Wikipedia

James May

angielski dziennikarz i prezenter telewizyjny

James Daniel May (ur. 16 stycznia 1963 w Bristol) – brytyjski dziennikarz, współpracownik i prezenter Top Gear oraz The Grand Tour, wraz z Richardem Hammondem i Jeremym Clarksonem. Pisze również cotygodniowe felietony motoryzacyjne w „The Daily Telegraph”.

James Daniel May
Kapitan Snuja, Captain Slow (ang.)
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1963
Bristol

Zawód, zajęcie

dziennikarz telewizyjny, prezenter, pisarz

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
James May (2012)
Richard Hammond, James May i Jeremy Clarkson (2008)
Jeden z wielu dziwnych pojazdów stworzonych przez liderów programu w Top Gear, amfibia na bazie Triumpha Heralda (2008)
James May's Toy Stories: Dom z klocków Lego (2009)
James May's Toy Stories: Ogród z plasteliny (2009)
James May's Toy Stories: James May Airfix Sptifire 2 (2011)
James May's Toy Stories: Motocykl wykonany z klocków konstrukcyjnych dla dzieci Meccano (2013)

May znany jest z kończenia prawie wszystkich konkurencji rozgrywanych między prezenterami Top Gear na ostatnim miejscu, co dało mu przydomek Captain Slow wśród fanów i pozostałych prezenterów[1].

Wraz z Jeremym Clarksonem jako pierwsi dotarli samochodem na północny biegun geomagnetyczny (78°35'07"N, 104°11'09"W)[2]. Wyprawa była elementem zorganizowanego na potrzeby Top Gear wyścigu z psim zaprzęgiem Richarda Hammonda.

Życiorys

edytuj

Urodził się w Bristolu w południowo-zachodniej Anglii. Rodzice Jamesa, ojciec Harold (pracował w przemyśle stalowym) i matka Ruth (pielęgniarka), mieli czworo dzieci – dwie dziewczynki i dwóch chłopców. Uczęszczał do Caerleon Endowed Junior School w Newport. Był chórzystą w kościele parafialnym w Whiston oraz zapalonym flecistą i pianistą. Lata nastoletnie spędził w South Yorkshire, gdzie uczył się w Comprehensive School (obecnie Oakwood Technology College) w Rotherham i Lancaster University na kierunku muzycznym[3]. Po ukończeniu studiów pracował przez jakiś czas w szpitalu w Chelsea.

Kariera dziennikarska

edytuj

Karierę dziennikarską rozpoczął na początku lat osiemdziesiątych w magazynach „The Engineer“ oraz „Autocar Magazine“, gdzie pisał w kolumnie "England Made Me". W 1992, został zwolniony z „Autocar Magazine“ za umieszczenie w jednym z artykułów ukrytego hasła/wiadomości, które można było odczytać z wyróżnionych przez niego liter So you think it's really good, yeah? You should try making the bloody thing up; it's a real pain in the arse. Redaktorzy magazynu zdali sobie sprawę z "żartu", gdy czytelnicy zaczęli dzwonić do redakcji, ponieważ uważali, że otrzymają nagrodę za odgadnięcie hasła[4].

May regularnie pisał artykuły do czasopisma „Car Magazine”, gdzie redagował kolumnę „England Made Me” oraz artykuły dla magazynu „Top Gear“. Od 2003 redaguje cotygodniową kolumnę w „The Daily Telegraph“. Pisze też dla internetowego magazynu motoryzacyjnego „Sniff Petrol“[3].

Kariera telewizyjna

edytuj

Po raz pierwszy pojawił się w programie telewizyjnym Driven na Channel 4 w 1998 roku. Prowadził też program telewizyjny dla BBC James May's Top Toys, podczas którego prezentował najlepsze jego zdaniem zabawki. Był też lektorem w ośmiu częściach serii Road Rage School na BBC1.

Top Gear

edytuj

May sławę zyskał dzięki współprowadzeniu w latach 1999−2015 (z Jeremym Clarksonem i Richardem Hammondem) cyklicznego programu motoryzacyjnego poświęconego samochodom oraz sportom motorowym produkowanego przez BBC Top Gear. Do ekipy programu dołączył w 2 sezonie, zastępując Jasona Dawe[5], gdzie zyskał pseudonim Captain Slow (Kapitan Powolny lub Kapitan Snuja, od czasownika snuć się), gdyż przez lata niemal wszystkie zawody rozgrywane pomiędzy prezenterami kończył na ostatnim miejscu[1].

Polskę prezenterzy w trójkę odwiedzali kilkakrotnie, m.in. podczas realizacji zdjęć do programu Top Gear. W 2014 roku, na Stadionie Narodowym w Warszawie poprowadzili swoje show – „Top Gear Live“[6], towarzyszące wielkiej polskiej imprezie motoryzacyjnej, Verva Street Racing, gromadząc 58 000 widzów[7].

