Janusz Podoski
Janusz Podoski (ur. 4 września 1898 w Łosicach, zm. 5 marca 1971 w Warszawie) – polski artysta malarz i fotografik.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 września 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 marca 1971 |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Kazimierza Podoskiego h. Junosza (zm. 1919) i Janiny z Lubowidzkich h. Topacz (zm. 1926). Brat Bohdana Podoskiego (1894–1986), sędziego, działacza politycznego i społecznego.
Ukończył gimnazjum w Kijowie. Studiował malarstwo w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych 1919–1926 pod kierunkiem Tadeusza Pruszkowskiego i Edwarda Trojanowskiego. W 1920 ochotniczo służył w Wojsku Polskim. W latach 1925–1939 członek-założyciel Bractwa św. Łukasza. W latach 30. XX wieku zaczął uprawiać fotografikę, która w latach powojennych stała się jego główną dziedziną twórczości.
Zajmował się głównie malarstwem portretowym. W roku 1938 wziął udział w tworzeniu cyklu obrazów historycznych przeznaczonych na Wystawę Światową w Nowym Jorku 1939. W latach 1938–1939 członek Fotoklubu Warszawskiego.
Po wojnie (od 1947) członek-założyciel Związku Polskich Artystów Fotografików – nr. legitymacji 7.
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B18-8-15)[1].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Złoty Krzyż Zasługi (11 lipca 1955)[2]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[3]
Przypisy
edytuj- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-11-02].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
Bibliografia
edytuj- Jan Zamoyski: Łukaszowcy: Malarze i malarstwo Bractwa św. Łukasza, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989, ISBN 83-221-0436-7.
- Fotografowie 1946–2006. Słownik biograficzny fotografów polskich, ISBN 83-916405-8-2.