Język abau – język z rodziny sepickiej[1] używany przez grupę ludności w prowincji Sandaun w Papui-Nowej Gwinei, blisko granicy z Indonezją[2]. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 7270 osób[1].

Abau
Obszar

Papua-Nowa Gwinea (Sandaun)

Liczba mówiących

7270 (2000)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 2 wrażliwy
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 aau
IETF aau
Glottolog abau1245
Ethnologue aau
WALS aba
SIL aau
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Słownik języka abau
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Dzieli się na trzy dialekty[3]. Jest na tyle zróżnicowany wewnętrznie, że w kontaktach między różnymi grupami często używany jest tok pisin (który jest znany większości osób). Młodsze pokolenie zaczyna preferować ten język[1].

Nazwa „abau”, pierwotnie odnosząca się do regionu, oznacza tyle, co „nieżyzna gleba, nieużytek”. Jest to również nazwa grupy etnicznej[4].

Poświęcono mu opracowanie gramatyczne z 2011 r.[5] Jest stosowany w edukacji. W piśmiennictwie stosuje się alfabet łaciński[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Abau, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2018-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-06] (ang.).
  2. Sandaun Province. [w:] Language distribution maps [on-line]. SIL International. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-31)]. (ang.).
  3. Lock 2011 ↓, s. 3.
  4. Lock 2011 ↓, s. 2.
  5. Lock 2011 ↓.

Bibliografia

edytuj