Po tym jak w marcu 2015 roku Jeremy Clarkson został zwolniony z BBC, pozostali prezenterzy odmówili dokończenia trwającego sezonu Top Gear[8] i w ramach solidarności z Clarksonem, wycofali się programu[9].

Nadawane od 2016 roku nowe show z ich udziałem produkowane przez Amazon.com[10] nosi nazwę The Grand Tour[11]. Łącznie w ramach pierwszego sezonu wyemitowanych zostało 13 odcinków[12]. Premiera drugiego sezonu miała miejsce 8 grudnia 2017 roku na platformie Amazon Prime Video[13].

Oz and James

edytuj

W 2006 razem z ekspertem od win, Ozem Clarkiem, poprowadził program telewizyjny BBC Oz and James's Big Wine Adventure, w którym podróżowali przez Francję i próbowali win z różnych regionów[14]. W 2009 nagrali drugi sezon Oz and James Drink to Britain, podczas którego podróżowali przez Wielką Brytanię i Irlandię, odkrywając szereg dostępnych napojów alkoholowych. Seria ta była sequelem Oz i James's Big Wine Adventure i miała ten sam format. Wybranym pojazdem tej serii był kabriolet Rolls-Royce Corniche z 1982[15].

James May's Toy Stories

edytuj

Od października 2009 wystąpił w sześcioczęściowym serialu James May's Toy Stories przedstawiającym ulubione zabawki minionej epoki oraz podjął próbę ich przeróbki i zastosowania we współczesności. Wśród prezentowanych zabawek były m.in. Airfix, Plastelina, Meccano, Scalextric, Lego i Hornby[16]. W sierpniu 2009 May wraz ze swoim zespołem zbudował pełnowymiarowy dom z klocków Lego w Denbies Wine Estate w Surrey[17] Budowla pochłonęła ponad milion elementów[18]. W grudniu 2012 roku w specjalnym odcinku świątecznym pod tytułem Flight Club, skonstruował na dużą skalę Model Airfix − model myśliwca II wojny światowej, który przeleciał 22 mile (35 km) z Devon na wyspę Lundy[19]. W kolejnym odcinku wykonał projekt Ogród plastelinowy, w który odtworzył pełnowymiarowy ogród naturalnej wielkości z plasteliny. Zaś w 2013 stworzył w pełni funkcjonalny motocykl i wózek boczny o naturalnej wielkości, wykonany w całości z zabawki budowlanej Meccano[20].

James May’s 20th Century

edytuj

James May’s 20th Century był programem telewizyjnym, który po raz pierwszy miał swoją premierę 10 lipca 2007 w telewizji BBC Two. Skoncentrowano się w nim na tematach dotyczących różnych postępów i odkryć w najnowszej historii oraz tego, w jaki sposób te postępy mają negatywny lub pozytywny wpływ na nasze życie. Seria filmów dokumentalnych zawierała tylko sześć odcinków i spotkała się z kilkoma negatywnymi recenzjami. Skrytykowano go m.in. za brak oryginalności, a jedynie skopiowanie założeń programu motoryzacyjnego Top Gear[21].

James May: Our Man in...

edytuj

James May: Our Man in... to podróżniczy program telewizyjny, który premierę miał 3 stycznia 2020 roku na platformie Prime Video[22][23]. W pierwszym sezonie programu James May podróżuje po Japonii, drugi sezon nagrywany był we Włoszech, a trzeci w Indiach[23].

James May: Oh Cook!

edytuj

James May: Oh Cook! to program kulinarny, który premierę miał 13 listopada 2020 roku na platformie Prime Video[24].

Książki

edytuj

Jest autorem wielu książek, z których dwie ukazały się w języku polskim. W 2008 James May i jego wspaniałe maszyny (James May's Magnificent Machines)[25] oraz w 2009, wydana nakładem wydawnictwa Insignis Media, polska edycja Notes from the Hard Shoulder, zatytułowana Zapiski z pobocza[26].

Jego pierwsza książka, która ukazała się w 2006 May on Motors, stanowi zbiór artykułów opublikowanych w magazynach „Daily Telegraph (Motoring section)”, „Scotland on Sunday”, „Car” i „Top Gear”[27].

Życie prywatne

edytuj

Mieszka w Hammersmith. Nie ma żony ani dzieci, ale od roku 2000 związany jest z Sarah Frater[21]. Ma młodszego brata Davida, młodszą siostrę Sarah i starszą siostrę Jane[3].

