Janusz Palikot
Janusz Marian Palikot (ur. 26 października 1964 w Biłgoraju[3]) – polski polityk i przedsiębiorca związany m.in. z branżą napojów alkoholowych, z wykształcenia filozof. Poseł na Sejm V, VI i VII kadencji, założyciel partii Ruch Palikota, przekształconej w Twój Ruch. Kandydat w wyborach prezydenckich w 2015.
Janusz Palikot w 2015 | |
Data i miejsce urodzenia |
26 października 1964 |
---|---|
Przewodniczący Ruchu Palikota | |
Okres |
od 1 czerwca 2011 |
Przynależność polityczna | |
Przewodniczący Twojego Ruchu[1] | |
Okres |
od 6 października 2013 |
Przynależność polityczna | |
Następca |
Marzenna Karkoszka, Kamil Żebrowski |
Przewodniczący Klubu Poselskiego Twojego Ruchu | |
Okres |
od 8 listopada 2011[2] |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujRodzina i wykształcenie
edytujJego matka Czesława przeżyła pobyt w obozie koncentracyjnym na Majdanku[4], po wojnie była zastępczynią dyrektora w zakładach metalowych, należała do PZPR; zmarła w 2013[5]. Jego ojciec Marian również był członkiem PZPR, wystąpił z partii w 1982 po tym, jak jego syn był represjonowany w związku z działalnością opozycyjną; zm. w 1992[6][7].
Janusz Palikot uczył się w I Liceum Ogólnokształcącym w Biłgoraju[8]. Przeniósł się następnie do L Liceum Ogólnokształcącego im. Ruy Barbosy w Warszawie, którego został absolwentem[9]. Później studiował na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[10]. Jest absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego, na którym obronił pracę magisterską dotyczącą Krytyki czystego rozumu Immanuela Kanta[11], której promotorem był Marek Siemek[12]. W okresie studiów zajął się handlem, a na początku lat 90. prowadzeniem działalności gospodarczej.
Działalność zawodowa
edytujW latach 1987–1989 był pracownikiem naukowym Instytutu Filozofii Polskiej Akademii Nauk[13].
W 1989 utworzył zakład produkujący palety, które eksportował do krajów Europy Zachodniej[14]. W 1990 utworzył produkującą wina musujące firmę „Ambra”, w której przez jedenaście lat zajmował stanowisko prezesa zarządu. Po sprzedaży udziałów w tym przedsiębiorstwie założył następną spółkę Jabłonna, poprzez którą kontrolował Polmos Lublin, produkujący m.in. wódkę Żołądkową Gorzką. Akcje Polmosu sprzedał w 2006 po wprowadzeniu spółki na giełdę[15].
Był także współwłaścicielem wydawnictwa słowo/obraz terytoria. Do 2005 pełnił funkcję wiceprezesa Polskiej Rady Biznesu i Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych, zasiadał w Komisji Trójstronnej. Był większościowym udziałowcem spółki Ozon Media[15], w latach 2005–2006 wydającej tygodnik „Ozon”.
W 2018 kupił od Marka Jakubiaka Browar Tenczynek w Tenczynku koło Krzeszowic[16]. Założyciel spółki Alembik Polska, a także właściciel sieci restauracji z własnymi destylarniami, łączących produkcję alkoholu, wypiek pieczywa i przygotowywanie przekąsek. Inicjator licznych akcji crowdfundingowych (m.in. na produkcję piwa bezalkoholowego, piw leżakowanych i wódki kraftowej); do 2021 pozyskał w ten sposób około 20 mln zł[17]. W 2020 wraz z Kubą Wojewódzkim założył spółkę Przyjazne Państwo, zajmującą się produkcją alkoholi i napojów bezalkoholowych z dodatkiem CBD[18].
Działalność polityczna
edytujW czerwcu 2005 ogłosił dołączenie do regionalnych struktur Platformy Obywatelskiej w Lublinie. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku wystartował do Sejmu z listy PO, zdobył 26 275 głosów i uzyskał mandat poselski. W sprawie domniemanego finansowania jego kampanii wyborczej przez podstawionych ludzi, w tym emerytów i studentów w Prokuraturze Okręgowej w Radomiu było prowadzone śledztwo, zostało ono umorzone w 2009[19], a następnie wznowione[20]. Był członkiem prezydium Klubu Parlamentarnego PO oraz Komisji Kultury i Środków Przekazu.
