Wikipedia

Andrzej Stankiewicz (dziennikarz)

polski dziennikarz
Ten artykuł dotyczy dziennikarza. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Andrzej Stankiewicz (ur. 1974 w Grójcu[1]) – polski dziennikarz, dziennikarz śledczy, publicysta społeczno-polityczny; laureat nagrody MediaTory (2011) i Grand Press (2017, 2018); w latach 1997–2007 i 2013–2016 dziennikarz dziennika „Rzeczpospolita”, w latach 2007–2012 i ponownie od 2023 dziennikarz tygodnika „Newsweek Polska”, w latach 2012–2013 dziennikarz tygodnika „Wprost”; od 2020 zastępca redaktora naczelnego portalu internetowego Onet.pl.

Andrzej Stankiewicz
Data i miejsce urodzenia

1974
Grójec

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Cytaty w Wikicytatach

Życiorys

edytuj

Wychowywał się we wsi Belsk Duży k. Grójca. Jego matka była pielęgniarką[2]. Ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego[3][4]. Dziennikarz „Rzeczpospolitej” (1997–2007, ponownie od marca 2013 do 2016), „Newsweek Polska” (2007–2012, ponownie od stycznia 2023), „Wprost” (2012–2013)[5][6][7]. Jego opinie ukazują się także w „Super Expressie”[8]. Po odejściu z „Rzeczpospolitej” od września 2016 jest komentatorem serwisu Onet.pl[9], a od 2017 również „Tygodnika Powszechnego”[10][11].

Przed publicystyką zajmował się dziennikarstwem śledczym[12]. Jako publicysta poza Onetem i Tygodnikiem Powszechnym występuje w audycjach radiowych – „Komentatorzy” w Tok FM, w porannym paśmie Polskiego Radia 24, w porannych audycjach mazowieckiego kanału Polskiego Radia – RDC. Był również prowadzącym w programie „Polityka z Plusem” w Radio Plus”[13]. W telewizji jest częstym gościem „Loży Prasowej” w TVN24[14]. Był stałym komentatorem w programie Antysalon Ziemkiewicza.

20 lipca 2020 został zastępcą redaktora naczelnego Onetu[15]. Od marca 2021, co niedzielę na antenie Radia Zet prowadzi program Siódmy dzień tygodnia, a audycja jest także dostępna za pośrednictwem głównej strony Onetu oraz na portalu Facebook[16] (przy czym od września 2022 do lipca 2023 był to Szósty dzień tygodnia emitowany w sobotę[17]). Wspólnie z Agnieszką Burzyńską prowadził w Onecie podcast Stan po Burzy; od 2022 roku Andrzej Stankiewicz oraz Dominika Długosz, Kamil Dziubka i Beata Lubecka współprowadzą program o nazwie Stan wyjątkowy[18]. Od połowy stycznia 2023 roku ponownie wrócił w charakterze felietonisty do tygodnika „Newsweek Polska”[19].

Publikacje

edytuj
  • Zbigniew Ziobro. Historia prawdziwa (2007, współautor Piotr Śmiłowicz)
  • Donald Tusk. Droga do władzy (2008, współautor Piotr Śmiłowicz)
  • Biblia dziennikarstwa (2010, współautor)
  • Kukiz: Grajek, który został graczem (2015, współautor)
  • Wałęsa. Zdrajca czy bohater. Niedokończona rewolucja (2016, współautor Dariusz Wilczak)

Nagrody i nominacje

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Andrzej Stankiewicz, Piotr Śmiłowicz: Donald Tusk. Droga do władzy. Warszawa: Axel Springer Polska, 2008. ISBN 978-83-7558-335-9.
  2. ↑ Komentując w TVN24 z dr Anną Materską – Sosnowską wystąpienie przedwyborcze prezydenta Dudy w Końskich, powoływał się kilkukrotnie na swój życiorys. TVN24 – „Dzień po dniu”, 6 lipca 2020.
  3. ↑ Andrzej Stankiewicz. rp.pl. [dostęp 2015-12-04].
  4. ↑ Rozmowa dnia – 21 marca 2013. sdp.pl. [dostęp 2015-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
  5. ↑ Andrzej Stankiewicz odchodzi z „Newsweeka”. press.pl, 2012-03-16. [dostęp 2015-12-04].
  6. ↑ Andrzej Stankiewicz, Piotr Śmiłowicz i Ryszard Petru – w tygodniku WPROST. media.pmpg.pl, 2012-03-15. [dostęp 2015-12-04].
  7. ↑ Małgorzata Wyszyńska: Andrzej Stankiewicz dziennikarzem Rzeczpospolitej. press.pl, 2013-03-06. [dostęp 2015-12-04].
  8. ↑ Andrzej Stankiewicz – publikacje na stronie „Super Expressu”. se.pl. [dostęp 2015-12-04].
  9. ↑ Andrzej Stankiewicz w zespole Onet Wiadomości. onet.pl, 2016-08-29. [dostęp 2016-09-11].
  10. ↑ Tygodnik Powszechny – Redakcja. [dostęp 2018-01-02].
  11. ↑ Artykuły Andrzeja Stankiewicza w Tygodniku Powszechnym. [dostęp 2018-01-02].
  12. ↑ Jakie dziennikarstwo śledcze. sdp.pl, 2012-05-30. [dostęp 2015-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
  13. ↑ Polityka z Plusem – Program – Przeboje Z Nutą Nostalgii * radioplus.pl [online] [dostęp 2017-06-14] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-16].
  14. ↑ Loża prasowa [online], tvn24.pl [dostęp 2024-01-18] (pol.).
  15. ↑ Andrzej Stankiewicz zastępcą redaktora naczelnego Onetu, Paweł Ławiński pierwszym wicenaczelnym [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-07-20] (pol.).
  16. ↑ Andrzej Stankiewicz poprowadzi „7. Dzień Tygodnia w Radiu ZET”, emisja także w Onecie [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2021-03-09] (pol.).
  17. ↑ Andrzej Stankiewicz w Radiu ZET poprowadzi w soboty „6. dzień tygodnia”. Do zespołu dołącza Bogdan Rymanowski. wirtualnemedia.pl. [dostęp 2022-10-01].
  18. ↑ Koniec podcastu „Stan po Burzy” w Onecie. W zamian nowy cykl „Stan wyjątkowy”. Press.pl, 2022-09-01. [dostęp 2022-10-01].
  19. ↑ x, Andrzej Stankiewicz kolejnym felietonistą „Newsweeka” [online], wirtualnemedia.pl, 17 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-17] (pol.).
  20. ↑ Nagrody SDP 2007. sdp.pl. [dostęp 2022-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-10)]. (pol.).
  21. ↑ Gala 2011. Finał piątej edycji MediaTorów. mediatory.pl. [dostęp 2015-12-04].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Andrzej_Stankiewicz_(dziennikarz)&oldid=73478407”