Był właścicielem wielu samochodów[28], w tym Saab 9-5, Rolls-Royce Phantom, Range Rover, Alfa Romeo 164, Fiat Panda, Ferrari F430, Ferrari 458[29], Porsche Boxster S, Rolls-Royce Corniche, Mini Cooper, Porsche 911, Jaguar XJS, Bentley T2, Triumph 2000, Mazda MX-5, Citroen Ami i motocykli[30].

W 2006 roku otrzymał licencję na loty samolotem. Jest właścicielem Luscombe 8A "Silvaire" i amerykańskiego Championa 8KCAB Super Decathlon.

Nagrody i wyróżnienia

edytuj

W roku 2000 został uhonorowany nagrodą Motoryzacyjny Dziennikarz Roku przyznawaną przez Brytyjskie Stowarzyszenie Dziennikarzy Motoryzacyjnych (Guild of Motoring Writers)[31].

W 2010 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa od władz Lancaster University[32][33].

Filmy/DVD

edytuj

Telewizja

edytuj
  • 1999: Top Gear, Prezenter
  • 2003–2015: Top Gear, Prezenter
  • 2005: James May's Top Toys, Prezenter
  • 2006–2007: Oz and James's Big Wine Adventure, Prezenter
  • 2007: Top Gear of the Pops, Prezenter
  • 2007: James May's 20th Century, Prezenter
  • 2007: James May: My Sisters' Top Toys, Prezenter
  • 2008: Top Ground Gear Force, Prezenter
  • 2008: James May's Big Ideas, Prezenter
  • 2009: Oz and James Drink to Britain, Prezenter
  • 2009: James May on the Moon, Prezenter
  • 2009: James May at the Edge of Space, Prezenter
  • 2009–2014: James May's Toy Stories, Prezenter
  • 2010: Shooting Stars, gościnnie
  • 2010–2013: James May's Man Lab, Prezenter
  • 2011–2012: James May's Things You Need To Know, Prezenter
  • 2014–2016: James May's Cars of the People, Prezenter
  • 2014: Phineas and Ferb, gościnnie
  • 2015: Building Cars Live, Prezenter
  • od 2016: Present The Grand Tour, Prezenter
  • od 2016: Present James May: The Reassembler, Prezenter

DVD

edytuj
  • 2006: Oz & James' Big Wine Adventure, Series One, Acorn Media
  • 2006: James May's Motormania Car Quiz, DMD
  • 2007: James May's 20th Century: The Complete Series, ITV
  • 2008: Oz & James' Big Wine Adventure: Series Two, Acorn Media
  • 2009: James May's Big Ideas: The Complete Series, DMD
  • 2009: James May on the Moon, BBC DVD
  • 2009: James May's Amazing Brain Trainer, DMD
  • 2009: James May's Toy Stories: The Complete Series, Channel 4
  • 2009: Oz and James Drink to Britain, Acorn Media
  • 2010: Top Gear: Apocalypse, BBC DVD
  • 2011: James May's Man Lab: Series One, Acorn Media
  • 2011: Top Gear: At The Movies, BBC DVD
  • 2012: James May's Man Lab: Series Two, Acorn Media
  • 2012: Top Gear: Worst Car in the History of the World, BBC DVD
  • 2013: James May's Man Lab: Series Three, Acorn Media
  • 2013: James May's Toy Stories: Balsa Wood Glider/Great Train Race, Channel 4
  • 2014: James May's Toy Stories: The Motorcycle Diaries, Channel 4
  • 2014: James May's Toy Stories: Action Man at the Speed of Sound, Channel 4
  • 2016: James May: The Reassembler: Series One, Spirit Entertainment Limited
  • 2017: James May: The Reassembler: Series Two, Spirit Entertainment Limited