W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 44 186 głosów. W VI kadencji został członkiem Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej, do 2009 kierował Komisją Nadzwyczajną do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji „Przyjazne Państwo”, następnie został jej wiceprzewodniczącym, a w październiku 2009 ponownie przewodniczącym (po roku został ponownie odwołany). W tym samym miesiącu wybrany został na wiceprzewodniczącego Klubu Parlamentarnego Platformy Obywatelskiej (funkcję tę pełnił do sierpnia 2010).
W październiku 2010 podczas kongresu założycielskiego Stowarzyszenia „Ruch Poparcia Palikota” zapowiedział rezygnację z członkostwa w PO, w związku z planami założenia własnej partii politycznej oraz złożenie mandatu poselskiego w grudniu 2010[21]. Z członkostwa w klubie i partii zrezygnował jednak już 6 października[22], natomiast mandat poselski złożył ostatecznie 10 stycznia 2011[23], dzień po przekazaniu legitymacji poselskiej na licytację WOŚP[24].
18 października 2010 zostało zarejestrowane stowarzyszenie RPP[25], a 4 dni później – partia Ruch Poparcia[26]. W związku z możliwością wykreślenia tej ostatniej z ewidencji partii politycznych, z powodu niezłożenia sprawozdania finansowego, złożył wniosek o rejestrację nowej partii Ruch Palikota, która została wpisana do ewidencji 1 czerwca 2011[27]. 2 lipca 2011 został wybrany na przewodniczącego tej partii[28].
W wyborach w 2011 kierowana przez niego partia zajęła 3. miejsce. Janusz Palikot ponownie uzyskał mandat poselski, startując w okręgu warszawskim i otrzymując 94 811 głosów[29]. Został następnie wybrany na przewodniczącego KP Ruchu Palikota w Sejmie VII kadencji. W 2013 wspólnie z Aleksandrem Kwaśniewskim i Markiem Siwcem założył ruch Europa Plus[30], który stał się stowarzyszeniem i koalicją kilku lewicowych i centrowych ugrupowań politycznych (po wyborach europejskich w 2014, w których nie osiągnęła progu, przestała ona istnieć). W październiku 2013 na nadzwyczajnym kongresie Ruch Palikota przekształcił się w ugrupowanie Twój Ruch[31], a Janusz Palikot został przewodniczącym nowej formacji.
14 grudnia 2014 zadeklarował start w wyborach prezydenckich w 2015 jako kandydat Twojego Ruchu[32]. 11 lutego 2015 został zarejestrowany jego komitet wyborczy[33]. 5 marca 2015 Janusz Palikot poinformował o rozwiązaniu (poprzedniego dnia) klubu poselskiego Twojego Ruchu i powołaniu na jego miejsce koła poselskiego Ruch Palikota[34]. W przeprowadzonych 10 maja 2015 wyborach zajął 7. miejsce wśród 11 kandydatów, zdobywając 211 242 głosy, co stanowiło 1,42% głosów ważnych[35]. Przed drugą turą głosowania nie poparł żadnego kandydata.
Na kongresie TR 20 czerwca tego samego roku ponownie został wybrany na przewodniczącego partii, przy czym w wyniku zmiany statutu objął parytetowe przewodnictwo wraz z Barbarą Nowacką[36] (która niespełna dwa lata później odeszła z ugrupowania). 11 września 2015 zrzekł się mandatu poselskiego[37], umożliwiając jego objęcie przez Andrzeja Dołeckiego. W wyborach parlamentarnych z 25 października 2015 ponownie kandydował do Sejmu jako lider lubelskiej listy wyborczej Zjednoczonej Lewicy[38], nie uzyskując mandatu. W grudniu 2017 zadeklarował zakończenie działalności politycznej[39]. 2 marca 2019 zakończył pełnienie funkcji przewodniczącego TR[40].
Postępowanie karne
edytuj3 października 2024 wraz z dwoma wspólnikami został zatrzymany przez funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego w związku ze śledztwem dotyczącym niekorzystnego rozporządzenia mieniem na szkodę około 5 tys. osób i na kwotę blisko 70 mln zł[41]. Janusz Palikot nie przyznał się do zarzucanych mu czynów[42]. W związku z tymi zarzutami został tymczasowo aresztowany na dwa miesiące[43]. Tymczasowe aresztowanie zostało przedłużone 29 listopada 2024 na kolejny miesiąc[44], a 30 grudnia 2024 na dalsze 3 miesiące przy jednoczesnym umożliwieniu wpłacenia poręczenia majątkowego w kwocie 2 mln zł do końca stycznia 2025[45].
