Jan Wieczorek (lekkoatleta)
Jan Wieczorek (ur. 17 maja 1900 w Wólce Brzezińskiej, zm. 9 marca 1951 w Łodzi[1]) – polski lekkoatleta, mistrz i rekordzista Polski.
Jan Wieczorek na Mistrzostwach Polski w dziesięcioboju w Wilnie 1931 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
17 maja 1900 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 marca 1951 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera sportowa
edytujBył wszechstronnym lekkoatletą. Zdobywał mistrzostwo Polski w pięcioboju w 1930, 1931 i 1932, w dziesięcioboju w 1930 i 1932 oraz w biegu na 110 m przez płotki w 1934. Był wicemistrzem Polski w skoku o tyczce w 1928 i 1929, w pięcioboju w 1927, 1933 i 1935 oraz w dziesięcioboju w 1928, 1929, 1931 i 1934, a także brązowym medalistą w skoku o tyczce w 1927 i w biegu na 110 m przez płotki w 1932, 1933 i 1935[2].
Był również halowym mistrzem Polski w biegu na 50 m przez płotki w 1935, wicemistrzem w skoku w dal w 1935 oraz brązowym medalistą na 50 m przez płotki w 1933 i 1934 oraz w skoku w dal w 1933[3].
Był rekordzistą Polski w biegu na 110 m przez płotki (15,5 s 14 października 1934 w Wilnie) oraz w pięcioboju (3828,77 p 13 sierpnia 1932 w Wilnie)[1].
W latach 1928–1934 startował w siedmiu meczach reprezentacji Polski (12 startów), bez zwycięstw indywidualnych[4].
Rekordy życiowe Wieczorka[1]:
Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
---|---|---|
bieg na 60 m | 24 lipca 1933, Wilno | 7,0 |
bieg na 100 m | 27 sierpnia 1933, Wilno | 10,9 |
bieg na 200 m | 13 sierpnia 1932, Wilno | 23,4 |
bieg na 400 m | 28 maja 1932, Wilno | 53,2 |
bieg na 110 m przez płotki | 14 października 1934, Wilno | 15,5 |
bieg na 400 m przez płotki | 23 września 1928, Grodno | 60,2 |
skok o tyczce | 13 sierpnia 1929, Poznań | 3,50 |
skok w dal | 13 sierpnia 1932, Wilno | 7,05 |
rzut dyskiem | 11 września 1932, Wilno | 41,94 |
rzut oszczepem | 29 kwietnia 1934, Wilno | 54,72 |
pięciobój | 23 lipca 1933, Wilno | 3832,335 |
dziesięciobój | 29 maja 1932, Wilno | 7060,34 |
Był zawodnikiem 3 pułku saperów (1922–1933) i Śmigłego Wilno (1934–1937).
Służył w 3 pułku saperów wileńskich w latach 1922–1939. W stopniu starszego sierżanta brał udział w kampanii wrześniowej. Od 1944 walczył w szeregach Ludowego Wojska Polskiego w 5 Brygadzie Saperów, a później służył w 12 Dywizji Piechoty, dochodząc do stopnia kapitana[1].
Jego wnuk Jerzy Wieczorek również był znanym lekkoatletą, medalistą mistrzostw Polski i reprezentantem Polski w biegach sprinterskich[5].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Srebrny Krzyż Zasługi (17 stycznia 1939)[6]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 233–234. ISBN 83-9136-63-9-1.
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920–2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 104, 134, 206–207 i 210–212. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Marian Rynkowski, Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 20-leciu 1919–1939. Wyniki mistrzostw Polski mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985, s. 106–108.
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 369.
- ↑ Jan Dworak. Trudny rok. „Lekkoatletyka”. XIX (6), s. 27–28, czerwiec 1974. Warszawa: RSW "Prasa".
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 17, poz. 30 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
Bibliografia
edytuj- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- Marian Rynkowski, Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 20-leciu 1919–1939. Wyniki mistrzostw Polski mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 233–234. ISBN 83-9136-63-9-1.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920–2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.