Książki

edytuj
  • 2006: May on Motors: On the Road with James May. Virgin Books, 2006, s. 288. ISBN 0-7535-1186-X.
  • 2006: Oz and James's Big Wine Adventure. BBC Books, 2006, s. 224. ISBN 0-563-53900-3.
  • 2007: Notes from the Hard Shoulder. Virgin Books, s. 224. ISBN 0-7535-1202-5. (Zapiski z pobocza, wydana w Polsce 2009)
  • 2008: James May's 20th Century. Hodder & Stoughton, 2008, s. 294. ISBN 0-340-95091-9.
  • 2008: James May's Magnificent Machines. Hodder & Stoughton, 2008, s. 336. ISBN 0-340-95092-7. (James May i jego wspaniałe maszyny, wydana w Polsce 2011)
  • 2009: Oz and James Drink to Britain. Pavilion, 2009, s. 192. ISBN 1-86205-846-6.
  • 2009: Car Fever: The car bore's essential companion. Hodder Paperbacks, 2010, s. 304. ISBN 0-340-99455-X.
  • 2009: James May's Toy Stories. Conway, 2009, s. 272. ISBN 1-84486-107-4.
  • 2009: James May's Toy Stories: Lego House. Conway, 2009, s. 272. ISBN 1-84486-107-4.[34]
  • 2010: James May's Toy Stories: Airfix Handbook. Conway, 2010, s. 128. ISBN 1-84486-116-3.
  • 2010: James May's Toy Stories: Scalextric Handbook. Bloomsbury Publishing PLC, 2010, s. 96. ISBN 978-1-84486-117-0.
  • 2011: How to Land an A330 Airbus: And Other Vital Skills for the Modern Man. Hodder Paperbacks, 2011, s. 256. ISBN 0-340-99458-4.
  • 2012: May On Board. Hodder & Stoughton Ltd, 2012, s. 302. ISBN 0-340-99459-2.
  • 2012: James May's Man Lab: The Book of Usefulness. Hodder Paperbacks, s. 256. ISBN 1-4447-3632-9.
  • 2017: The Reassembler. Hodder & Stoughton, 2017, s. 192. ISBN 1-4736-5691-5.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Prezenterzy Top Gear: James May. [dostęp 2018-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-02)].
  2. ↑ Polar Challenge. BBC.
  3. ↑ a b c Everything you need to know about James May. 2016-02-02. [dostęp 2018-04-01].
  4. ↑ James May's Dismissal From Autocar Magazine Is The Most James May Story Ever. 2017. [dostęp 2018-04-02].
  5. ↑ James May. [dostęp 2018-04-01].
  6. ↑ Paweł Wegner: Top Gear Live Na Stadionie Narodowym. 2015. [dostęp 2018-04-02].
  7. ↑ Top Gear. Na czym polegał fenomen tego programu?. 2018-02-21. [dostęp 2018-04-01].
  8. ↑ Prezenter „Top Gear”… gra na flecie. James May korzysta z przymusowej emerytury. 2015. [dostęp 2018-04-02].
  9. ↑ James May oficjalnie opuszcza Top Gear. 2015. [dostęp 2018-04-01].
  10. ↑ Nowy program Clarksona, Hammonda i Maya będzie się nazywał „The Grand Tour”. [dostęp 2018-04-01].
  11. ↑ Clarkson, Hammond i May wracają. Podpisali kontrakt z Amazon.com. 2015. [dostęp 2018-04-01].
  12. ↑ "The Grand Tour" robi wrażenie! Ale z niemieckim lektorem Amazon nie podbije Polski. 2016. [dostęp 2018-04-02].
  13. ↑ The Grand Tour powraca z drugim sezonem w październiku!. 2017. [dostęp 2018-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-09)].
  14. ↑ Oz and James back on the road. Guardian News. [dostęp 2018-04-01].
  15. ↑ Oz and James Drink to Britain. BBC. [dostęp 2018-04-02].
  16. ↑ James May's Top Toys. 2005. [dostęp 2018-04-02].
  17. ↑ James May's Lego adventure. [dostęp 2018-04-02].
  18. ↑ James May zamieszka w domu z klocków lego. [dostęp 2018-04-02].
  19. ↑ James May's Toy Stories: Flight Club. BBC. [dostęp 2018-04-02].
  20. ↑ James May's Toy Stories: The Motorcycle Diary. [dostęp 2018-04-02].
  21. ↑ a b James May – Biography. 2013. [dostęp 2018-04-02]. (ang.).
  22. ↑ James May: Our Man In... w bazie Filmweb
  23. ↑ a b James May: Our Man In... w bazie IMDb (ang.)
  24. ↑ James May: Oh Cook! w bazie IMDb (ang.)
  25. ↑ "James May i jego wspaniałe maszyny" James May. 2011. [dostęp 2018-04-01].
  26. ↑ James May. insignis.pl. [dostęp 2018-04-01].
  27. ↑ Kapitan Snuja obchodzi dzisiaj swoje 55 urodziny! Sto lat Panie Kapitanie!. [dostęp 2018-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)].
  28. ↑ James May i jego tajemnice (wywiad). onet.pl, 2011. [dostęp 2018-04-02].
  29. ↑ Piotr Myśków: Bezrobotny James May kupił ostatnie Ferrari 458 Speciale. 2015-04-28. [dostęp 2018-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-02)].
  30. ↑ Błażej Boner: Aukcje: James May sprzedaje Rolls-Royce`a. 2017. [dostęp 2018-04-01].
  31. ↑ James May. [dostęp 2018-04-02].
  32. ↑ Honorary Graduates. [dostęp 2018-04-01].
  33. ↑ Top Gear presenter James May awarded honorary doctorate. 2010. [dostęp 2018-04-01].
  34. ↑ James May zamieszka w domu z klocków lego. 2009. [dostęp 2018-04-01].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=James_May&oldid=73865040”