Wystąpienia publiczne i wypowiedzi
edytujW kwietniu 2007 podczas konferencji programowej PO wystąpił w koszulce z napisami „jestem gejem”, „jestem z SLD”. Argumentował, iż chciał w ten sposób ukazać rolę, jaką odgrywać powinna Platforma we współczesnej polityce; jego zdaniem priorytetowym celem partii powinna być obrona mniejszości i „słabych”[46]. 24 kwietnia 2007 podczas konferencji prasowej, poświęconej sprawie lubelskich policjantów oskarżonych o zgwałcenie i molestowanie seksualne kobiet zatrzymywanych w lubelskiej komendzie policji, przemawiał, trzymając w jednej ręce silikonowego penisa, a w drugiej atrapę pistoletu[47], tłumacząc, iż według niego były to ówczesne symbole prawa i sprawiedliwości w Polsce oraz symbole policji w Lublinie[48][49].
22 lipca 2008 podczas programu Magazyn 24 godziny w TVN24 powiedział: „Ja uważam prezydenta Lecha Kaczyńskiego za chama”. Po tych słowach zostało wszczęte postępowanie sprawdzające w sprawie ewentualnego znieważenia[50], które zostało prawomocnie umorzone[51].
W kwietniu 2010 Sąd Rejonowy w Lublinie ukarał go grzywną w wysokości 1200 zł m.in. za wykroczenie spożywania alkoholu w miejscu publicznym podczas happeningu na lubelskim rynku[52].
Stylistyka niektórych jego wypowiedzi doprowadziła do powstania określenia „palikotyzacja” (polityki, życia publicznego), stanowiącego – według osób używających tego pojęcia – pejoratywne określenie na postępującą wulgaryzację lub upotocznienie języka wypowiedzi publicznych oraz stosowanie niekonwencjonalnych rekwizytów lub stylów zachowań w publicznych wystąpieniach. Spośród osób publicznych terminu tego użył na swoim blogu Grzegorz Napieralski[53]. Od tego czasu termin ten bywał używany przez polityków i w różnych mediach[54][55].
Życie prywatne
edytujBył żonaty z Marią Nowińską, z którą ma dwóch synów: Emila i Aleksandra. Po rozwodzie zawarł związek małżeński z Moniką Kubat, z którą ma syna Franciszka i córkę Zofię. W 2008 dubbingował postać Sir Brie w filmie Łowcy smoków[56]. Deklaruje się jako ateista[57], w 2012 dokonał apostazji[58].
Wyniki wyborcze
edytujWybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2005 | Platforma Obywatelska | Sejm V kadencji | nr 6 | 26 275 (6,62%) [59] | |
2007 | Sejm VI kadencji | 44 186 (8,81%) [60] | |||
2011 | Ruch Palikota | Sejm VII kadencji | nr 19 | 94 811 (9,32%) [29] | |
2015 | KW Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Janusza Palikota |
Prezydent RP | – | 211 242 (1,42%) [61] | |
2015 | Zjednoczona Lewica | Sejm VIII kadencji | nr 6 | 15 115 (3,10%) [38] |
Odznaczenia i wyróżnienia
edytujW 2000 prezydent RP Aleksander Kwaśniewski, za zasługi w działalności na rzecz rozwoju polskiej gospodarki, odznaczył go Złotym Krzyżem Zasługi[62].
W 2005 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[63].
W 2008 wyróżniono go tytułem honorowego obywatela Biłgoraja.
Publikacje
edytuj- 2003: Myśli o nowoczesnym biznesie (wspólnie z Krzysztofem Obłojem), ISBN 83-89405-26-1.
- 2007: Płoną koty w Biłgoraju (wywiad rzeka przeprowadzony przez Artura Sporniaka i Jana Strzałkę), ISBN 978-83-7453-699-8.
- 2008: Poletko Pana P., ISBN 978-83-7453-861-9.
- 2009: Janusz Palikot, Pop-polityka, ISBN 978-83-7453-926-5.
- 2010: Ja Palikot (wywiad rzeka przeprowadzony przez Cezarego Michalskiego), ISBN 978-83-7700-001-4.
- 2011: Kulisy Platformy (wywiad rzeka przeprowadzony przez Annę Wojciechowską), ISBN 978-83-7700-026-7.
- 2014: Zdjąć Polskę z krzyża, ISBN 978-83-280-0959-2.
