Jan Stefan Wydżga
Jan Stefan Wydżga herbu Jastrzębiec (ur. około 1610 w powiecie lwowskim, zm. 6 września 1685) – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski w latach 1679-1685, biskup łucki w latach 1655-1659, biskup warmiński w latach 1659-1679, kanclerz wielki koronny, podkanclerzy koronny, kanclerz królowej Polski Ludwiki Marii Gonzagi w 1652 roku[1], proboszcz[2] kapituły katedralnej lwowskiej w 1641 roku, opat sieciechowski w 1647 roku[3], historyk.
Prymas Polski i Litwy | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1610 | |
Data śmierci |
6 września 1685 | |
Prymas Polski i Litwy | ||
Okres sprawowania |
1679–1685 | |
Kanclerz wielki koronny | ||
Okres sprawowania |
1677–1679 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
14 maja 1655 | |
Sakra biskupia |
24 października 1655 |
Data konsekracji |
24 października 1655 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Jako senator obecny był na sejmach: 1659, 1661, 1662, 1664/1665, 1666 (I), 1668 (III), 1672 (I) i 1674 (II)[4].
Życiorys
edytujJan Wydżga pochodził spod Lwowa, był synem podsędka lwowskiego Jana i Zofii z Kiemliczów Babskiej. We Lwowie kształcił się w kolegium jezuitów, następnie w Belgii (Lowanium). Zwiedziwszy Francję i Hiszpanię udał się na wyższe studia teologiczne do Włoch. W Rzymie uzyskał doktorat z teologii. Po powrocie do kraju otrzymał kanonię, wkrótce potem prepozyturę katedralną lwowską. Był sekretarzem króla Władysława IV, a później Jana Kazimierza.
Referendarz wielki koronny w 1652 roku, mianowany sekretarzem wielkim koronnym[5]. Od 1655 był biskupem łuckim. W 1658 został kanonikiem kapituły warmińskiej, która wybrała go na biskupa warmińskiego (1659). Po abdykacji Jana II Kazimierza w 1668 roku, popierał do polskiej korony kandydaturę francuskiego księcia Wielkiego Kondeusza[6]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 5 listopada 1668 roku na sejmie konwokacyjnym[7]. Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego z województwa malborskiego w 1669 roku[8]. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa chełmińskiego w 1674 roku[9]. Jako biskup warmiński współpracował z królem Janem III Sobieskim, który mianował go w 1675 podkanclerzym, a dwa lata później kanclerzem wielkim koronnym. W roku 1679 po nagłej śmierci poprzednika został arcybiskupem gnieźnieńskim - prymasem Polski[10].
Jako biskup warmiński zrealizował wiele przedsięwzięć budowlanych: odbudowa pałacu biskupiego na wzgórzu katedralnym we Fromborku, budowa pałacu biskupiego przy zamku w Lidzbarku Warmińskim, odbudowa pomieszczeń mieszkalnych przy kolegiacie w Dobrym Mieście, budowa klasztoru bernardynów w Stoczku Klasztornym i inne.
Twórczość
edytujNajważniejsze dzieło
edytuj- Historia abo Opisanie wielu poważniejszych rzeczy, które się działy podczas wojny szwedzkiej w Krolestwie Polskim od... 1655 aż do roku 1660, brak miejsca wydania (wyd. 1662-1665); wyd. następne pt. J. S. Wydżga i jego pamiętnik..., wyd. K. W. Wójcicki, Warszawa 1852; wyd. (z rękopisu) K. W. Wójcicki Biblioteka starożytna pisarzy polskich, t. 5, Warszawa 1854, s. 151-208; przekł. łaciński w: Diarium Europaeum, t. 8; przekł. włoski Poliarco Micigno, niewydano; rękopis znajdował się w Bibliotece Św. Genowefy w Paryżu; zob. A. Przezdziecki Wiadomość bibliograficzna o rękopismach zawierających w sobie rzeczy polskie, Warszawa 1850, s. 153.
Listy i materiały
edytuj- Listy i materiały w Archiwum Kapituły Gnieźnieńskiej (wiadomość podał J. Korytkowski Arcybiskupi gnieźnieńscy, t. 4, Poznań 1891, s. 279
- Testament, powst. zimą roku 1681, ogł. J. Korytkowski Arcybiskupi gnieźnieńscy, t. 4, Poznań 1891, s. 288-290.
Utwór o autorstwie niepewnym
edytuj- Series episcoporum varmiensium, Oliwa 1681, drukarnia Klasztoru Oliwskiego; wyd. następne: Braniewo 1877, (według Estreichera autorstwo J. S. Wydżgi mało prawdopodobne).
Zobacz też
edytuj- Adam Zygmunt Konarski (doradca Wydżgi)
Przypisy
edytuj- ↑ Bożena Fabiani, Warszawski dwór Ludwiki Marii, Warszawa 1976, s. 99.
- ↑ tak nazywano prepozyta kapituły
- ↑ Przyjaciel Chrześciańskiey Prawdy. Czasopismo teologiczne dla oświecenia i zbudowania kapłanów nayprzód, a potem katolickich chrześcian. 1839 Przemyśl R.VII z. II, s. 89.
- ↑ Leszek Andrzej Wierzbicki, Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej, Warszawa 2017, s. 173.
- ↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku, Kórnik 1992, s. 138.
- ↑ Wacław Uruszczak, Fakcje senatorskie w sierpniu 1668 roku, w: Parlament, prawo, ludzie, studia ofiarowane profesorowi Juliuszowi Bardachowi w sześćdziesięciolecie pracy twórczej, Warszawa 1996, s. 317.
- ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 498.
- ↑ Svffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych y Wielkiego Xięstwa Litewskiego, Zgodnie na Naiaśnieyßego Michała Korybvtha, Obranego Krola Polskiego [....] Dnia dziewiętnastego Czerwca, Roku 1669, [b.n.s].
- ↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 161.
- ↑ Marceli Kosman: Między ołtarzem a tronem : poczet prymasów Polski. Poznań: Oficyna Wydawnicza G & P, 2000. ISBN 83-7272-017-7.
Bibliografia
edytuj- Krzysztof Rafał Prokop, Sylwetki biskupów łuckich, Biały Dunajec – Ostróg 2001, s. 103-106
- Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut, t. 3 Piśmiennictwo Staropolskie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1965, s. 425-426
Linki zewnętrzne
edytuj- Catholic-hierarchy
- Jan Stefan Wydżga – dzieła w bibliotece Polona