.).
- BioLib: 38403
- EoL: 2903831
- EUNIS: 176780
- Flora of China: 242000689
- Flora of North America: 242000689
- FloraWeb: 14711
- GBIF: 7277831
- identyfikator iNaturalist: 495697
- IPNI: 713553-1
- NCBI: 286974
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2527047
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:713553-1
- Tela Botanica: 55304
- identyfikator Tropicos: 27105002
- CoL: 79559