Józef Ordęga
Józef Ordęga (ur. 13 sierpnia 1802 w Słomkowie, zm. 7 maja 1879 w Krakowie) – ziemianin, działacz polityczny.
 herb Łodzia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
ziemianin |
| Alma Mater | |
| Majątek |
dwór Mielęckich, dobra ziemskie Cienia Wielka |
| Rodzice |
Łukasz Ordęga h. Łodzia i Wiktoria |
| Małżeństwo |
Antonina Kiełczewska z Kiełczewa h. Pomian |
| Dzieci |
Władysław Symforian, Mścisław, Bolesław, Maria |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujUrodził się w Słomkowie 13 sierpnia 1802 w rodzinie Łukasza Ordęgi herbu Łodzia i jego żony Wiktorii. Po ukończeniu podstawowej edukacji w Kaliszu w 1821 rozpoczął studia w Królewskim Uniwersytecie Warszawskim i w 1825 uzyskał stopień magistra prawa i administracji. Kontynuował studia w Jenie i we Wrocławiu i otrzymał doktorat z prawa.
Po powrocie z nauki osiadł na wsi w dworze Mielęckich, który wniosła w wianie jego żona Antonina[1].
W powstaniu listopadowym wystawił własnym kosztem pułk jazdy kaliskiej i służył w nim w stopniu kapitana. W 1830 został posłem na sejm, brał udział w wyprawie gen. Chłapowskiego na Litwę, a następnie walczył pod dowództwem gen. Dembińskiego i Różyckiego. Odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militari.
Po upadku powstania sprzedał swój majątek, a część uległa konfiskacie — dobra ziemskie Cienia Wielka[2], i przez Kraków wyemigrował do Francji.
Należał do członków Towarzystwa Demokratycznego Polskiego i był jednym z założycieli sekcji Batignolles w Towarzystwie.
Był założycielem stowarzyszenia "Demokracja Polska XIX wieku" i redagował czasopismo wydawane pod tym samym tytułem. Uczestniczył w wydarzeniach Wiosny Ludów, w Poznaniu i Krakowie.
W 1854 został nauczycielem i członkiem rady polskiej szkoły Batignolskiej. Od 1857 należał do redakcji "Przeglądu Rzeczy Polskich". Wspierał finansowo wojskową szkołę w Genui i Cuneo.
Po wybuchu powstania styczniowego zaangażowany w działalności we Francji na rzecz powstania. Był agentem Rządu Narodowego na Francję, Włochy, i Szwajcarię i w 1863 utworzył Komitet Narodowy Polski, którego zadaniem było oddziaływanie na francuską opinię publiczną. 8 marca 1864 Józef Ordęga podpisał w imieniu Polskiego Rządu Narodowego tajny traktat z Węgierskim Komitetem Narodowym, reprezentowanym przez generała Klapkę, a 8 kwietnia tę umowę zatwierdził Romuald Traugutt[3]. W czerwcu podobny układ został zawarty z Garibaldim.
Życie prywatne
edytujOżenił się z Antoniną Kiełczewską (1811–1893) z Kiełczewa h. Pomian, córką Feliksa i Józefy z domu Radońskiej h. Jasieńczyk. Mieli trzech synów: Władysława Symforiana, Mścisława i Bolesława oraz córkę Marię. Pod koniec życia zamieszkał w Krakowie i tam zmarł 7 maja 1879.
Przypisy
edytuj- ↑ Koźminek - Dwór Mielęckich - stare zdjęcia, mapa [online], fotopolska.eu [dostęp 2022-01-27].
- ↑ Piotr Tameczka, Wsie regionu sieradzkiego : Cienia [online], Wsie regionu sieradzkiego, 25 maja 2013 [dostęp 2022-01-27].
- ↑ O wystawie [online], www.muzeum.nysa.pl [dostęp 2022-01-27].
Bibliografia
edytuj- Józef Ordęga h. Łodzia [online], M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2022-01-27].
- Ordęga Józef, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-01-27].