- 2015: Janusz Palikot. Wszystko jest możliwe. Biografia, ISBN 978-83-7453-296-9.
- 2017: Nic-nic Ontologia na marginesach Leśmiana, ISBN 978-83-939-7997-4.
- 2020: Piwo i dobre jedzenie, ISBN 978-83-745-3422-2.
- 2022: Zapiski z Marakeszu, ISBN 978-83-786-6581-6.
- 2022: Gruzińskie, ISBN 978-83-786-6454-3.
- 2022: Wenecjowanie, ISBN 978-83-786-6574-8.
- 2023: Stany amerykańskie, ISBN 978-83-786-6463-5.
- 2024: Kulisy biznes-show, czyli jak wydałem 220 mln, ISBN 978-83-936-3711-9.
Przypisy
edytuj- ↑ Od 20 czerwca 2015 do 11 czerwca 2017 współprzewodniczący.
- ↑ Do 9 października 2013 jako przewodniczący KP Ruchu Palikota.
- ↑ Palikot Janusz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-09-15] .
- ↑ Tomasz Kwaśniewski: O, o – Marian. wysokieobcasy.pl, 5 października 2011. [dostęp 2024-02-02].
- ↑ Zmarła Czesława Emilia Palikot, mama Janusza Palikota. wp.pl, 20 października 2013. [dostęp 2013-10-28].
- ↑ Magdalena Brożko: Kim jest Janusz Palikot?. bilgoraj.pl, 1 grudnia 2006. [dostęp 2012-04-06].
- ↑ Palikot: Lech Kaczyński w 1979 r. był marksistą. wprost.pl, 2 maja 2009. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ Janusz Palikot – Poseł na Sejm RP. bilgoraj.pl. [dostęp 2024-02-01].
- ↑ Znani absolwenci. L Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Integracyjnymi im. Ruy Barbosy w Warszawie. [dostęp 2021-05-25].
- ↑ Dlaczego KUL i dlaczego filozofia (1983–1985). W: Janusz Palikot: Wszystko jest możliwe: biografia. Gdańsk: słowo/obraz terytoria, 2015, s. 19–20. ISBN 978-83-7453-296-9.
- ↑ Uniwersytet Warszawski i PAN. W: Janusz Palikot: Wszystko jest możliwe: biografia. Gdańsk: słowo/obraz terytoria, 2015, s. 30. ISBN 978-83-7453-296-9.
- ↑ Uniwersytet Warszawski i PAN. W: Janusz Palikot: Wszystko jest możliwe: biografia. Gdańsk: słowo/obraz terytoria, 2015, s. 29. ISBN 978-83-7453-296-9.
- ↑ Janusz Palikot. mamprawowiedziec.pl. [dostęp 2015-04-24].
- ↑ Jak zostać milionerem, czyli krótka historia Palikota. tvn24bis.pl, 13 października 2011. [dostęp 2020-02-15].
- ↑ a b Janusz Palikot. „Ludzie Wprost”. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ Jacek Brzuszkiewicz. Oferuję dziesięć procent zysku. Rozmowa z Januszem Palikotem. „Gazeta Wyborcza”. „Mój Biznes”, s. 6, 4 sierpnia 2020.
- ↑ Palikot w niecałe trzy tygodnie zebrał 4,5 mln zł. Będzie rozwijał sieć lokalnych destylarni. forbes.pl, 25 października 2021. [dostęp 2022-01-04].
- ↑ Natalia Kurpiewska: Nowy „konopny” biznes Janusza Palikota i Kuby Wojewódzkiego. Znamy szczegóły. xmoney.pl, 21 października 2020. [dostęp 2022-01-04].
- ↑ Andrzej Stankiewicz, Grzegorz Indulski, Piotr Śmiłowicz. Gorąca kasa Palikota. „Newsweek Polska”. 2009 (19), s. 25–27, 2009-05-10. Warszawa: Axel Springer Polska. ISSN 1642-5685.
- ↑ Finansowanie kampanii Palikota pod lupą śledczych. money.pl, 3 marca 2010. [dostęp 2011-12-23].
- ↑ Palikot: 6 grudnia odchodzę z PO, zakładam swoją partię. 24kurier.pl, 2 października 2010. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ Janusz Palikot: Składam rezygnację. palikot.blog.onet.pl, 6 października 2010. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 6, poz. 63.
- ↑ Palikot przed kamerami oddaje legitymację poselską na aukcję WOŚP. gazeta.pl, 9 stycznia 2011. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ Ruch Poparcia Palikota oficjalnie zarejestrowany. polskatimes.pl, 18 października 2010. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ Janusz Palikot: Ruch Poparcia zarejestrowany!. palikot.blog.onet.pl, 5 listopada 2010. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ Ruch Palikota zarejestrował się. Ponownie. tvn24.pl, 1 czerwca 2011. [dostęp 2020-02-15].
- ↑ Zakładał partię, teraz wybrali go przewodniczącym. wp.pl, 2 lipca 2011. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2016-03-17].
- ↑ Ludzie. europaplus.org.pl. [dostęp 2013-07-05].
- ↑ To już oficjalne. Z Ruchu Palikota – Twój Ruch. tvp.info, 6 października 2013.
- ↑ Janusz Palikot wystartuje w wyborach prezydenckich. Już oficjalnie.. gazeta.pl, 14 grudnia 2014. [dostęp 2015-02-22].
- ↑ Twój Ruch: Komitet Wyborczy Janusza Palikota. twojruch.eu, 11 lutego 2015. [dostęp 2015-02-22].
- ↑ Janusz Palikot powołał Koło Poselskie Ruch Palikota. twojruch.eu, 5 marca 2015. [dostęp 2015-02-03].
- ↑ Dz.U. z 2015 r. poz. 650.
- ↑ Barbara Nowacka współprzewodniczącą Twojego Ruchu. tvn24.pl, 20 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-20].
- ↑ M.P. z 2018 r. poz. 667.
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2016-03-17].
- ↑ „Podjąłem tę decyzję, aby ostatecznie rozstać się z polityką”. tvn24.pl, 31 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-31].
- ↑ Nowi współprzewodniczący Twojego Ruchu. twojruch.eu, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-04].
- ↑ Janusz Palikot zatrzymany przez CBA. Znamy szczegóły. onet.pl, 2024-10-03. [dostęp 2024-10-03].
- ↑ Janusz Palikot nie przyznaje się do winy. Pełnomocnik przekazał informacje. pap.pl, 2024-10-04. [dostęp 2024-11-09].
- ↑ Krystian Winogrodzki: Janusz Palikot ma problem z kaucją, czas ucieka. „Sytuacja wygląda źle”. wprost.pl, 13 października 2024. [dostęp 2024-10-27].
- ↑ Sąd zdecydował w sprawie aresztu dla Palikota. businessinsider.com.pl, 29 listopada 2024. [dostęp 2024-12-09].
- ↑ Sprawa Janusza Palikota. Biznesmen na dłużej pozostanie w areszcie. polskieradio24.pl, 30 grudnia 2024. [dostęp 2024-12-30].
- ↑ „PO powinna bronić gejów, Żydów i ludzi z SLD”. interia.pl, 14 kwietnia 2007. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ Skandalista i milioner Janusz Palikot. rp.pl, 4 stycznia 2008. [dostęp 2018-08-24].
- ↑ Palikot z silikonowym penisem w ręce. interia.pl, 24 kwietnia 2007. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ Rafał Zakrzewski: Cała prawda o sztucznym penisie Palikota. wyborcza.pl, 4 czerwca 2010. [dostęp 2024-12-09].
- ↑ Palikot znieważył prezydenta?. onet.pl, 23 lipca 2008. [dostęp 2014-08-31].
- ↑ Palikot nie znieważył prezydenta. newsweek.pl, 9 lutego 2009. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ Palikot skazany za happening z „małpkami”. wp.pl, 26 kwietnia 2010. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ Grzegorz Napieralski: Palikotyzacja Platformy Obywatelskiej postępuje z siłą huraganu. napieralski.blog.onet.pl, 27 lipca 2008. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ Konrad Żelazowski: Burdel, wieprze i Belzebub – świat oczami pewnego posła. wp.pl, 15 grudnia 2008. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ Tomasz Lis. Pali-hipokryci. „Gazeta Wyborcza”, 14 stycznia 2009.
- ↑ Janusz Palikot w bazie Filmweb. [dostęp 2011-10-13].
- ↑ Palikot tłumaczy się z „jak Boga kocham”. „To wyrażenie z języka potocznego”. tvn24.pl, 2 października 2014. [dostęp 2016-10-06].
- ↑ Janusz Palikot odchodzi z Kościoła Katolickiego. wp.pl, 19 maja 2012. [dostęp 2012-05-19].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2016-03-17].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2016-03-17].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2016-03-17].
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 13, poz. 264.
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].
Linki zewnętrzne
edytuj- Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2013-07-05].